البروج ١٥
ترجمه
البروج ١٤ | آیه ١٥ | البروج ١٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ذُوالْعَرْشِ»: صاحب عرش (نگا: اعراف / ). کنایه از قدرت و حاکمیّت است و بیانگر این واقعیّت است که حکومت جهانی هستی از آن او است. «الْمَجِیدُ»: دارای مجد و عظمت. خبر چهارم است.
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۲، سوره بروج
- اشاره به مضامين سوره مباركه بروج
- مراد از ذات البروج بودن آسمان
- مقصود از ((شاهد)) در ((و شاهد و مشهود))رسول اللّه (صلى الله عليه و آله ) و مراد از ((مشهود)) شكنجه هاى كفّار به مؤ منين وثواب و كيفر اخروى هر كدام است
- اقوال عديده مفسرين درباره مراد از ((شاهد و مشهود))
- اقوال از ((اصحاب الاخدود)) و معناى ((قتل اصحاب الاءخدود))
- آنچه آوردن اوصاف : عزيز، حميد، مالكيّت سموات وارض و شهيد بودن بر هر چيز براىخداوند در آيه : ((و ما نقموا منهم ...)) افاده مى كند
- تهديد شكنجه كنندگان مؤ منين و مؤ منات به عذاب جهنّم و عذاب حريق
- توضيح تعليل شديد بودن بطش پروردگار به اينكه او مبدء و معيد است
- اشاره به چند صفت از صفات خداوند در ارتباط با وعده و وعيد او به اهل بهشت و دوزخ
- رواياتى درباره مراد از((و شاهد و مشهود)) داستان اصحاب اخدود، وصف لوح محفوظ،و...)
- رواياتى در داستان اصحاب اخدود در ذيل ((قتل اصحاب الاخدود))
- رواياتى در وصف لوح محفوظ
نکات آیه
۱ - فرمانروایى بر جهان هستى و تدبیر آن، در اختیار خداوند است. (ذو العرش) عرش; یعنى، تخت فرمانروا (قاموس) و در آیه شریفه معناى مجازى آن (مقام سلطه بر همه جهان و تدبیر آن) مراد است.
۲ - عرش، مرکز تدبیر امور جهان و مملوک خداوند است. (ذو العرش) درباره مصداق «عرش» دیدگاه هاى گوناگونى وجود دارد; از جمله این که عرش، جایگاهى است که تمام جهان را فراگرفته است. نام گذارى آن به «عرش» (تخت سلطنت)، به این اعتبار است که آن جایگاه، به منزله مرکز اداره جهان است. مالکیت خداوند بر عرش، به معناى مالکیت او بر تمام هستى است.
۳ - خداوند، مالک تمام جهان است. (ذو العرش)
۴ - مؤاخذه سخت کافران و چشم پوشى از خطاى مؤمنان، برخاسته از سلطه خداوند بر تمام هستى است. (إنّ بطش ربّک ... و هو الغفور الودود . ذوالعرش)
۵ - خداوند، داراى مقامى رفیع، کردارى شریف، جود و بخششى گسترده است. (المجید) «مجید»; یعنى، «رفیع»، و «کریم» و «داراى کارهاى شرافتمندانه» (قاموس) توصیف خداوند به آن به خاطر گسترده بودن فیض و فراوان بودن بخشش او است. (مفردات)
۶ - «ذوالعرش» و «مجید»، از نام هاى خداوند است. (ذو العرش المجید)
۷ - جود و فیض گسترده خداوند، مایه آمرزش گناه مؤمنان و دوست داشتن آنان است. (هو الغفور الودود ... المجید)
موضوعات مرتبط
- آفرینش: حاکم آفرینش ۱، ۴; مالک آفرینش ۳; مدبر آفرینش ۱; مرکز تدبیر آفرینش ۲
- اسماء و صفات: ذوالعرش ۶; مجید ۶
- خدا: آثار حاکمیت خدا ۴; آثار وسعت سخاوت خدا ۷; آثار وسعت فیض خدا ۷; اختیارات خدا ۱; افعال خدا ۵; تدبیر خدا ۱; حاکمیت خدا ۱; سخاوت خدا ۵; علو خدا ۵; مالکیت خدا ۲، ۳; نقش عرش خدا ۲
- کافران: کیفر سخت کافران ۴
- مؤمنان: عفو مؤمنان ۴; عوامل محبت مؤمنان ۷; موجبات آمرزش مؤمنان ۷