الشعراء ٩٦
از الکتاب
ترجمه
| الشعراء ٩٥ | آیه ٩٦ | الشعراء ٩٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَ هُمْ فِیهَا یَخْتَصِمُونَ»: جمله حالیّه است.
تفسیر
- آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
- سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
- توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
- اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
- ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
- اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
- وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
- مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
- مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
- بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
- وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
- فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
- بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
- دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
- بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
- دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا
- آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
- سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
- توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
- اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
- ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
- اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
- وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
- مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
- مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
- بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
- وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
- فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
- بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
- دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
- بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
- دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا
نکات آیه
۱ - مشاجره و دشمنى، گمراهان (مشرکان) با یکدیگر در دوزخ (قالوا و هم فیها یختصمون) ضمیر فاعلى در «قالوا» و نیز ضمیر «هم»، به «غاوون» بازمى گردد. جمله «و هم فیها یختصمون» حال از ضمیر در «قالوا» و «اختصام» (مصدر «یختصمون») به معناى جدال و ستیزه کردن است; یعنى، شرک پیشگان گمراه، در حالى که در دوزخ باهم ستیزه مى کنند، به معبودهایشان خواهند گفت.
۲ - امکان سخن گفتن دوزخیان با معبودهایشان در دوزخ (قالوا و هم فیها یختصمون) مخاطب «قالوا» به قرینه آیه «إذ نسوّیکم بربّ العالمین»، معبودهاى مشرکان است و ضمیر «فیها» به «جحیم» بازمى گردد.
۳ - وجود عذاب روحى علاوه بر شکنجه جسمى براى دوزخیان (و هم فیها یختصمون) فعل مضارع (یختصمون) دلالت بر استمرار منازعه دوزخیان دارد که مى تواند نوعى عذاب روحى براى آنان باشد.
موضوعات مرتبط
- جهنم: عذاب جهنم ۳
- جهنمیان: عذاب روحى جهنمیان ۳
- گمراهان: دشمنى گمراهان ۱; گمراهان در جهنم ۱; مشاجره گمراهان ۱
- مشرکان: دشمنى مشرکان ۱; گفتگوى مشرکان با معبودان باطل ۲; مشاجره مشرکان ۱; مشرکان در جهنم ۱، ۲
- معبودان باطل: معبودان باطل در جهنم ۲
