الرحمن ٥٤: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۴۴

مُتَّکِئِينَ‌ عَلَى‌ فُرُشٍ‌ بَطَائِنُهَا مِنْ‌ إِسْتَبْرَقٍ‌ وَ جَنَى‌ الْجَنَّتَيْنِ‌ دَانٍ‌

کپی متن آیه
مُتَّکِئِينَ‌ عَلَى‌ فُرُشٍ‌ بَطَائِنُهَا مِنْ‌ إِسْتَبْرَقٍ‌ وَ جَنَى‌ الْجَنَّتَيْنِ‌ دَانٍ‌

ترجمه

این در حالی است که آنها بر فرشهایی تکیه کرده‌اند با آسترهائی از دیبا و ابریشم، و میوه‌های رسیده آن دو باغ بهشتی در دسترس است!

|بر بسترهايى كه آستر آنها از ديباى سبز است تكيه مى‌زنند، و چيدن [ميوه‌هاى‌] آن دو باغ [به آسانى‌] در دسترس است

بر بسترهايى كه آستر آنها از ابريشم درشت‌بافت است، تكيه آنند و چيدن ميوه [از] آن دو باغ [به آسانى‌] در دسترس است.

در حالتی که بهشتیان بر بسترهایی که آستر آنها از حریر و استبرق است (در کمال عزّت) تکیه زده‌اند و میوه درختانش در همان تکیه گاه در دسترس آنهاست.

[بهشتیان] بر بسترهایی که آستر آنها از حریر درشت بافت است، تکیه می زنند، و میوه های رسیده آن دو بهشت [به آسانی] در دسترس است.

بر بسترهايى كه آسترشان از استبرق است تكيه زده‌اند و ميوه‌هاى آن دو بهشت در دسترسشان باشد.

[بهشتیان‌] بر فرشهایی آرمیده‌اند که آسترهای آنها از ابریشم ستبر است، و میوه هر دو بوستان نزدیک [و دسترس‌] است‌

بر بالشها و بسترهايى تكيه زنند كه آستر آنها از ديباى ستبر است، و ميوه‌هاى آن دو بهشت نزديك و در دسترس است.

بهشتیان بر فرشهائی تکیه می‌زنند و می‌لمند که (چه رسد به رویه‌های آنها) آسترهای آنها از ابریشم ضخیم است. و میوه‌های رسیده‌ی باغهای بهشت نزدیک و در دسترس است.

بر بسترهایی که آستر آنها از ابریشم درشت‌بافت است تکیه زنند و چیدن میوه‌ی آن دو باغ (به آسانی) در دسترس است.

تکیه‌کنندگان بر جامه‌های خواب که آسترهای (یا لبه‌های) آنها است از استبرق و میوه دو بهشت است نزدیک‌

Reclining on furnishings lined with brocade, and the fruits of the two gardens are near at hand.

ترتیل:

ترجمه:

الرحمن ٥٣

آیه ٥٤

الرحمن ٥٥


سوره :	سوره الرحمن
نزول :	٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات :	١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مُتَّکِئِینَ»: تکیه‌زنان. لمیدگان. حال است برای (مَنْ) در آیه . «فُرُش»: جمع فِراش، فرشهای گستردنی. «بَطَآئِن»: جمع بِطانَة، آسترها. «إِسْتَبْرَقٍ»: ابریشم ضخیم. «جَنی»: میوه رسیده. «دَانٍ»: نزدیک. در دسترس.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (۱) وَ دَانِيَةً عَلَيْهِمْ‌ ظِلاَلُهَا وَ... (۱) وَ دَانِيَةً عَلَيْهِمْ‌ ظِلاَلُهَا وَ... (۱)

وَ سَارِعُوا إِلَى‌ مَغْفِرَةٍ مِنْ‌... (۱) مُتَّکِئِينَ‌ عَلَى‌ رَفْرَفٍ‌ خُضْرٍ وَ... (۱)

تفسیر

تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

مُتَّكِئِينَ عَلى‌ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ «54» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «55»

بهشتيان بر بسترهايى كه پوشش داخلى آنها از ديبا و ابريشم ضخيم است، تكيه زده‌اند و ميوه‌هاى آن دو باغ براى چيدن در دسترس است. پس كدام يك از نعمت‌هاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

مُتَّكِئِينَ عَلى‌ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ (54)

مُتَّكِئِينَ عَلى‌ فُرُشٍ‌: در حالتى كه بهشتيان تكيه كنندگان باشند بر طريق پادشاهان بر فرشهاى بسيار عالى و مزين، بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ‌:

آسترهاى آن از ديباى محكم باشد. گويند استبرق حرير چينى است كه ميان غليظ و رقيق باشد. اين دلالت بر جلالت و عظمت تكيه‌گاه اهل بهشت است.

بدين تقرير كه اهل بهشت تكيه كنندگانند بر مخدّه‌هايى كه آستر آنها از استبرق باشد، پس چيزى كه آستر آن از استبرق باشد روى آن از چه خواهد بود؛ كاشف است از تعالى آن. يكى از اكابر را پرسيدند آستر تكيه‌گاه ديباست رويه آن از چه باشد؟ فرمود: از نور. نزد بعضى پشت و رو از يك جنس باشد تا بهر وجه خواهند بيفكنند.

وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ‌: و ميوه آن دو بهشت كه چيده شود نزديك‌

جلد 12 - صفحه 430

است به زمين بهشت بر وجهى كه دست ايستاده و نشسته و خوابيده بهر حال به آن رسد. مروى است تكيه كنندگان بر تختهاى بهشت چون آرزوى ميوه نمايند شاخه‌هاى درخت سر فرود آورد و آن ميوه به دست و دهن آنها رسد.

در بحار- از حضرت سيد سجاد عليه السّلام روايت نموده كه چون اهل بهشت داخل بهشت و دوستان خدا در منازل خود مستقر شوند و تكيه نمايد هر مؤمنى بر تخت خود، احاطه نمايند بر دور او خدّام او، و پخته شود براى او ميوه‌جات بهشتى و نهرها بر اطراف او جارى و منزلگاه او از زرابى كه فرش بهشتى است پهن شود و مخدّه‌ها در منزل عيش او چيده شود «1».

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ (46) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (47) ذَواتا أَفْنانٍ (48) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (49) فِيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ (50)

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (51) فِيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ (52) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (53) مُتَّكِئِينَ عَلى‌ فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ (54) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (55)

فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ (56) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (57) كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ (58) فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (59) هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلاَّ الْإِحْسانُ (60)

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (61)

ترجمه‌

و براى كسيكه بترسد از مقام خود در پيشگاه پروردگارش دو بهشت است‌