روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۹۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الطَّلَاق

روي الحسن بن محبوب عن عبد الرحمن بن الحجاج قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ اِمْرَأَةً سِرّاً مِنْ أَهْلِهِ وَ هِيَ فِي مَنْزِلِ أَهْلِهَا وَ قَدْ أَرَادَ أَنْ يُطَلِّقَهَا وَ لَيْسَ يَصِلُ إِلَيْهَا فَيَعْلَمَ بِطَمْثِهَا إِذَا طَمِثَتْ وَ لاَ يَعْلَمَ بِطُهْرِهَا إِذَا طَهُرَتْ فَقَالَ هَذَا مِثْلُ اَلْغَائِبِ عَنْ أَهْلِهِ فَيُطَلِّقُهَا بِالْأَهِلَّةِ وَ اَلشُّهُورِ قَالَ قُلْتُ أَ رَأَيْتَ إِنْ كَانَ يَصِلُ إِلَيْهَا اَلْأَحْيَانَ وَ اَلْأَحْيَانَ لاَ يَصِلُ إِلَيْهَا فَيَعْلَمَ حَالَهَا كَيْفَ يُطَلِّقُهَا فَقَالَ إِذَا مَضَى لَهَا شَهْرٌ لاَ يَصِلُ إِلَيْهَا فَيُطَلِّقُهَا إِذَا نَظَرَ إِلَى غُرَّةِ اَلشَّهْرِ اَلْآخَرِ بِشُهُودٍ وَ يَكْتُبُ اَلشَّهْرَ اَلَّذِي يُطَلِّقُهَا فِيهِ وَ يُشْهِدُ عَلَى طَلاَقِهَا رَجُلَيْنِ فَإِذَا مَضَى ثَلاَثَةُ أَشْهُرٍ فَقَدْ بَانَتْ مِنْهُ وَ هُوَ خَاطِبٌ مِنَ اَلْخُطَّابِ وَ عَلَيْهِ نَفَقَتُهَا فِي تِلْكَ اَلثَّلاَثَةِ اَلْأَشْهُرِ اَلَّتِي تَعْتَدُّ فِيهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۸

عبد الرّحمن بن حجّاج گويد: از امام هفتم عليه السّلام پرسيدم: مردى با زنى پنهان از خويشانش ازدواج كرده و زن در خانه خويشان خود مى‏باشد و در منزل شوهرش نيست، و مرد تصميم گرفته است او را طلاق دهد امّا دسترسى باو ندارد تا بداند چه وقت ناپاك مى‏شود و همچنين چه زمانى پاك مى‏گردد؟ فرمود: اين شخص مانند شخص دور از اهل خود است و طلاقش مانند طلاق غائب، بحساب ماه‏ طلاق دهد، و شاهد نيز بگير، گويد: عرض كردم بفرمائيد اگر بعض اوقات بوى دسترسى داشت و بعضى اوقات نداشت تا وضعش را بداند چه كند؟ فرمود: هر گاه يك ماه تمام بگذرد و وى را ملاقات نكند صبر كند تا اوّل ماه آينده آنگاه با شاهد او را طلاق دهد و بعد آن ماهى كه در آن طلاق واقع شده بنويسد و دو مرد شاهد گيرد، و چون سه ماه تمام گذشت پس فراق ميان آن دو حاصل شده و زمان رجوع گذشته و مرد مانند ديگران است، و بر او نفقه اين سه ماه كه زن در عدّه بوده واجب است.