ریشه بکم
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۶(بار)
«بکم» به معناى کسى است که به طور مادرزاد گنگ متولد مى شود. بنابراین: کُلُّ أَبْکَمَ أَخْرَسُ وَ لَیْسَ کُلُّ أَخْرَسَ أَبْکَمُ: «هر ابکمى، اخرس است اما هر اخرسى، ابکم نیست». سپس اضافه مى کند: گاهى این ماده در مورد کسى اطلاق مى شود که به خاطر ضعف عقل از سخن گفتن عاجز و ناتوان است.
در حال بارگیری...
ریشه‌های نزدیک مکانی
صمم لا هم عمى الله وله اله على ف ظلم فى شىء عقل اوى الذين ايى کلل وحد بصر نا ندى وجه قدر هما ب لو احد من ندو جهنم ما دعو رجل علم ائى مثل او رجع الا قوم يا هو عند يوم صوب ترک سمع ه دبب خبو ک ها کذب شرر زيد ضلل حشر انن ضرب ولى
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| بُکْمٌ | ۳ |
| الْبُکْمُ | ۱ |
| أَبْکَمُ | ۱ |
| بُکْماً | ۱ |
