الأنبياء ٧٥

وَ أَدْخَلْنَاهُ‌ فِي‌ رَحْمَتِنَا إِنَّهُ‌ مِنَ‌ الصَّالِحِينَ‌

ترجمه

و او را در رحمت خود داخل کردیم؛ و او از صالحان بود.

|و او را در رحمت خويش داخل كرديم همانا او از شايستگان بود

و او را در رحمت خويش داخل كرديم، زيرا او از شايستگان بود.

و او را در رحمت خود داخل کردیم زیرا که از مردم بسیار صالح و نیکوکار به شمار بود.

و او را در رحمت خود درآوردیم؛ چون او از شایستگان بود.

او را در رحمت خويش داخل كرديم. كه او از شايستگان بود.

و او را در جوار رحمت خود در آوردیم، که او از شایستگان بود

و او را در مِهر و بخشايش خويش درآورديم، كه او از نيكان و شايستگان بود.

و او را غرق رحمت خود کردیم، چرا که او از زمره‌ی افراد شایسته و بایسته بود.

و او را در رحمت خویش داخل کردیم. به‌راستی او از شایستگان است.

و درآوردیمش به رحمت خویش همانا او است از شایستگان‌

الأنبياء ٧٤	آیه ٧٥	الأنبياء ٧٦
سوره : سوره الأنبياء نزول : ٦ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٧ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فِی رَحْمَتِنَا»: در رحمت خود. به میان اهل رحمت خود.

تفسیر

• آيات ۴۸ - ۷۷ سوره انبياء
• اشاره به وجه تسميه ((تورات (( به : فرقان ، ضياء و ذكر
• مقصود از اينكه قرآن ((ذكر مبارك (( است
• مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم
• گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود
• ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين آنها را
• محاجه آن جناب (عليه السلام ) با قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...((
• تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع )
• اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات ما از سلسله علل و اسباب است
• بيان اينكه در جمله :((و جعلنا هم ائمة يهدون بامرنا(( مراد از هدايت رساندن به مقصد ومراد از ((امر(( امر تكوينى است
• توضيح اينكه مراد از وحى در آيه : ((واوحينا اليهمفعل الخيرات ...(( وحى تسديد است نه وحى تشريع و مؤ يد بودن ائمه به تسديد وتاءييد الهى را افاده مى كند
• بحث روايتى
• چند روايت راجع به اينكه خداوند امامت را در ابراهيم (عليه السلام ) و ذريه او قرار داد

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- حضرت لوط(ع)، مشمول رحمت خاص الهى بود. (و أدخلنه فى رحمتنا )

۲- حضرت لوط(ع)، از صالحان و شایستگان بود. (إنّه من الصلحین )

۳- صالح و شایسته بودن حضرت لوط(ع)، موجب بهره مندى او از رحمت ویژه خداوند (و أدخلنه فى رحمتنا إنّه من الصلحین ) برداشت یاد شده به خاطر این است که جمله «إنّه من الصالحین» تعلیل براى جمله «و أدخلناه فى رحمتنا» است.

۴- صالحان، از رحمت خاص الهى، بهره منداند. (و أدخلنه فى رحمتنا إنّه من الصلحین ) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که جمله «إنّه من الصالحین» تعلیل براى «أدخلناه...» است و تعلیل، موجب تعمیم حکم و شمول دیگر افراد مورد بحث مى شود; یعنى، هرکس صالح باشد، در رحمت الهى وارد خواهد شد.

۵- پاکى و نجات حضرت لوط(ع) از آلودگى هاى قومش، زمینه ساز برخوردارى او از رحمت خاص الهى (و لوطًا ... نجّینه ... و أدخلنه فى رحمتنا )

۶- نجات از جامعه فاسد و آلوده، نشانگر رحمت خاص الهى است. * (و نجّینه ... و أدخلنه فى رحمتنا ) برداشت یاد شده مبتنى براین است که عطف جمله «أدخلناه...» بر جمله «آتیناه»، از نوع عطف تفسیرى باشد.

موضوعات مرتبط

• جامعه: نجات از جامعه فاسد ۶
• خدا: زمینه رحمت خدا ۳
• رحمت: زمینه رحمت ۵; مشمولان رحمت ۱، ۴، ۵; نشانه هاى رحمت ۶
• صالحان: فضایل صالحان ۴
• لوط(ع): آثار پاکى لوط(ع) ۵; آثار صلاحیت لوط(ع) ۳; فضایل لوط(ع) ۱، ۲، ۵; لوط(ع) از صالحان ۲