النساء ١٧٣

فَأَمَّا الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ‌ فَيُوَفِّيهِمْ‌ أُجُورَهُمْ‌ وَ يَزِيدُهُمْ‌ مِنْ‌ فَضْلِهِ‌ وَ أَمَّا الَّذِينَ‌ اسْتَنْکَفُوا وَ اسْتَکْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ‌ عَذَاباً أَلِيماً وَ لاَ يَجِدُونَ‌ لَهُمْ‌ مِنْ‌ دُونِ‌ اللَّهِ‌ وَلِيّاً وَ لاَ نَصِيراً

ترجمه

امّا آنها که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پاداششان را بطور کامل خواهد داد؛ و از فضل و بخشش خود، بر آنها خواهد افزود. و آنها را که ابا کردند و تکبّر ورزیدند، مجازات دردناکی خواهد کرد؛ و برای خود، غیر از خدا، سرپرست و یاوری نخواهند یافت.

اما آنها كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پاداششان را به تمامى خواهد داد و از كرم خويش براى آنان خواهد افزود، و اما آنها را كه ابا كردند و گردنكشى نمودند، مجازات دردناكى خواهد كرد و براى خود غير از خدا سرپرست و ياورى نخواهند يافت

اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، پاداششان را به تمام [و كمال‌] خواهد داد، و از فضل خود به ايشان افزونتر مى‌بخشد. و اما كسانى كه امتناع ورزيده و بزرگى فروخته‌اند، آنان را به عذابى دردناك دچار مى‌سازد و در برابر خدا براى خود يار و ياورى نخواهند يافت.

پس آنان را که ایمان آورده و نیکوکار شده اجر و ثواب تمام و کامل می‌دهد و به فضل خود بر آن می‌افزاید، و آنان را که سرپیچی و سرکشی کرده به عذابی دردناک معذّب خواهد فرمود و آنان (بر نجات خود) جز خدا هیچ کس را دوست و یاور نخواهند یافت.

اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پاداششان را به طور کامل می دهد، و از فضل و احسانش بر آنان می افزاید؛ و اما کسانی که [از ایمان و عمل شایسته] امتناع کردند و تکبّر ورزیدند، به عذاب دردناکی عذاب می کند؛ و برای خود جز خدا سرپرست و یاوری نخواهند یافت.

اما آنان كه ايمان آورده‌اند و كارهاى نيك كرده‌اند اجرشان را به تمامى خواهد داد، و از فضل خويش بر آن خواهد افزود. اما كسانى را كه اِبا و سركشى كرده‌اند به عذابى دردآور معذب خواهد داشت و براى خود جز خدا هيچ دوست و ياورى نخواهند يافت.

اما کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پاداشهایشان را به تمامی می‌دهد و از فضل خویش نیز به ایشان افزونتر می‌بخشد، و اما کسانی که استنکاف و استکبار ورزیده‌اند، به عذابی دردناک دچارشان می‌سازد و در برابر خداوند برای خود یار و یاوری نمی‌یابند

اما كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى نيك و شايسته كرده‌اند مزدشان را بتمامى دهد و از فزونى و بخشش خويش بيفزايدشان، و اما كسانى كه ننگ داشته و سر باز زدند و گردنكشى و بزرگ‌منشى نمودند آنها را عذابى دردناك كند و براى خويش به جاى خدا دوست و ياورى نخواهند يافت.

و امّا کسانی که ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام دهند، خداوند پاداش ایشان را به تمام و کمال خواهد داد و از فضل خود بر پاداش آنان خواهد افزود. و امّا کسانی که سر باز زنند و بزرگی ورزند، خداوند آنان را مجازات دردناکی خواهد کرد، و بجز خدا سرپرست و یاوری نخواهند یافت.

پس اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته(ی ایمان) کرده‌اند، پاداش‌هاشان را به تمام (و کمال) خواهد داد و از فزون‌بخشیِ خود به ایشان افزون می‌بخشد. و امّا کسانی که امتناع ورزیده و تکبر کردند، پس آنان را به عذابی دردناک دچار می‌سازد و بجز خدا برای خود (نه‌) سرپرست و نه یاوری نخواهند یافت.

پس آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند بپردازد بدیشان همه مزد ایشان را و بیفزایدشان از فضل خویش و آنان که استنکاف ورزیدند و سرکشی کردند عذاب کند ایشان را عذابی دردناک و نیابند برای خویش جز خدا دوست و نه یاوری‌

النساء ١٧٢	آیه ١٧٣	النساء ١٧٤
سوره : سوره النساء نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَیُوَفِّیهِمْ»: پاداش آنان را به طور کامل خواهد داد. «وَلِیّاً»: سرپرست. «نصِیراً»: یاور.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ قَالَ‌ رَبُّکُمُ‌ ادْعُونِي‌... (۱)

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- مؤمنان داراى عمل صالح، برخوردار از اجر کامل و فضل خداوند در قیامت (فاما الذین ءامنوا و عملوا الصلحت فیوفیهم أجورهم و یزیدهم من فضله)

۲- خداوند خود پاداش دهنده به مؤمنان داراى عمل صالح (فیوفیهم أجورهم)

۳- ایمان و عمل صالح، موجب استحقاق پاداش اخروى (فاما الذین ءامنوا و عملوا الصلحت فیوفیهم أجورهم و یزیدهم من فضله) واژه اجر (مزد و پاداش) دلالت مى کند که مؤمنان نسبت به پاداش استحقاق دارند.

۴- همراهى ایمان با عمل صالح، موجب برخوردارى از پاداش و فضل الهى (فاما الذین ءامنوا و عملوا الصلحت فیوفیهم أجورهم و یزیدهم من فضله)

۵- پاداش اخروى مؤمنان صالح بیش از استحقاق آنان است. (فاما الذین ءامنوا و عملوا الصلحت ... و یزیدهم من فضله)

۶- فضل الهى، منشأ افزایش پاداش اهل ایمان (فاما الذین ءامنوا ... و یزیدهم من فضله) «من» در «من فضله» نشویه است.

۷- ایمان به وحدانیت خدا و قیامت و انجام اعمال صالح، نشانه عبودیت و بندگى خدا (و یستکبر فسیحشرهم إلیه جمیعاً. فاما الذین ءامنوا و عملوا الصلحت) خداوند از کسانى که استنکاف نمى کنند و او را عبادت مى کنند، به مؤمنان داراى اعمال صالح تعبیر کرد. متعلق ایمان به دلیل آیات گذشته، قیامت (فسیحشرهم) و وحدانیت خدا (انما اللّه اله واحد) است.

۸- امتناع از عبادت خداوند به دلیل گردن فرازى و خودبرتربینى، موجب عذاب دردناک در قیامت (و اما الذین استنکفوا و استکبروا فیعذبهم عذاباً ألیماً)

۹- بى پناهى مستکبران رویگردان از بندگى خدا در برابر کیفر الهى در قیامت (اما الذین استنکفوا و استکبروا فیعذبهم عذاباً ألیماً و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً)

۱۰- کیفر الهى داراى انواع گوناگون (فیعذبهم عذاباً ألیماً)

۱۱- خداوند، در قیامت ولى (سرپرست) و نصیر (یارى دهنده) است. (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً)

۱۲- تنها خداوند، توانا بر نصرت مستکبران در قیامت (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً) به قرینه فراز قبل «فیعذبهم عذاباً الیماً» مراد از اینکه مستکبران تنها خداوند را یاور خویش مى یابند، این است که تنها وى توانا بر یاورى آنهاست، نه اینکه خداوند ایشان را یارى خواهد کرد.

۱۳- خداوند، هرگز مستکبران رویگردان از عبادت را، در قیامت یارى نخواهد کرد. (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً)

۱۴- مستکبران رویگردان از عبادت خدا، محروم از شفاعت شافعان (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً)

۱۵- وجود شفاعت کنندگان براى یارى مردمان در قیامت (و لایجدون لهم من دون اللّه ولیاً و لانصیراً) تقدیم «لهم» بر «نصیراً» دلالت مى کند که در قیامت یاورانى هستند ; ولى مستکبران از یاورى آنان محرومند.

۱۶- کیفر مستکبران بیش از استحقاق آنان نخواهد بود. (فاما الذین ءامنوا ... و اما الذین استنکفوا و استکبروا فیعذبهم عذاباً ألیماً) خداوند در پاداش مؤمنان جمله «و یزیدهم من فضله» را آورد ولى در کیفر مستکبران چیزى بر آنچه استحقاق دارند (عذاب الیم) نیفزود.

۱۷- تشویق و تهدید، از روشهاى قرآن براى هدایت انسانها به عبادت و بندگى خدا (فاما الذین ءامنوا ... و اما الذین استنکفوا و استکبروا فیعذبهم)

۱۸- سرنوشت اخروى انسان در گرو موضعگیرى فکرى و عملى وى در دنیا (فاما الذین ءامنوا ... و اما الذین استنکفوا و استکبروا فیعذبهم)

روایات و احادیث

۱۹- مؤمنان داراى عمل صالح، بهره مند از نعمت بهشت و داراى حق شفاعت براى کسانى که در دنیا به ایشان نیکى کرده اند. (فیوفیهم أجورهم و یزیدهم من فضله) رسول خدا (ص) درباره «اجورهم» در آیه فوق فرمود: یدخلهم الجنة و درباره «یزیدهم من فضله» فرمود: الشفاعة فیمن وجبت لهم النار ممن صنع الیهم المعروف فى الدنیا.

موضوعات مرتبط

• استکبار: کیفر استکبار ۸
• انذار: نقش انذار ۱۷
• انسان: سرنوشت انسان ۱۸
• ایمان: به توحید ۷ ; ایمان به قیامت ۷ ; ایمان و عمل صالح ۴ ; پاداش اخروى ایمان ۳
• بشارت: نقش بشارت ۱۷
• بهشت: نعمتهاى بهشت ۱۹
• پاداش: مراتب پاداش ۱ ; منشأ پاداش ۶ ; موجبات پاداش ۳، ۴
• خدا: افعال خدا ۲ ; پاداش خدا ۲، ۴ ; فضل خدا ۱، ۴، ۶ ; قدرت خدا ۱۲ ; کیفرهاى خدا ۹، ۱۰ ; نصرت خدا ۱۱، ۱۲، ۱۳ ; ولایت خدا ۱۱
• شفاعت: محرومیت از شفاعت ۱۴
• شفیعان: در قیامت ۱۵
• عبادت: آثار ترک عبادت ۱۴ ; عصیان از عبادت ۸، ۹
• عبودیت: ترک عبودیت ۱۳ ; تشویق به عبودیت ۱۷ ; نشانه هاى عبودیت ۷
• عذاب: مراتب عذاب ۸ ; موجبات عذاب ۸
• عصیان: ۷۵۲. کیفر اخروى عصیان ۸
• عمل: آثار عمل ۱۸ ; پاداش عمل صالح ۳ ; عمل صالح ۷
• قیامت: امداد در قیامت ۱۲ ; شفاعت در قیامت ۱۵، ۱۹ ; نصرت در قیامت ۱۱، ۱۳ ; ولایت در قیامت ۱۱
• کیفر: اقسام کیفر ۱۰
• مستکبران: بیخپناهى مستکبران ۹، ۱۳ ; کیفر مستکبران ۹، ۱۶ ; محرومیّت مستکبران ۱۴ ; مستکبران در قیامت ۱۲، ۱۳ ; مستکبران عصیانگر ۹، ۱۳، ۱۴
• موضعگیرى: آثار موضعگیرى ۱۸
• مؤمنان: پاداش اخروى مؤمنان ۵ ; پاداش مؤمنان ۱، ۲، ۶ ; شفاعت مؤمنان ۱۹ ; عمل صالح مؤمنان ۱، ۲، ۱۹ ; مؤمنان صالح ۵
• نظام جزایى:۱۶
• هدایت: تشویق به هدایت ۱۷ ; روش هدایت ۱۷