البقرة ٩٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و همانا یابیشان حریصترین مردم بر زندگی و از مشرکانند آنان که دوست دارد هر کدام که عمر داده شود هزار سال و نیستش دورکننده از عذاب که سالمند باشد و خدا بینا است بدانچه میکنند | |-|معزی=و همانا یابیشان حریصترین مردم بر زندگی و از مشرکانند آنان که دوست دارد هر کدام که عمر داده شود هزار سال و نیستش دورکننده از عذاب که سالمند باشد و خدا بینا است بدانچه میکنند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::17|٥ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::96|٩٦]] | قبلی = البقرة ٩٥ | بعدی = البقرة ٩٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::29|٢٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«لَتَجِدَنَّهُمْ»، هر آینه ایشان را خواهی یافت. «حَیَاةٍ»: زندگی. نکرهآمدن آن برای اطلاق است. یعنی هر زندگیای که باشد، خوب یا بد، محترمانه یا رذلانه.و ... «وَ مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا»: عطف بر ماقبل است بر حسب معنی. در (أَحْرَصَ) حرف (مِنْ) مقدّر است. همچنین میتوان واژه (أَحْرَصَ) را پیش از (مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا) محذوف دانست. در هر حال ذکر خاصّ بعد از عام است و بیانگر تأکید حرص یهودیان بر زندگی دنیا است، و سرزنش و تهدید ایشان را در بردارد. «یُعَمَّرُ»: عمر داده شود. زیست کند. «أَلْفَ»: هزار. «مُزَحْزِح»: دورکننده. | «لَتَجِدَنَّهُمْ»، هر آینه ایشان را خواهی یافت. «حَیَاةٍ»: زندگی. نکرهآمدن آن برای اطلاق است. یعنی هر زندگیای که باشد، خوب یا بد، محترمانه یا رذلانه.و ... «وَ مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا»: عطف بر ماقبل است بر حسب معنی. در (أَحْرَصَ) حرف (مِنْ) مقدّر است. همچنین میتوان واژه (أَحْرَصَ) را پیش از (مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا) محذوف دانست. در هر حال ذکر خاصّ بعد از عام است و بیانگر تأکید حرص یهودیان بر زندگی دنیا است، و سرزنش و تهدید ایشان را در بردارد. «یُعَمَّرُ»: عمر داده شود. زیست کند. «أَلْفَ»: هزار. «مُزَحْزِح»: دورکننده. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۸
ترجمه
البقرة ٩٥ | آیه ٩٦ | البقرة ٩٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لَتَجِدَنَّهُمْ»، هر آینه ایشان را خواهی یافت. «حَیَاةٍ»: زندگی. نکرهآمدن آن برای اطلاق است. یعنی هر زندگیای که باشد، خوب یا بد، محترمانه یا رذلانه.و ... «وَ مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا»: عطف بر ماقبل است بر حسب معنی. در (أَحْرَصَ) حرف (مِنْ) مقدّر است. همچنین میتوان واژه (أَحْرَصَ) را پیش از (مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا) محذوف دانست. در هر حال ذکر خاصّ بعد از عام است و بیانگر تأکید حرص یهودیان بر زندگی دنیا است، و سرزنش و تهدید ایشان را در بردارد. «یُعَمَّرُ»: عمر داده شود. زیست کند. «أَلْفَ»: هزار. «مُزَحْزِح»: دورکننده.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا... (۱) وَ لاَ يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِمَا... (۰) وَ لاَ يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِمَا... (۰)
فَمَنْ حَاجَّکَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ... (۰) قُلْ مَنْ کَانَ فِي الضَّلاَلَةِ... (۱) قُلْ إِنَ الْمَوْتَ الَّذِي... (۱) مَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا کَانُوا... (۰)
تفسیر
- آيات ۹۴ ۹۹ بقره
- ادامه محاجه با يهود و اثبات دروغگوئى آنان و ترسشان از مرگ
- امتحان يهود كه آيا در ادعاى خود كه زندگى قرين به سعادت آخرت را خاص خود مى داند راست مى گويد يا دروغ ؟
- يهود نسبت به هر ملت ديگرى نسبت به زندگى دنيا مريض تر است
- ((بصير)) يعنى عالم به ديدنى ها
- بهانه يهود براى عدم ايمان به قرآنهج البلاغه ما با جبرئيل دشمنيم
- وجه بكار بردن التفات در آيه شريفه
- بحث روايتى (شامل روايتى درباره دشمنى يهود با جبرئيل )
- كيفيت خواب رسول اللّه (ص )
نکات آیه
۱ - یهود، حریص ترین مردمان بر زنده ماندن و برخوردار شدن از عمرى طولانى هستند. (و لتجدنهم أحرص الناس على حیوة)
۲ - یهود، به هر نوع زندگى دنیوى - هر چند پست باشد - حریص و دل بسته اند. (و لتجدنهم أحرص الناس على حیوة) نکره آوردن «حیاة» اشاره به این نکته دارد که: یهودیان بر صرف زنده ماندن با هر ویژگى - هر چند که پست و حقیر هم باشد - حریصند.
۳ - روش و منش یهود، نمایانگر حرص شدید آنان بر زندگانى دنیا و ترس از مرگ است. (و لتجدنهم أحرص الناس على حیوة) «لتجدن» مرکب از فعل تجد (مى یابى)، لام قسم و نون تأکید است; یعنى، البته و بدون هیچ تردید مى یابى که یهود حریص ترین مردمند. تأکید بر اینکه مخاطب، دلبستگى یهود را بر زندگى دنیا مى یابد، گویاى این معناست که عملکرد یهود نمایانگر علاقه شدید آنان به حیات دنیاست.
۴ - نمایان بودن علاقه یهود به زندگى دنیا، مانع آنان از اظهار اشتیاق به حیات اخروى و تظاهر به نهراسیدن از مرگ (و لتجدنهم أحرص الناس على حیوة) جمله «لتجدنهم ...» استشهادى است براى جمله «لن یتمنوه»; یعنى، این حقیقت که یهود تمناى مرگ و رسیدن به آخرت را ندارند، از زندگى آنان به خوبى معلوم مى شود; به گونه اى که حتى خود آنان نیز نمى توانند آن را انکار کنند.
۵ - اشتیاق یهود به زندگى دنیا، حتى از مشرکان فزونتر است. (و لتجدنهم أحرص الناس ... و من الذین أشرکوا) «من الذین» عطف بر «الناس» مى باشد; یعنى: «و لتجدنهم أحرص من الذین اشرکوا; مى یابى آنها را که از مشرکان به زندگى در دنیا دلبسته ترند».
۶ - دنیاپرستى یهود از پیشگوییهاى قرآن (لتجدنهم أحرص الناس على حیوة)
۷ - یهودیان خود نیز بر بى پایه بودن ادعایشان (تقدیر بهشت براى آنان) واقفند. (إن کانت لکم الدار الأخرة ... و لتجدنهم أحرص الناس) جمله هاى «لتجدنهم ...» و «یود أحدهم ...» را مى توان ناظر به ادعاى یهود (إن کانت ... در آیه ۹۴) دانست; یعنى، شما یهودیان از یکسو مدعى هستید که سراى آخرت از آن شماست و از سوى دیگر آرزوى ماندگار شدن در حیات دنیا را دارید، این نشان مى دهد که خود شما نیز آن ادعا را باور ندارید.
۸ - فرد فرد یهود، خواهان عمر طولانىِ هزار ساله هستند. (یود أحدهم لو یعمر الف سنة) «یعمّر» از تعمیر و به معناى عمر داده شود، است. آوردن «أحدهم» به عنوان فاعل «یود» و استفاده نکردن از ضمیر جمع (یودون) تصریح به این معنا دارد که: عمر طولانى هزار ساله، خواسته فرد فرد آنان است.
۹ - علاقه به دنیا و آرزوى عمر طولانى به خاطر آن، خویى ناپسند و نکوهیده است. (و لتجدنهم أحرص الناس على حیوة ... یود أحدهم لو یعمر الف سنة) لحن آیه گویاى مذمت یهود به خاطر علاقه به دنیا و درخواست عمر طولانى به خاطر آن است.
۱۰ - مشرکان، به زندگى دنیا حریص و دل بسته اند. (لتجدنهم أحرص الناس ... و من الذین أشرکوا)
۱۱ - گروهى از مشرکان، خواهان عمرى طولانى هزار ساله هستند. (و من الذین أشرکوا یود أحدهم لو یعمر الف سنة) برداشت فوق مبتنى بر این است که «و من الذین أشرکوا» خبر براى مبتدایى محذوف باشد نه عطف بر «الناس»; یعنى: «و من الذین أشرکوا طائفة یود أحدهم». بر این مبنا، جمله «و من الذین...» جمله حالیه است و «یود أحدهم» توصیف همین دسته از مشرکان خواهد بود. بر این اساس مفاد آیه چنین است: یهودیان از همه مردم به دنیا دلبسته ترند و این در حالى است که گروهى از مشرکان خواهان عمرى هزار ساله هستند.
۱۲ - یهودیان گنهکار به عذاب دوزخ گرفتار خواهند شد. (بما قدمت أیدیهم ... و ما هو بمزحزحه من العذاب) «زحزحة» (مصدر مزحزح) به معناى دور ساختن است.
۱۳ - یأس یهود از سراى آخرت، زمینه ساز حرصشان بر حیات دنیا و آرزوى عمر طولانى است.* (یود أحدهم لو یعمر الف سنة و ما هو بمزحزحه من العذاب أن یعمر)
۱۴ - زندگانى در دنیا و داشتن عمرى طولانى، نجاتبخش یهود از عذاب اخروى نیست. (و ما هو بمزحزحه من العذاب أن یعمر) «أن یعمر» بدل براى «هو» و یا فاعل براى «مزحزح» است. مآل هر دو به یک معناست; معناى جمله «ما هو ...» چنین است: یهودیان [بر فرض اینکه عمرى هزار ساله داده شوند ]آن عمر طولانى، ایشان را از عذاب رها نخواهد ساخت.
۱۵ - عمر گنهکاران، هر چند طولانى باشد، موجب نجاتشان از عذاب الهى نخواهد شد. (بما قدمت أیدیهم ... و ما هو بمزحزحه من العذاب أن یعمر)
۱۶ - خداوند، ناظر بر رفتار و کردار برخاسته از دنیاپرستى یهود است. (و اللّه بصیر بما یعملون)
موضوعات مرتبط
- آرزو: آرزوى عمر طولانى ۹، ۱۳; آرزوى ناپسند ۹
- اخلاق: اخلاق ناپسند ۹
- اسماء و صفات: بصیر ۱۶
- اعداد: عدد هزار ۸، ۱۱
- حریصان: ۱، ۲، ۳، ۵، ۱۰
- خدا: نظارت خدا ۱۶
- دنیاطلبان: ۶
- دنیاطلبى: سرزنش دنیاطلبى ۹
- زندگى: حرص به زندگى دنیوى ۱۰
- عذاب: اهل عذاب ۱۲
- عقیده: عقیده باطل ۷
- قرآن: پیشگویى قرآن ۶
- گناهکاران: عذاب گناهکاران ۱۵; کیفر گناهکاران ۱۲; گناهکاران و عمر طولانى ۱۵; نجات گناهکاران ۱۵
- مشرکان: حرص مشرکان به زندگى ۱۰; حرص مشرکان به عمر طولانى ۱۱; خواسته هاى مشرکان ۱۱; صفات مشرکان ۱۰; مشرکان و زندگى دنیوى ۵
- یأس: آثار یأس از آخرت ۱۳
- یهود: آثار یأس یهود ۱۳; آرزوهاى یهود ۱۳; بطلان ادعاى یهود ۷; ترس یهود از مرگ ۳، ۴; حرص یهود به زندگى ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۱۳; حرص یهود به عمر طولانى ۱، ۸، ۱۳; خواسته هاى یهود ۸; دنیاطلبى یهود ۶، ۱۶; زندگى دنیوى یهود ۱۴; صفات یهود ۱، ۲، ۶; عذاب اخروى یهود ۱۲، ۱۴; عقیده یهود ۷; علم یهود ۷; عمل یهود ۱۶; نجات یهود ۱۴; نشانه هاى حرص یهود ۳، ۴; یهود گناهکار ۱۲; یهود و بهشت ۷; یهود و عمر طولانى ۱۴