روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۴۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ طَلَاقِ الْعَبْد

روي ابن بكير عن زراره قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنْ مَمْلُوكٍ تَزَوَّجَ بِغَيْرِ إِذْنِ سَيِّدِهِ فَقَالَ ذَلِكَ إِلَى اَلسَّيِّدِ إِنْ شَاءَ أَجَازَهُ وَ إِنْ شَاءَ فَرَّقَ بَيْنَهُمَا فَقُلْتُ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ إِنَ‏ اَلْحَكَمَ بْنَ عُتَيْبَةَ وَ إِبْرَاهِيمَ اَلنَّخَعِيَ‏ وَ أَصْحَابَهُمَا يَقُولُونَ إِنَّ أَصْلَ اَلنِّكَاحِ فَاسِدٌ فَلاَ تُحِلُّ إِجَازَةُ اَلسَّيِّدِ لَهُ فَقَالَ إِنَّمَا عَصَى سَيِّدَهُ وَ لَمْ يَعْصِ اَللَّهَ فَإِذَا أَجَازَهُ لَهُ فَهُوَ جَائِزٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۵

زراره گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم: برده‏اى بدون اجازه مالكش با زنى ازدواج كرده، فرمود: اختيار بدست مالك است اگر خواست اين تزويج را اجازه مى‏دهد و اگر نخواست از هم جدايشان ميكند، عرض كردم- خداوند شما را بسلامت دارد- حكم بن عتيبه و ابراهيم نخعى و ياران آن دو مى‏گويند: اصل نكاح فاسد بوده و اجازه سيّد و مالك آن را حلال نمى‏كند، فرمود: برده معصيت مولايش را كرده نه معصيت خدا را، پس هر گاه مولا اجازه دهد نكاح جايز مى‏شود.