۱۶٬۹۹۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←پاسخ به يك توهم: خداوند، از ستمكاران غافل نيست!
| خط ۲۳۳: | خط ۲۳۳: | ||
و لذا مى بينيم كه خداى تعالى، در انذار اولى، تعبير به «وَ أنذِرِ النَّاس» كرده، و در دومى فرموده: «فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا»، و نفرموده: «فَيَقُولُون». و اين، خود شاهد بر اين است كه افرادى از عذاب دومى - كه همان عذاب استيصال است - استثناء مى شوند. | و لذا مى بينيم كه خداى تعالى، در انذار اولى، تعبير به «وَ أنذِرِ النَّاس» كرده، و در دومى فرموده: «فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا»، و نفرموده: «فَيَقُولُون». و اين، خود شاهد بر اين است كه افرادى از عذاب دومى - كه همان عذاب استيصال است - استثناء مى شوند. | ||
==عذاب استیصال، شامل مؤمنان نمی شود== | |||
آرى، مؤمنان هيچ وقت به چنين عذابى - كه به كلّى منقرضشان كند - مبتلا نمى گردند و اين عذاب، مخصوص امت ها است كه به خاطر ظلمشان، بدان دچار مى گردند، نه تمام افراد امت. و لذا مى بينيم خداى تعالى مى فرمايد: «ثُمّ نُنَجّى رُسُلَنَا وَ الّذِينَ آمَنُوا كَذَلكَ حَقّاً عَلَينَا نُنجِ المُؤمِنينَ». | آرى، مؤمنان هيچ وقت به چنين عذابى - كه به كلّى منقرضشان كند - مبتلا نمى گردند و اين عذاب، مخصوص امت ها است كه به خاطر ظلمشان، بدان دچار مى گردند، نه تمام افراد امت. و لذا مى بينيم خداى تعالى مى فرمايد: «ثُمّ نُنَجّى رُسُلَنَا وَ الّذِينَ آمَنُوا كَذَلكَ حَقّاً عَلَينَا نُنجِ المُؤمِنينَ». | ||
