ریشه عثو
تکرار در قرآن: ۵(بار)
قاموس قرآن
افساد. همچنين است عثّى و عيث (مجمع) راغب گفته: عيث اكثر در فساد محسوس و عثّى در فسادی كه حكماً درك مىشود بكار مىرود بيضاوى نيز چنين گفته است. [بقره:60]. اين كلام پنج بار در قرآن با همين لفظ آمده است. المنار آن را نشر فساد گفته و گويد: آن از مطلع افساد اخّص است. در مجمع آن را «وَ لا تَسْعَوْا فِى الْاَرْضِ فَساداً» معنى كرده و فرموده: هر چند عثّى جز فساد نيست ولى علت اين تركيب آن است كه مىشود فعل ظاهرش فساد و باطنش منفعت باشد، لذا روشن كرده كه فعل آنها ظاهراً و باطناً فساد است. بيضاوى در علّت تقييد «لاتَعْثَوْا» با «مفسدين» گويد: عثىّ گرچه اغلب در فساد بكار مىرود ولى گاهى در غير فساد نيز مىشود مثل مقابله با ظالم و شايد تأويلش صلاح باشد مثل كشتن طفل و سوراخ كردن كشتى كه خضر انجام داد. در تفسير جلالين گفته: «مُفسِدينَ» حال است براى تأكيد عامل كه «لاتَعْثُوْا» باشد به نظر نگارنده از همه بهتر قول جلالين است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تَعْثَوْا | ۵ |
