روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۲۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي الحسن بن محبوب عن خضر الصيرفي عن بريد العجلي قال :

سُئِلَ‏ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ عَنْ رَجُلٍ قَتَلَ رَجُلاً مُتَعَمِّداً فَلَمْ يُقَمْ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ وَ لَمْ تَصِحَّ اَلشَّهَادَةُ حَتَّى خُولِطَ وَ ذَهَبَ عَقْلُهُ ثُمَّ إِنَّ قَوْماً آخَرِينَ شَهِدُوا عَلَيْهِ بَعْدَ مَا خُولِطَ أَنَّهُ قَتَلَهُ فَقَالَ إِنْ شَهِدُوا عَلَيْهِ أَنَّهُ قَتَلَهُ حِينَ قَتَلَهُ وَ هُوَ صَحِيحٌ لَيْسَ بِهِ عِلَّةٌ مِنْ فَسَادِ عَقْلٍ قُتِلَ وَ إِنْ لَمْ يَشْهَدُوا عَلَيْهِ بِذَلِكَ وَ كَانَ لَهُ مَالٌ يُعْرَفُ دُفِعَ إِلَى وَرَثَةِ اَلْمَقْتُولِ اَلدِّيَةُ مِنْ مَالِ اَلْقَاتِلِ‏ وَ إِنْ لَمْ يَتْرُكْ مَالاً أُعْطِيَ اَلدِّيَةُ مِنْ بَيْتِ مَالِ‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ وَ لاَ يُبْطَلُ دَمُ اِمْرِئٍ‏ مُسْلِمٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۳

بريد بن معاويه عجلى گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدند: مردى كسى را كشت بعمد، و قصاص نشد و بيّنه بر او تمام نبود، ديوانه گشت و عقل خود را از دست داد، آنگاه جماعتى جز خويشان مقتول شهادت دادند كه او قاتل است و آن شخص را كشته است حكم چيست؟ امام فرمود: اگر شهادت داده‏اند كه او مقتول را كشته و در حين ارتكاب داراى عقل بوده و ناراحتى روانى نداشته، او را قصاص ميكنند، و اگر تنها بقتل شهادت دادند و بسلامت عقلش شهادت ندادند، پس اگر قاتل داراى مال و ثروتى است مشخّص و معلوم، ديه مقتول را از مال او استيفاء مى‏كنند و بورثه مقتول ميدهند، و چنانچه مالى ندارد، ديه را از بيت المال مسلمين مى‏پردازند، و خون مسلمانى را بى‏قصاص و ديه هدر نمى‏دهند.