۱۸٬۱۵۸
ویرایش
خط ۲۱۳: | خط ۲۱۳: | ||
<span id='link68'><span> | <span id='link68'><span> | ||
==بحث فلسفى ( | ==بحث فلسفى: (فيض خداوند، مطلق و نامحدود است) == | ||
در | در اين كه «فيض»، مطلق و غيرمحدود است، به طورى كه از آيه شريفه: «وَ مَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحظُوراً» چنين استفاده مى شود: | ||
همه براهين اتفاق دارند بر | |||
همه براهين اتفاق دارند بر اين كه: وجود واجب تعالى به خاطر اين كه لذاته واجب است، مطلق است و به هيچ حدّى، محدود و به هيچ قيدى، مقيّد و به هيچ شرطى مشروط نيست، و گرنه اگر محدود به چيزى مى شد، در پشت حدّ و بيرون آن وجود نمى داشت و به فرض نبودن قيد و يا شرطش، به طور كلّى معدوم و باطل مى گشت. | |||
حال كه وجودش واجب فرض شد، بنابراين بايد گفت: «خداى تعالى، واحدى است كه براى وحدتش، دومى نيست و مطلقى است، كه به هيچ قيدى مقيّد نمى باشد». | |||
ویرایش