الشعراء ٧٧
ترجمه
| الشعراء ٧٦ | آیه ٧٧ | الشعراء ٧٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«عَدُوٌّ»: این واژه برای مفرد و مثنّی و جمع و مذکّر و مؤنّث یکسان به کار می‌رود (نگا: نساء / انعام / . «إِلاّ رَبَّ»: اگر به خدا معتقد نبوده باشند و خدا جزو معبودهای آنان نبوده باشد، استثناء منقطع است و ذکر آن به منظور تأکید بر توحید خالص است. اگر هم علاوه از بتها خدا را نیز پرستش می‌کرده‌اند، ابراهیم پروردگار جهانیان را استثناء می‌کند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
إِنَ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي... (۰) وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ... (۰) إِنْ نَقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاکَ... (۰) وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ... (۰) قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ... (۲)
وَ کَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَکْتُمْ وَ... (۱) مِنْ دُونِهِ فَکِيدُونِي جَمِيعاً... (۰) إِنِّي تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ... (۱) إِلاَّ الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ... (۰) وَ جَعَلَهَا کَلِمَةً بَاقِيَةً فِي... (۰)
تفسیر
- آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
- سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
- توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
- اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
- ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
- اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
- وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
- مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
- مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
- بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
- وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
- فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
- بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
- دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
- بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
- دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا
- آيات ۶۹ - ۱۰۴، سوره شعرا
- سؤ ال و جواب و مهاجه ابراهيم عليه السّلام با پدر و قوم خود درباره پرستش بتها
- توضيحى در باره حقيقت بت پرستى و اينكه بت بصورت قبله اى براى عبادت خداىسبحان نبوده است
- اعتراض ابراهيم عليه السّلام بر بت پرستى قوم خود
- ابراهيم عليه السّلام رب العالمين را با وصف خلق و هدايت (تدبير) معرفى و توصيف مىكند (الذى خلقنى فهو يهدين ...)
- اشاره ابراهيم عليه السّلام به نعمتهاى مادى خداوند
- وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد
- مقصود از ((حكم )) و الحاق به صالحين كه ابراهيم عليه السّلام (از پروردگار خودتقاضا كرد (رب هب لى حكما والحقتى بالصالحين )
- مراد از ((لسان صدق در آخرين )) در دعاى ابراهيم عليه السّلام : ((واجعل لى لسان صدق فى الاخرين ))
- بيان اينكه سود نداشتن مال و فرزندان در قيامت نتيجه انحلال اجتماع مدنى و بطلان اسباب اعتبارى در آن روز است
- وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثناء ((الا من اتى اللّه بقلب سليم )) در آيه : يوم لاينفع ...))
- فرجام بد مشركان و جنود ابليس در قيامت
- بحث روايتى (رواياتى درباره ((لسان صدوق فى الاخرين ))، استغفار ابراهيم عليهالسّلام براى پدر، قلب سليم ، شفاعت و...)
- دو روايت در ذيل ((و اغفر لابى )) و تصويرحال فرزند مؤ من و پدر مشرك در قيامت
- بيزارى مجرمين در روز قيامت از يكديگر
- دو روايت در ذيل ((فما لنا من شافئين ...)) و نااميدى كافران از شفاعت روز جزا
نکات آیه
۱ - بت و بت پرستى، دشمن اندیشه، سعادت و تکامل انسان در دیدگاه حضرت ابراهیم(ع) (فإنّهم عدوٌّ لى) ضمیر «هم» در «فإنّهم» به «أصنام» بازمى گردد.
۲ - پروردگار جهانیان، تنها دوست انسان و پرستش او تضمین گر رشد و رستگارى وى (فإنّهم عدوٌّ لى إلاّ ربّ العلمین)
۳ - هر عامل بازدارنده از پرستش خدا، دشمن واقعى انسان است. (فإنّهم عدوٌّ لى إلاّ ربّ العلمین)
۴ - ربوبیت خدا، نشانگر قدرت او در رساندن فیض به خلق (فإنّهم عدوٌّ لى إلاّ ربّ العلمین) آمدن «ربّ العالمین» در برابر ضمیر «هم» - که به بت ها بازمى گردد - مى تواند اشاره به عجز و بى خاصیتى بت ها داشته باشد; در حالى که پروردگار جهانیان، به دلیل پروردگارى اش، در یارى رساندن به انسان ها، توانا است.
۵ - شرک و توحید، دو جبهه متخاصم (فإنّهم عدوٌّ لى إلاّ ربّ العلمین)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): بینش ابراهیم(ع) ۱
- انسان: دشمنان انسان ۳
- بت پرستى: آثار بت پرستى ۱
- بتها: دشمنى بتها ۱
- تعقل: موانع تعقل ۱
- تکامل: عوامل تکامل ۲; موانع تکامل ۱
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۴; دوستى خدا ۲; منشأ فیض خدا ۴; نشانه هاى قدرت خدا ۴
- رستگارى: عوامل رستگارى ۲
- سعادت: موانع سعادت ۱
- عبادت: آثار عبادت خدا ۲; موانع عبادت خدا ۳
- مشرکان: دشمنان مشرکان ۵
- موحدان: دشمنان موحدان ۵
