روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸۵۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد عن اسحاق بن محمد عن محمد بن يحيي بن درياب قال :

دَخَلْتُ عَلَى‏ أَبِي اَلْحَسَنِ ع‏ بَعْدَ مُضِيِ‏ أَبِي جَعْفَرٍ فَعَزَّيْتُهُ عَنْهُ وَ أَبُو مُحَمَّدٍ ع‏ جَالِسٌ فَبَكَى‏ أَبُو مُحَمَّدٍ ع‏ فَأَقْبَلَ عَلَيْهِ‏ أَبُو اَلْحَسَنِ ع‏ فَقَالَ لَهُ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ جَعَلَ فِيكَ خَلَفاً مِنْهُ‏ فَاحْمَدِ اَللَّهَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۳۱

يحيى بن درياب گويد: پس از فوت ابى جعفر (محمد پسر امام هادى) خدمت امام هادى رسيدم او را تسليت دادم ابو محمد (امام حسن عسكرى) نشسته بود و گريست امام هادى (ع) به او رو كرد و فرمود: به راستى خدا تبارك و تعالى در وجود تو جانشينى براى او مقرر كرده است، خدا را حمد كن.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۱۵

محمد بن يحيى گويد: بعد از وفات ابى جعفر محمد، خدمت امام هادى عليه السلام رسيدم و او را تسليت گفتم، ابو محمد (امام حسن عسگرى) هم نشسته بود و گريه مى‏كرد، امام هادى عليه السلام باو متوجه شد و فرمود: خداى تبارك و تعالى را حمد كن كه بجاى او از تو جانشينى گذاشته (يعنى امامت از او بتو منتقل‏ گشت يا ترا براى من جانشين او قرار داد يا عوض او امام زمان را بتو ميدهد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۴۱

على بن محمد، از اسحاق بن محمد از محمد بن يحيى بن دَرياب روايت كرده است كه گفت: داخل شدم بر امام على نقى عليه السلام، بعد از وفات ابوجعفر، پس آن حضرت را از وفات او، تعزيه دادم و امام حسن عليه السلام نشسته بود، پس امام حسن گريست. امام على نقى عليه السلام رو به او كرد و فرمود: «به درستى كه خداى تبارك و تعالى در تو خَلَفى از او قرار داد، پس خداى عزّوجلّ را حمد كن».