الزخرف ٧: تفاوت میان نسخهها
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link91 | آيات ۱ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link91 | آيات ۱ - ۱۴ سوره زخرف]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link92 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link92 | محتوای كلّى سوره مباركه زخرف]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link94 | گفتارى در باره نازل شدن قرآن، به زبان عربی]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link94 | گفتارى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link96 | مقصود از به ياد آوردن نعمت پروردگار، پس از سوار شدن بر كشتى ها و چهارپايان]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۸_بخش۱۰#link96 | مقصود از به ياد آوردن نعمت | |||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۰۸:۳۸
کپی متن آیه |
---|
وَ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍ إِلاَّ کَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ |
ترجمه
الزخرف ٦ | آیه ٧ | الزخرف ٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَا یَأْتِیهِمْ ...»: اشاره به این حقیقت است که مخالفتها و مسخرهکردنها مانع این نشده است که خدا ارسال پیغمبران را قطع کند، و مؤمنان راستین هم بدانند که این رویگردانیهای از حقّ و مبارزه با آن، و شکنجه خوبان و تمسخر ایشان، سابقه طولانی دارد.
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «7»
و هيچ پيامبرى به سراغشان نمىآمد مگر آنكه او را مسخره مىكردند.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «7»
وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍ: و نمىآمد به آن معاندان هيچ پيغمبرى از جانب ما، إِلَّا كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ: مگر آنكه بودند ايشان به او استهزاء مىكردند چنانكه معاندان قريش نسبت به تو نمايند.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ «6» وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «7» فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً وَ مَضى مَثَلُ الْأَوَّلِينَ «8» وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9» الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلاً لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»
ترجمه
و چه بسيار فرستاديم پيغمبرى در پيشينيان
و نمىآمد آنها را هيچ پيغمبرى مگر آنكه بودند كه باو استهزاء ميكردند
پس هلاك كرديم سختترين آنها را در دليرى نمودن و گذشت داستان پيشينيان
و هر آينه اگر بپرسى از آنها كه چه كس آفريد آسمانها و زمين را البتّه خواهند گفت آفريد آنها را خداوند ارجمند دانا
آنكه قرار داد براى شما زمين را بسترى و قرار داد براى شما راههائى باشد كه شما هدايت شويد.
تفسير
خداوند متعال براى تسليت خاطر حبيب خود فرموده چه بسيار از انبياء عظام را كه ما براى ارشاد و هدايت امم ماضيه و اقوام سابقه ارسال و اعزام نموديم و هيچ پيغمبرى نزد قومى نيامد مگر آنكه مورد استهزاء آنها واقع شد پس شجاع و دلير و سختگيرترين آنها را با اتباع و انصارش بروز سياه و هلاكت ابدى انداختيم و قصص و حكايات آنها را مفصّلا در قرآن براى تو نقل نموديم اينك هم با كفّار قريش اين قوم مسرف متجاوز متجاسر تو همان معامله را خواهيم نمود و عجب در آنستكه اگر از آنها بپرسى چه كس آفريد آسمانهاى باين عظمت و زمين با اين وسعت را ميگويند خلق فرمود آنها را خداوند ارجمند تواناى دانا و اقرار بعزّت و قدرت و علم و دانش او مينمايند ولى بتهاى ناچيز ناتوان نافهم را ميپرستند و منكر قدرت خدا بر زنده نمودن مردمان ميشوند آن خداوندى كه زمين را مهد آرامش و پرورش شما قرار داد و براى هدايت شما بمقاصد خودتان در سفرها راههاى متعددى در كوه و دشت و صحرا و دريا مقرّر فرمود تا بقدرت واسعه حقّ پى بريد و بعلم و حكمت او هدايت شويد و از جمال مصنوع بجلال صانع واقف گرديد و بنابر اين مقصود از هدايت ميشود بمقصد باشد ميشود بمقصود و هو اعلم.
جلد 4 صفحه 595
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ ما يَأتِيهِم مِن نَبِيٍّ إِلاّ كانُوا بِهِ يَستَهزِؤُنَ «7»
و نميآمد امم ماضيه را از پيغمبري مگر آنكه بودند به او استهزاء ميكردند.
اينکه آيه براي تسليت خاطر مبارك پيغمبر اكرم است که اگر اينکه كفار و مشركين شما را استهزاء ميكنند اينکه شتر در خانه تمام انبياء خوابيده بود چه اندازه نوح را استهزاء كردند و هود و صالح و لوط و شعيب و موسي و عيسي و غير اينها را ساحر، مجنون كذاب، مفتري، جاهل و امثال اينها گفتند و چه اندازه اذيت كردند که بطور كلي يكي از آنها نبود که گرفتار اينکه نوع بليات نباشد زيرا نكره در سياق نفي افاده عموم ميكند که ميفرمايد وَ ما يَأتِيهِم مِن نَبِيٍّ إِلّا كانُوا بِهِ
جلد 16 - صفحه 6
يَستَهزِؤُنَ.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 7)- «ولی هیچ پیامبری به سراغشان نمیآمد مگر این که او را استهزا
ج4، ص360
میکردند» (وَ ما یَأْتِیهِمْ مِنْ نَبِیٍّ إِلَّا کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ).
این مخالفتها و سخریهها هرگز مانع لطف الهی نبود، این فیضی است که از ازل تا به ابد ادامه یافته، وجودی است که بر همه بندگان میکند.
نکات آیه
۱ - تمامىِ پیامبران در طول تاریخ، با استهزا و تمسخر مخالفان مواجه بوده اند. (و ما یأتیهم من نبىّ إلاّ کانوا به یستهزءون)
۲ - پیامبران، رو به سوى مردم و در حرکت به جانب ایشان (و ما یأتیهم من نبىّ) تعبیر «یأتیهم» مى رساند که پیامبران به سراغ مردم مى رفته اند و آن گونه نبوده است که آنان انتظار داشته باشند، مردم احساس نیاز کرده و به طرف آنان آیند.
۳ - مخالفان پیامبران، فاقد استدلال و متکى به تمسخر و استهزا (إلاّ کانوا به یستهزءون)
۴ - دلجویى خداوند از پیامبر(ص)، در برابر تمسخر و استهزاى مشرکان (و کم أرسلنا ... و ما یأتیهم من نبىّ إلاّ کانوا به یستهزءون) خداوند با بیان شیوه همیشگى کافران در برابر انبیا، در حقیفت پیامبراکرم(ص) را مورد تفقد و دلجویى قرار داد تا آن حضرت از مخالفت و حرکت هاى تمسخرآمیز منکران رسالت، نگران نباشد.
۵ - مواجهه استهزاآمیز کافران با پیامبران در طول تاریخ، باعث تغییر سنت الهى و سلب هدایت از امت هاى دیگر نمى شود. (أفنضرب عنکم الذکر ... و کم أرسلنا ... إلاّ کانوا به یستهزءون)
۶ - شناخت تاریخ و آگاهى از موضع گیرى هاى همگون کافران در برابر پیامبران، مانع نگرانى و دلسردى رهبران دینى است. (و کم أرسلنا ... إلاّ کانوا به یستهزءون)
موضوعات مرتبط
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۴
- انبیا: استهزاهاى مخالفان انبیا ۱، ۳; استهزاى انبیا ۱، ۵; بى منطقى مخالفان انبیا ۳; تاریخ انبیا ۱; روش برخورد مخالفان انبیا ۱; مردمى بودن انبیا ۲
- تاریخ: فلسفه تاریخ ۶; فواید تاریخ ۶
- خدا: حتمیت سنتهاى خدا ۵; حتمیت هدایتهاى خدا ۵
- رهبران دینى: موانع نگرانى رهبران دینى ۶
- علم: آثار علم ۶
- کافران: استهزاهاى کافران ۵; روش برخورد کافران ۶; هماهنگى کافران ۶
- محمد(ص): استهزاى محمد(ص) ۴; دلدارى به محمد(ص) ۴
- مشرکان: استهزاهاى مشرکان ۴
منابع