الطارق ١٤
از الکتاب
ترجمه
| الطارق ١٣ | آیه ١٤ | الطارق ١٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«الْهَزْلِ»: یاوه و گزافه. شوخی و غیر جدّی.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۷، سوره طارق
- معناى ((طارق )) و ((ثاقب ))
- مراد از اينكه فرمود: ((هيچ نفسى نيست جز اينكه بر آن حافظى است ))
- شخصيت انسان به نفس و روح او است و لذا انسانى كه در قيامت اعاده مى شود عين همانانسان دنيوى است نه مثل او
- استدلال بر قدرت خدا بر احياء اموات به خلقت انسان از آبى جهنده كه از بين ((صلب)) و ((ترائب )) خارج مى شود
- وجه تسميه قيامت به ((يوم تببلى السّرائر))
- وصف قرآن به اينكه ((قول فصل )) است و ((هزل نيست ))
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته از جمله ((يوم تبلى السّرائر)) و ((اءنهلقول فصل ))
نکات آیه
۱ - ساحت قرآن و آیات معاد، از بذله گویى و سخنان سست و بى پایه، مبرّا است. (و ما هو بالهزل) «هَزْل» و «هُزال» از یک ریشه اند و بر ضعف و سستى دلالت دارند. «هَزل» نقطه مقابل «جِدّ» و «هُزال» نقطه مقابل «فربهى» است. (مقاییس اللغة)
۲ - منکران معاد، آیات مربوط به آن را، عارى از حقیقت پنداشته و شوخى قلمداد مى کردند. (و ما هو بالهزل) هدف از توصیف قرآن به دورى از مزخرفات و مهملات، بیان اوصاف قرآن نیست; زیرا در توصیف چیزى، به بیان حداقل کمال آن بسنده نمى شود. بنابراین مراد، نفى پندار مخالفان است.
موضوعات مرتبط
- قرآن: تنزیه قرآن ۱; قرآن و لغو ۱
- معاد: استهزاهاى مکذبان معاد ۲; استهزاى معاد ۲; بینش مکذبان معاد ۲
