النحل ١٢٢
ترجمه
| النحل ١٢١ | آیه ١٢٢ | النحل ١٢٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«آتَیْناهُ فَِی الدُّنْیَا حَسَنَةً»: مراد محبّت مردمان جمیع ادیان در حق ابراهیم، و تولّد انبیاء فراوان از نسل او، و ذکر جمیل وی بر سر زبانها برای همیشه است (نگا: شعراء / ، صافّات / و .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ اجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي... (۱) وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ... (۴)
وَ إِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ... (۰) وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ... (۳) وَ مَنْ أَحْسَنُ دِيناً مِمَّنْ... (۲) إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي... (۰) قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۱۲ - ۱۲۸،سوره نحل
- مثلى متضمن هشدار نسبت به كفران نعمت و زنهار از عذاب مترتب بر آن
- نكاتى كه از آيه : ((فكلوا مما رزقكم الله حلالا طيبا)) استفاده مى شود
- نهى از بدعت در دين در اين آيه
- تحريم طيبات براى بنى اسرائيل ناشى از ظلم خودشان و عقوبت خدا در برابر عصيانآنان بوده است
- در مغفرت و رحمت الهى بسوى همگان باز است
- بيان مراد از اينكه ابرهيم (ع ) يك امت بود
- ذكر اوصاف ابراهيم (ع ) كه آثار تدين به دين خنيف او است
- معناى آيه ((انما جعل السبت على الذين اختلفوا فيه ...)) و مقصود از اختلاف يهود در سبت
- وجوهى كه مفسرين درباره اختلاف مذكور در آيه گفته اند
- معناى ((حكمت ))، ((موعظه )) و ((مجادله ))
- مراد از موعظه حسنه و جدال احسن در آيه : ((ادع الىسبيل ربك بالحكمة و الموعظة الحسنة وجادلهم بالتى هى احسن ))
- وجه ترتيب در ذكر حكمت و موعظه و جدال در آيه و بيان ضعف سخن بعضى مفسرين دربارهآن
- فضيلت صبر بر آزار مشركين و امر به پيامبر(ص ) به اينكه صبر كند و خدا به اوصبر داده است
- (روايت در ذيل آيات : ((ضرب الله مثلا...))، ((ان ابراهيم كان امة ...))، ((ادعو الىسبيل ربك )) و ((ان عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم ...))
نکات آیه
۱- ابراهیم(ع)، برخوردار از مواهب و نیکیهاى خداوند در زندگى دنیوى (إن إبرهیم کان ... و ءاتینه فى الدنیا حسنة)
۲- ابراهیم(ع)، از جمله صالحان در آخرت است. (و إنه فى الأخرة لمن الصلحین)
۳- نقش عمده روحیه تسلیم در برابر خدا، حق گرایى، دورى از شرک و شکرگزارى حضرت ابراهیم(ع)، در برخوردارى او از نیکیها و نعمتهاى الهى در دنیا و منزلت والا در آخرت (إن إبرهیم کان أُمّة قانتًا لله ... و ءاتینه فى الدنیا حسنة و إنه فى الأخرة لمن الصلحین)
۴- مرتبه و جایگاه صالحان در آخرت، مرتبه اى ویژه و متعالى (و إنه فى الأخرة لمن الصلحین) از اینکه خداوند در مقام امتنان بر حضرت ابراهیم(ع)، ایشان را از زمره صالحان برشمرده است، نشان مى دهد که مقام و منزلت صالحان بس بلند و عالى است و افرادى چون ابراهیم(ع) شایسته چنین مقامى اند (و إنه فى الأخرة لمن الصالحین).
۵- کسب فضایل معنوى و کوشش خود انسان، مؤثر در برخوردارى او از مواهب و نیکیها در دنیا و مقامات عالى در آخرت (إن إبرهیم کان أُمّة قانتًا لله ... و إنه فى الأخرة لمن الصلحین)
۶- شکر نعمت، موجب افزونى نعمتهاى دنیوى است. (شاکرًا لأنعمه ... و ءاتینه فى الدنیا حسنة)
۷- پاداشهاى الهى، منحصر به جهان آخرت نیست. (و ءاتینه فى الدنیا حسنة و إنه فى الأخرة لمن الصلحین)
۸- دین، دربردارنده سعادت و حسنات دنیوى و اخروى است. (و ءاتینه فى الدنیا حسنة و إنه فى الأخرة لمن الصلحین)
موضوعات مرتبط
- آخرت: زمینه مقامات اخروى ۵
- ابراهیم(ع): آثار انقیاد ابراهیم(ع) ۳; آثار حق گرایى ابراهیم(ع) ۳; آثار شرک ستیزى ابراهیم(ع) ۳; آثار شکرگزارى ابراهیم(ع) ۳; ابراهیم(ع) از صالحان ۲; فضایل ابراهیم(ع) ۱; مقامات اخروى ابراهیم(ع) ۳; نعمتهاى ابراهیم(ع) ۱، ۳
- ارزشها: آثار تحصیل ارزشها ۵
- حسنات: حسنات دنیوى ۵; زمینه حسنات اخروى ۸; زمینه حسنات دنیوى ۸
- خدا: پاداشهاى اخروى خدا ۷; پاداشهاى دنیوى خدا ۷
- دین: نقش دین ۸
- سعادت: عوامل سعادت ۸
- شکر: آثار شکر نعمت ۶
- صالحان: صالحان در آخرت ۲; مقامات اخروى صالحان ۴
- عمل: آثار عمل ۵
- نعمت: زمینه نعمت ۵; عوامل ازدیاد نعمت ۶; مشمولان نعمت ۱; موجبات نعمت ۳
