ص ١٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

پرندگان را نیز دسته جمعی مسخّر او کردیم (تا همراه او تسبیح خدا گویند)؛ و همه اینها بازگشت‌کننده به سوی او بودند!

|و پرندگان را [بر او] گرد آوريم كه همه به سوى او باز مى‌گشتند [و در فرمانش بودند]
و پرندگان را از هر سو [بر او] گرد [آورديم‌] همگى [به نواى دلنوازش‌] به سوى او بازگشت‌كننده [و خدا را ستايشگر] بودند.
و مرغان را مسخر (نغمه خوش او) کردیم که نزد او مجتمع گردند و همه به دربارش از هر جانب باز آیند (و در ستایش خدا با او هم آهنگ شوند).
و پرندگان را [نیز] به طور دسته جمعی [مسخّر و رام کردیم که با او تسبیح می گفتند]، و همه رجوع کننده به سوی خدا بودند،
و پرندگان بر او گرد مى‌آمدند، همه فرمانبر او بودند.
و پرندگان را که گرد آینده بودند و همه باز گردنده‌
و نيز پرندگان را [رام و] فراهم آمده همه او را فرمانبردار و بازگردنده [به آواز خود با وى به تسبيح‌] بودند.
و پرندگان را نیز (با او در تسبیح و تقدیس) همآوا کردیم و در پیش او گرد آوردیم. جملگی آنها فرمانبردار داود بودند (و به دستور او عمل می‌کردند).
و پرندگان را (نیز با او مسخّر کردیم) که بر گِردش گردآورده شده‌اند (و) همگان برایش بسی بازگشت‌کنندگانند.
و مرغان را گردآورده هر کدامند بسویش بازگشت‌کننده‌


ص ١٨ آیه ١٩ ص ٢٠
سوره : سوره ص
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَحْشُورَةً»: گرد آمده و جمع‌آوری شده. «کُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ»: همگی فرمانبردار داود بودند و به سوی او برمی‌گشتند. جملگی فرمانبردار خدا و خاضع در برابر مشیّت الله بودند و هستند (نگا: انبیاء / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - پرندگان با زندگى دسته جمعى خود، مسخر و رام خدا هستند. (إنّا سخّرنا الجبال ... و الطیر محشورة) «و الطیر» عطف بر «الجبال» و عامل آن فعل «سخّرنا» است. «محشورة» نیز به معناى «مجتمعة» (دسته جمعى) و حال براى «طیر» است.

۲ - تمامى پرندگان به خاطر تسبیح داوود(ع)، پیوسته به او مراجعه مى کردند و با ایشان به تسبیح مى پرداختند. (و الطیر محشورة کلّ له أوّاب) برداشت یاد شده مبتنى بر این دیدگاه است که لام در «له» براى تعلیل و ضمیر آن به داوود بازگردد و نیز با توجه به این نکته است که آیه شریفه عطف بر آیه قبل بوده و در آن سخن از تسبیح کوه ها با داوود(ع) به میان آمده است. قهراً مقصود از رجوع بسیار پرندگان به آن حضرت (له أوّاب) رفت و آمد بسیار با ایشان، براى همراهى با او جهت تسبیح خواهد بود.

۳ - تمامى پرندگان در خدمت داوود(ع) و در رفت و آمد بسیار، با ایشان بودند. (و الطیر محشورة کلّ له أوّاب) برداشت یاد شده بر این اساس استوار است که اوّاب بودن پرندگان براى تسبیح با داوود(ع) نباشد; بلکه این رجوع و بازگشت مکرر و پیوسته، صرفاً به خاطر در خدمت او بودن باشد.

۴ - تمامى کوه ها و پرندگان به خاطر تسبیح داوود(ع) همراه او به تسبیح مى پرداختند. (إنّا سخّرنا الجبال معه یسبّحن ... و الطیر محشورة کلّ له أوّاب) برداشت یاد شده بر پایه این احتمال است که واژه «کلّ» شامل «جبال» (کوه ها) هم بشود.

۵ - داوود(ع)، برخوردار از مقامى والا و ممتاز در پیشگاه خداوند (و الطیر محشورة کلّ له أوّاب)

۶ - پرندگان، داراى نوعى شعور و شناخت نسبت به انسان و خدا (و الطیر محشورة کلّ له أوّاب)

موضوعات مرتبط

  • پرندگان: انسان شناسى پرندگان ۶; تسبیح پرندگان ۲، ۴; تسخیر پرندگان ۱، ۳; خداشناسى پرندگان ۶; زندگى جمعى پرندگان ۱; شعور پرندگان ۶
  • خدا: حاکمیت خدا ۱
  • داود(ع): آثار تسبیح داود(ع) ۴; تسبیح داود(ع) ۲; فضایل داود(ع) ۳; مقامات داود(ع) ۵
  • کوهها: تسبیح کوهها ۴

منابع