۱۸٬۳۵۳
ویرایش
خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
==آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى == | ==آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى == | ||
وَ لَوْ | وَ لَوْ بَسَط اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فى الاَرْضِ وَ لَكِن يُنزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرُ بَصِيرٌ(۲۷) | ||
وَ هُوَ الَّذِى يُنزِّلُ الْغَيْث مِن بَعْدِ مَا قَنَطوا وَ يَنشرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلىُّ الْحَمِيدُ(۲۸) | وَ هُوَ الَّذِى يُنزِّلُ الْغَيْث مِن بَعْدِ مَا قَنَطوا وَ يَنشرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلىُّ الْحَمِيدُ(۲۸) | ||
وَ مِنْ ءَايَاتِهِ خَلْقُ | وَ مِنْ ءَايَاتِهِ خَلْقُ السّمَاوَاتِ وَ الاَرْضِ وَ مَا بَث فِيهِمَا مِن دَابَّةٍ وَ هُوَ عَلى جَمْعِهِمْ إِذَا يَشاءُ قَدِيرٌ(۲۹) | ||
وَ مَا | وَ مَا أَصَابَكم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسبَت أَيْدِيكمْ وَ يَعْفُوا عَن كَثِيرٍ(۳۰) | ||
وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فى الاَرْضِ وَ مَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلىٍّ وَ لا نَصِيرٍ(۳۱) | وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فى الاَرْضِ وَ مَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلىٍّ وَ لا نَصِيرٍ(۳۱) | ||
وَ مِنْ ءَايَاتِهِ الجَْوَارِ فى الْبَحْرِ كالاَعْلَامِ(۳۲) | وَ مِنْ ءَايَاتِهِ الجَْوَارِ فى الْبَحْرِ كالاَعْلَامِ(۳۲) | ||
إِن يَشأْ يُسكِنِ الرِّيحَ فَيَظلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلى ظهْرِهِ إِنَّ فى ذَلِك | إِن يَشأْ يُسكِنِ الرِّيحَ فَيَظلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلى ظهْرِهِ إِنَّ فى ذَلِك لآيَاتٍ لِّكلِّ صبَّارٍ شكُورٍ(۳۳) | ||
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسبُوا وَ يَعْف عَن كَثِيرٍ(۳۴) | أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسبُوا وَ يَعْف عَن كَثِيرٍ(۳۴) | ||
وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ | وَ يَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فى ءَايَاتِنَا مَا لهَُم مِّن محِيصٍ(۳۵) | ||
فَمَا أُوتِيتُم مِّن شىْءٍ فَمَتَاعُ الحَْيَوةِ الدُّنْيَا وَ مَا عِندَ اللَّهِ خَيرٌ وَ أَبْقَى لِلَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَلى | فَمَا أُوتِيتُم مِّن شىْءٍ فَمَتَاعُ الحَْيَوةِ الدُّنْيَا وَ مَا عِندَ اللَّهِ خَيرٌ وَ أَبْقَى لِلَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَلى رَبّهِمْ يَتَوَكلُونَ(۳۶) | ||
وَ الَّذِينَ يجْتَنِبُونَ كَبَائرَ الاثمِ وَ الْفَوَاحِش وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ(۳۷) | وَ الَّذِينَ يجْتَنِبُونَ كَبَائرَ الاثمِ وَ الْفَوَاحِش وَ إِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ(۳۷) | ||
وَ الَّذِينَ استَجَابُوا لِرَبهِمْ وَ أَقَامُوا | وَ الَّذِينَ استَجَابُوا لِرَبهِمْ وَ أَقَامُوا الصّلَوةَ وَ أَمْرُهُمْ شورَى بَيْنهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ(۳۸) | ||
وَ الَّذِينَ إِذَا | وَ الَّذِينَ إِذَا أَصَابهُمُ الْبَغْىُ هُمْ يَنتَصِرُونَ(۳۹) | ||
وَ جَزؤُا | وَ جَزؤُا سَيِّئَةٍ سيِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَ أَصلَحَ فَأَجْرُهُ عَلى اللَّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظّالِمِينَ(۴۰) | ||
وَ لَمَنِ انتَصرَ بَعْدَ | وَ لَمَنِ انتَصرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَئك مَا عَلَيهِم مِّن سبِيلٍ(۴۱) | ||
إِنَّمَا | إِنَّمَا السّبِيلُ عَلى الَّذِينَ يَظلِمُونَ النَّاس وَ يَبْغُونَ فى الاَرْضِ بِغَيرِ الْحَقِّ أُولَئك لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ(۴۲) | ||
وَ لَمَن | وَ لَمَن صَبرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَلِك لَمِنْ عَزْمِ الاُمُورِ(۴۳) | ||
وَ مَن يُضلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلىٍّ مِّن بَعْدِهِ وَ تَرَى الظالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَاب يَقُولُونَ هَلْ إِلى مَرَدٍّ مِّن سبِيلٍ(۴۴) | وَ مَن يُضلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلىٍّ مِّن بَعْدِهِ وَ تَرَى الظالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَاب يَقُولُونَ هَلْ إِلى مَرَدٍّ مِّن سبِيلٍ(۴۴) | ||
وَ تَرَاهُمْ يُعْرَضونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظرُونَ مِن طرْفٍ خَفِىٍّ وَ قَالَ الَّذِينَ ءَامَنُوا إِنَّ الخَْاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ الظالِمِينَ فى عَذَابٍ مُّقِيمٍ(۴۵) | وَ تَرَاهُمْ يُعْرَضونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظرُونَ مِن طرْفٍ خَفِىٍّ وَ قَالَ الَّذِينَ ءَامَنُوا إِنَّ الخَْاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ الظالِمِينَ فى عَذَابٍ مُّقِيمٍ(۴۵) | ||
خط ۱۶۹: | خط ۱۶۹: | ||
استَجِيبُوا لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتىَ يَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَإٍ يَوْمَئذٍ وَ مَا لَكُم مِّن نَّكيرٍ(۴۷) | استَجِيبُوا لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتىَ يَوْمٌ لا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّهِ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَإٍ يَوْمَئذٍ وَ مَا لَكُم مِّن نَّكيرٍ(۴۷) | ||
فَإِنْ أَعْرَضوا فَمَا أَرْسلْنَاك عَلَيهِمْ حَفِيظاً إِنْ عَلَيْك إِلا الْبَلَاغُ وَ إِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الانسانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بهَا وَ إِن تُصِبهُمْ سيِّئَةُ بِمَا قَدَّمَت أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الانسانَ كَفُورٌ(۴۸) | فَإِنْ أَعْرَضوا فَمَا أَرْسلْنَاك عَلَيهِمْ حَفِيظاً إِنْ عَلَيْك إِلا الْبَلَاغُ وَ إِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الانسانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بهَا وَ إِن تُصِبهُمْ سيِّئَةُ بِمَا قَدَّمَت أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الانسانَ كَفُورٌ(۴۸) | ||
لِّلَّهِ مُلْك السمَاوَاتِ وَ الاَرْضِ | لِّلَّهِ مُلْك السمَاوَاتِ وَ الاَرْضِ يَخْلُقُ مَا يَشاءُ يهَبُ لِمَن يَشاءُ إِنَاثاً وَ يَهَبُ لِمَن يَشاءُ الذُّكُورَ(۴۹) | ||
أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَاناً وَ إِنَاثاً وَ | أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَاناً وَ إِنَاثاً وَ يَجْعَلُ مَن يَشاءُ عَقِيماً إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ(۵۰) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۷۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۷۸ </center> | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
و اگر خدا رزق را براى همه بندگانش فراخ مى | و اگر خدا رزق را براى همه بندگانش فراخ مى كرد، در زمين طغيان مى كردند، وليكن هرچه را بخواهد، به اندازه نازل مى كند، چون او از وضع بندگانش با خبر و بينا است (۲۷ ). | ||
و او كسى است كه بعد از نوميدى خلق برايشان باران مى فرستد، و رحمت خود را گسترش مى دهد، و تنها | |||
و يكى از آياتش خلقت | و او كسى است كه بعد از نوميدى خلق برايشان باران مى فرستد، و رحمت خود را گسترش مى دهد، و تنها او، سرپرستى ستوده است (۲۸ ). | ||
و آنچه مصيبت كه به شما مى | |||
و يكى از آياتش خلقت آسمان ها و زمين و جنبندگانى است كه در آن دو منتشر كرده، و او هر وقت بخواهد، مى تواند آن ها را جمع آورى كند (۲۹). | |||
و آنچه مصيبت كه به شما مى رسد، به خاطر اعمالى است كه به دست خود كرده ايد، و خدا از بسيارى از گناهان درمى گذرد (۳۰). | |||
و شما در زمين نمى توانيد خدا را به ستوه آوريد، و غير خدا سرپرست و ياورى نداريد (۳۱). | و شما در زمين نمى توانيد خدا را به ستوه آوريد، و غير خدا سرپرست و ياورى نداريد (۳۱). | ||
و يكى ديگر از | |||
چه اگر | و يكى ديگر از آياتش، كشتى هاى كوه پيكر جارى در درياها است (۳۲). | ||
چه اگر بخواهد، باد را از حركت نگه مى دارد، آن وقت در وسط دريا بى حركت مى مانند، به درستى در اين كشتى ها، آيت هايى است براى هر خويشتندار قدردان (۳۳). | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۷۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۷۹ </center> | ||
و يا به جرم آنچه كرده | و يا به جرم آنچه كرده اند، عقابشان مى كند، و او از بسيارى از گناهان اغماض مى نمايد (۳۴). | ||
و | |||
و نيز براى كسانى كه از گناهان كبيره و از فواحش اجتناب مى كنند، و چون خشم مى | و آن هايى كه در آيات ما جدال مى كنند، خود مى دانند كه فرارگاهى ندارند (۳۵). | ||
و كسانى كه دعوت پروردگار خود را اجابت | |||
و كسانى كه چون مورد ستم قرار مى | پس آنچه در دست داريد، از ماديات زندگى متاع دنيا است، و آنچه نزد خداست، براى مردم با ايمان كه بر پروردگار خود توكل مى كنند، بهتر و پاينده تر است (۳۶). | ||
و كيفر | |||
و كسى كه پس از ستم كشيدن انتقام | و نيز براى كسانى كه از گناهان كبيره و از فواحش اجتناب مى كنند، و چون خشم مى گيرند، جرم طرف را مى بخشند (۳۷). | ||
گناه بر كسانى است كه به مردم ظلم مى كنند، و بدون داشتن بهانه اى و | |||
البته اگر كسى صبر كند و ببخشايد، اين دو | و كسانى كه دعوت پروردگار خود را اجابت نموده، و نماز به پا مى دارند، و امورشان در بينشان به مشورت نهاده مى شود، و از آنچه روزی شان كرده ايم، انفاق مى كنند (۳۸). | ||
و كسى كه خدا گمراهش | |||
و مى بينى ايشان را كه بر آتش عرضه مى شوند، در حالى كه از شدت | و كسانى كه چون مورد ستم قرار مى گيرند، از يكديگر يارى مى طلبند (۳۹). | ||
و از اولياء، غير از خدا هيچ | |||
(اى مردم ) دعوت پروردگارتان را بپذيريد، قبل از | و كيفر بدى، بدى ديگرى است مثل آن، و كسى كه از كيفر دادن صرفن ظر كند و به اين وسيله طرف را اصلاح نمايد، پاداشش به عهدۀ خدا است كه او، ستمگران را دوست نمى دارد (۴۰). | ||
حال اگر باز هم اعراض كردند، و اين دعوت را اجابت نكردند، ناراحت مشو كه ما تو را به نگهبانى آنان | |||
و كسى كه پس از ستم كشيدن انتقام گيرد، بر او هيچ گونه مؤاخذه و عتابى نيست (۴۱). | |||
گناه بر كسانى است كه به مردم ظلم مى كنند، و بدون داشتن بهانه اى و حقى، مى خواهند در زمين فساد و ظلم كنند، آنان عذابى دردناك دارند (۴۲). | |||
البته اگر كسى صبر كند و ببخشايد، اين دو خصلت، از خصال بس بزرگ است (۴۳). | |||
و كسى كه خدا گمراهش كند، بعد از خدا ديگر سرپرستى نخواهد داشت، و تو ستمگران را خواهى ديد كه چون عذاب را مى بينند، مى گويند: آيا راه برگشتى هست ؟ (۴۴) | |||
و مى بينى ايشان را كه بر آتش عرضه مى شوند، در حالى كه از شدت ذلّت، حالتى از خشوع دارند كه با گوشه چشم و پنهانى به آن مى نگرند، و آن هايى كه ايمان آوردند، مى گويند: زيانكاران كسانى هستند كه در قيامت، هم خود را باختند و هم خاندان خود را. آرى، بدانند كه ستمگران در عذابى دائمى خواهند بود (۴۵). | |||
و از اولياء، غير از خدا هيچ وليىّ كه ياری شان دهد، نخواهند داشت، و كسى كه خدا گمراهش كرده باشد، هيچ راه نجاتى ندارد (۴۶). | |||
(اى مردم)! دعوت پروردگارتان را بپذيريد، قبل از آن كه بيايد روزى كه از ناحيه خدا برگشت برايش نيست، در آن روز ديگر هيچ پناهگاهى نداريد، و نمى توانيد جرائم خود را انكار كنيد (۴۷). | |||
حال اگر باز هم اعراض كردند، و اين دعوت را اجابت نكردند، ناراحت مشو كه ما تو را به نگهبانى آنان نفرستاديم، و تو جز رساندن پيام ما وظيفه ندارى. هر وقت رحمتى از خود را به انسان مى چشانيم، به آن خوشحالى مى كند، و همين كه آثار سوء گناهانش، گريبانش را گرفت، كفران را از سر مى گيرد، چون انسان كفران پيشه است (۴۸). | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۸۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۸۰ </center> | ||
مُلك آسمان ها و زمين از خداست، هرچه مى خواهد، خلق مى كند، به هر كس بخواهد، دختر و به هر كس بخواهد، پسر مى دهد (۴۹). | |||
و يا هم پسرانى مى دهد و هم | |||
و يا هم پسرانى مى دهد و هم دخترانى، و هر كه را بخواهد، عقيم مى كند كه او دانايى توانا است (۵۰). | |||
ویرایش