روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۰۴: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۰۴ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۰۴ منتقل کرد)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۵۰


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و في روايه ابراهيم بن ابي البلاد عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :

كَانَتْ فِي‏ زَمَنِ‏ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ اِمْرَأَةٌ صِدْقٌ يُقَالُ لَهَا أُمُّ فَتَّانٍ‏ فَأَتَاهَا رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِ‏ عَلِيٍّ ع‏ فَسَلَّمَ عَلَيْهَا فَوَافَقَهَا مُهْتَمَّةً فَقَالَ لَهَا مَا لِي أَرَاكِ مُهْتَمَّةً قَالَتْ مَوْلاَةٌ لِي دَفَنْتُهَا فَنَبَذَتْهَا اَلْأَرْضُ مَرَّتَيْنِ قَالَ فَدَخَلْتُ عَلَى‏ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ فَأَخْبَرْتُهُ فَقَالَ إِنَّ اَلْأَرْضَ لَتَقْبَلُ‏ اَلْيَهُودِيَ‏ وَ اَلنَّصْرَانِيَ‏ فَمَا لَهَا إِلاَّ أَنْ تَكُونَ تُعَذِّبُ بِعَذَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَوْ أُخِذَتْ تُرْبَةٌ مِنْ قَبْرِ رَجُلٍ‏ مُسْلِمٍ‏ فَأُلْقِيَ عَلَى قَبْرِهَا لَقَرَّتْ قَالَ فَأَتَيْتُ‏ أُمَّ فَتَّانٍ‏ فَأَخْبَرْتُهَا فَأَخَذَتْ تُرْبَةً مِنْ قَبْرِ رَجُلٍ‏ مُسْلِمٍ‏ فَأُلْقِيَ عَلَى قَبْرِهَا فَقَرَّتْ فَسَأَلْتُ عَنْهَا مَا كَانَتْ تَفْعَلُ فَقَالُوا كَانَتْ شَدِيدَةَ اَلْحُبِّ لِلرِّجَالِ لاَ تَزَالُ قَدْ وَلَدَتْ وَ أَلْقَتْ وَلَدَهَا فِي اَلتَّنُّورِ


من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۰۳ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۰۵
روایت شده از : امام على عليه السلام
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۴
بخش : كتاب الديات
عنوان : حدیث در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۴ كِتَابُ الدِّيَات‏‏‏ بَابُ تَحْرِيمِ الدِّمَاءِ وَ الْأَمْوَالِ بِغَيْرِ حَقِّهَا وَ النَّهْيِ عَنِ التَّعَرُّضِ لِمَا لَا يَحِلُّ وَ التَّوْبَةِ عَنِ الْقَتْلِ إِذَا كَانَ عَمْداً أَوْ خَطَأ
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۶۰

و در روايت ابراهيم بن ابى البلاد از كسى كه نامش را برده آمده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: در زمان امير مؤمنان عليه السّلام بانوئى بود كه او را امّ فتّان مى‏گفتند، مردى از اصحاب امير عليه السّلام نزد او آمد و سلام كرد و او را سخت پريشان يافت، باو گفت: چرا تو را پريشان و غمگين مى‏بينم؟ زن گفت: كنيزى يا دوستى داشتم از دنيا رفت او را دو بار دفن كردم زمين جنازه‏اش را بيرون انداخت، گويد: پس بر امير المؤمنين عليه السّلام وارد شدم و باو گزارش دادم، امام فرمود: زمين جنازه يهودى و نصرانى را مى‏پذيرد، او را چه شده كه به عذابى اين چنين گرفتار شده است از جانب خداوند بزرگ، سپس فرمود: اگر از خاك قبر مرد مسلمانى بردارند و بر گور او ريزند زمين قرار گيرد و او را از خود دور نكند، گويد: نزد امّ فتان‏ بازگشتم و باو خبر دادم، وى مشتى خاك از قبر مسلمانى برگرفت و بر گور او ريختند زمين وى را بيرون نينداخت، گويد: من از وى پرسيدم اين زن چه عملى داشت كه اين چنين با او مى‏شد؟ گفت: اين زن بسيار مرد دوست بود، و مرتّب حامله ميشد و فرزند را پس از وضع حمل در تنور مى‏انداخت.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)