الأحقاف ١٣

إِنَ‌ الَّذِينَ‌ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ‌ ثُمَ‌ اسْتَقَامُوا فَلاَ خَوْفٌ‌ عَلَيْهِمْ‌ وَ لاَ هُمْ‌ يَحْزَنُونَ‌

ترجمه

کسانی که گفتند: «پروردگار ما اللّه است»، سپس استقامت کردند، نه ترسی برای آنان است و نه اندوهگین می‌شوند.

|محققا كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست و استقامت كردند، نه بيمى بر آنهاست و نه غمگين مى‌شوند

محققاً كسانى كه گفتند: «پروردگار ما خداست» سپس ايستادگى كردند، بيمى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد.

آنان که گفتند: آفریننده ما خداست و بر این سخن پایدار و ثابت ماندند بر آنها هیچ ترس و بیمی و حزن و اندوهی (در دنیا و عقبی) نخواهد بود.

بی تردید کسانی که گفتند: پروردگار ما الله است، سپس [در میدان عمل بر این حقیقت] استقامت ورزیدند، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند.

هر آينه آنان كه گفتند كه پروردگار ما اللّه است و سپس پايدارى ورزيدند، بيمى بر آنها نيست و اندوهگين نمى‌شوند.

بی‌گمان کسانی که گفتند پروردگار ما خداوند است، سپس [در این راه‌] پایداری ورزیدند، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند

همانا كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداى يكتاست و سپس [بر آن‌] استوار و پايدار ماندند پس نه بيمى بر آنهاست و نه اندوهگين شوند.

کسانی که می‌گویند: پروردگار ما تنها یزدان است، سپس (بر این توحید و یکتاپرستی) ماندگار می‌مانند، نه ترسی بر آنان است و نه غمگین می‌گردند.

بی‌گمان کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداست‌» سپس (در گفتار و کردارشان) ایستادگی کردند، نه بیمی بر آنان است و نه ایشان غمگین می‌شوند.

همانا آنان که گفتند پروردگار ما خدا است و سپس پایدار ماندند نیست بیمی بر ایشان و نه اندوهگین شوند

الأحقاف ١٢	آیه ١٣	الأحقاف ١٤
سوره : سوره الأحقاف نزول : ٢ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِنَّ الَّذِینَ ...»: (نگا: فصّلت / ).

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۴، سوره احقاف
• غرض و مفاد كلى سوره مباركه احقاف
• احتجاج عليه پرستش بت ها و معبودهاى زمينى
• معناى واژه ((اثاره )) و مفاد آيه با توجه به معناى آن
• احتجاج عليه مشركين كه قرآن را افتراء به خدا دانسته رسالت پيامبر (ص ) را منكرشدند
• معنا و مفاد آيه : ((قل ما كنت بدعا من الرسل و ما ادرى مايفعل بى و لا بكم ))
• نفى علم غيب از پيامبر (ص ) در جمله ((و ما ادرى ...)) از جهت بشر بودن او است و بااثبات علم غيب براى آن حضرت از طريق وحى منافات ندارد
• عدم منافات نفى علم غيب از پيامبر در اين آيه با عالم بر غيب بودن ايشان به وسيله وحىالهى
• (درباره عالم بودن پيامبر (ص ) و ائمه (ع ) به غيب ، و اثر و رابطه آن با زندگى ورفتار ايشان )
• بيان اينكه علم غيب اثرى در جريان حوادث خارجى ندارد
• على ملازم با اراده موافق است كه تواءم با التزام قلب نسبت به آن باشد
• مقصود از ((شاهد من بنى اسرائيل )) در آيه :((قل اراءيتم ان كان من عند الله و كفرتم ...))
• وجوه مختلف در معناى آيه : ((و قال الذين كفروا للذين امنوا لو كان خيرا ما سبقونا اليه...))
• رواياتى درباره مراد از ((اثارة من علم )) و راجع بهنزول آيه : ((ام يقولون افتريه ...))
• روايتى در ذيل جمله : ((و ما ادرى ما يفعل بى ولابكم )) و اشكالات آن
• روايتى درباره نزول آيه : ((و شهد شاهد من بنىاسرائيل ...))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- یکتاپرستان استوار بر طریق ایمان، ایمن از هر بیم و اندوه نسبت به گذشته و آینده (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا فلاخوف علیهم و لا هم یحزنون) در معناى «لاخوف علیهم» گفته شده است که «خوف» نسبت به آینده و موضوعى است که در شرف وقوع مى باشد; ولى در «و لا هم یحزنون» حزن و اندوه، همواره بر امرى است که تحقق یافته و سپرى شده است.

۲- ارزش و ثمربخشى اقرار به توحید، در گرو پایدارى در برابر عوامل شرک و گناه (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا فلاخوف علیهم و لا هم یحزنون) «فلا» بیانگر نتیجه حقیقتى است که از دو عنصر به هم پیوسته تشکیل شده است: ۱- اقرار به توحید; ۲- استقامت در طریق آن.

۳- تسلیت و دلدارى خداوند به پیامبر(ص) و مؤمنان، در شرایط سخت و دشوار مکه (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا)

۴- موحدان راستین، همواره مواجه با تردیدها و تشکیک هاى عوامل شرک (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا) از ملاحظه نسبت میان «قالوا ربّنا اللّه» و «ثمّ استقاموا»، استفاده مى شود که اقرار و اعتراف به توحید، همواره مواجه با ضدیت هایى است که شخص یکتاپرست باید با آنها مبارزه کرده و استقامت ورزد. آن عوامل ضد توحیدى، یا اعتقادى است که منتهى به «شرک» مى شود و یا عملى است که منتهى به گناه مى گردد.

۵- راه حق و بندگى خدا، داراى سختى ها و مشکلات و نیازمند پایدارى و استقامت (قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا) واژه استقامت، نشان دهنده دشوارى راه و نیازمندى به پایدارى است.

۶- یکتاپرستان استوار بر طریق حق، همان محسنان مورد بشارت قرآن اند. (و بشرى للمحسنین . إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا) از ارتباط این آیه با ذیل آیه قبل، مطلب یاد شده استفاده مى شود.

۷- کافران و عناصر سست ایمان، داراى آینده اى پر بیم و هراس (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا فلاخوف علیهم و لا هم یحزنون) از مفهوم آیه شریفه، استفاده مى شود که دو گروه در معرض بیم و هراس اند: ۱- کافران، ۲- آنان که اظهار ایمان کرده ولى در طریق ایمان استقامت نورزند.

۸- آرامش روحى و نگرانى نداشتن از حال و آینده، نعمتى مهم و موهبتى الهى (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا فلاخوف علیهم و لا هم یحزنون) خداوند در قبال دو عنصر مهم «ایمان» و «استقامت»، نبود خوف و حزن را به عنوان بازتاب و نتیجه یاد کرده است.

۹- توحید ربوبى و اعتقاد به حاکمیت یگانه خدا بر هستى، آرامش بخش روح و اندیشه مؤمنان راستین (إنّ الذین قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقموا فلاخوف علیهم و لا هم یحزنون) به کار رفتن واژه «ربّ» به جاى دیگر اوصاف الهى و نیز ارتباط «قالو ربّنا اللّه» با «فلا خوف...»، مى رساند که اعتقاد به توحید ربوبى و این که امور تنها در پرتو تدبیر او صورت مى گیرد، نقش اساسى در آرامش خاطر مؤمنان مقاوم دارد.

موضوعات مرتبط

• آرامش: عوامل آرامش ۹
• اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳
• اندوه: مصونیت از اندوه ۱
• ایمان: استقامت در ایمان ۱; ایمان به توحید ۲; ملاک ارزش ایمان ۲
• ترس: ترس از آینده ۱; مصونیت از ترس ۱
• خدا: نعمتهاى خدا ۸
• شرک: استقامت در برابر شرک ۲
• عبودیت: استقامت در عبودیت ۵; مشکلات عبودیت ۵
• عقیده: آثار عقیده به توحید ربوبى ۹; آثار عقیده به حاکمیت خدا ۹
• قرآن: بشارتهاى قرآن ۶
• کافران: آینده کافران ۷; ترس کافران ۷
• گذشته: اندوه بر گذشته ۱
• گناه: استقامت در برابر گناه ۲
• مؤمنان: عوامل آرامش مؤمنان ۹; دلدارى به مؤمنان ۳
• محسنان: بشارت به محسنان ۶; فضایل محسنان ۶
• محمد(ص): دلدارى به محمد(ص) ۳; مشکلات محمد(ص) در مکه ۳
• مسلمانان: آینده مسلمانان سست ایمان ۷; ترس مسلمانان سست ایمان ۷
• مسلمانان مکه: مشکلات مسلمانان مکه ۳
• مشرکان: شبهه افکنى مشرکان ۴
• موحدان: ایمان موحدان ۱; مراد از موحدان ۶; مصونیت موحدان ۱
• نعمت: نعمت آرامش ۸