روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۲۴۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي الحسن بن محبوب عن ابي ايوب عن ابي عبيده عن ابي جعفر ع :

وَ أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ اِمْرَأَةً حُرَّةً وَ أَمَتَيْنِ مَمْلُوكَتَيْنِ فِي عَقْدَةٍ وَاحِدَةٍ فَقَالَ أَمَّا اَلْحُرَّةُ فَنِكَاحُهَا جَائِزٌ فَإِنْ كَانَ قَدْ سَمَّى لَهَا مَهْراً فَهُوَ لَهَا وَ أَمَّا اَلْمَمْلُوكَتَانِ فَإِنَّ نِكَاحَهُمَا فِي عَقْدَةٍ وَاحِدَةٍ مَعَ اَلْحُرَّةِ بَاطِلٌ‏ يُفَرَّقُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُمَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۲

ابو عبيده گويد: از امام باقر عليه السّلام سؤال شد: مرديكه با يك زن آزاد و دو كنيز در يك عقد واحد ازدواج كرد حكمش چيست فرمود: امّا زن آزاد نكاحش صحيح است پس اگر مهريّه را معيّن كرده است همان مهريّه اوست، و امّا عقد آن دو كنيز كه با زن آزاد در يك صيغه عقد واقع شده‏اند باطل و بايد ميان آنان و مرد جدائى افتد.