روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۲۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات
و روي الحسن بن محبوب عن خضر الصيرفي عن بريد العجلي قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۲۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۳۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۳
بريد بن معاويه عجلى گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدند: مردى كسى را كشت بعمد، و قصاص نشد و بيّنه بر او تمام نبود، ديوانه گشت و عقل خود را از دست داد، آنگاه جماعتى جز خويشان مقتول شهادت دادند كه او قاتل است و آن شخص را كشته است حكم چيست؟ امام فرمود: اگر شهادت دادهاند كه او مقتول را كشته و در حين ارتكاب داراى عقل بوده و ناراحتى روانى نداشته، او را قصاص ميكنند، و اگر تنها بقتل شهادت دادند و بسلامت عقلش شهادت ندادند، پس اگر قاتل داراى مال و ثروتى است مشخّص و معلوم، ديه مقتول را از مال او استيفاء مىكنند و بورثه مقتول ميدهند، و چنانچه مالى ندارد، ديه را از بيت المال مسلمين مىپردازند، و خون مسلمانى را بىقصاص و ديه هدر نمىدهند.