روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۰: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۰ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۰ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۲۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم
روي ابو بصير عن ابي عبد الله ع قال :
| من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۹ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۱ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۵
ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: در وداع ماه رمضان مىگوئى: خدايا تو در كتاب منزل بر پيامبر مرسلت صلّى اللَّه عليه و آله فرمودهاى و گفته تو حقّ است- «و آن ايّام كه روزه داشتنش بر شما واجب شده، ماه رمضان است كه قرآن به عنوان راهنما براى مردم، و به صورت آيات بيّنات از هدايت، و جداسازى حقّ از باطل نازل شده است. و اين ماه رمضان است كه سپرى گشته است، پس تو را به حرمت ذات كريمت و كلمات تامّاتت (مخلوق كامل) مسألت مىكنم، كه اگر گناهى بر ذمّهام باقى مانده باشد كه آن را بر من نيامرزيده باشى، و بخواهى كه مرا به علّت ارتكاب آن مورد محاسبه قرار دهى، يا مرا براى آن عذاب فرمائى، يا به تحمّل درد و رنج گرفتار سازى، از تو مىخواهم كه پيش از طلوع فجر اين شب، و سپرى شدن كلّى اين ماه آن گناه را بر من ببخشى، اى مهربانترين مهربانان. خدايا، تو را ستايش و سپاس به همگى انواع ستايشها و سپاسهايت، بر كليّه نعمتهايت، چه آن نعمتها كه در آغاز انعام فرمودهاى، و چه آنها كه در آخر عطا كردهاى، چه آنها كه خودت براى خود ذكر نمودهاى و چه آنها كه خلايق حامد و كوشا در ذكر و شكر تو بر زبان راندهاند، همان حامدان و شاكرانى از اصناف خلقت كه تو خود ايشان را بر اداى حقّت يارى دادهاى، حمدگويان و سپاسگزارانى از فرشتگان مقرّب و انبياء و مرسلين و طبقات سخنگويان و تسبيحكنندگان براى تو، از همگى جهانيان. اگر چه تو ما را در حالتى به اين ماه رمضان رسانده بودى كه چندان از نعمتهايت بر ما جريان داشت، و آن قدر از ارزاقت و احسانت و توالى منن و تراكم الطافت بر ما وارد شده بود كه از شمارش آن ناتوان بوديم! پس بر تو باد حمد جاويد دائم فزاينده ابدى سرمدى كه در كشاكش درازناى زمان و طول ابديّت فنا نپذيرد. شكوهمند و بلند بارگاه است كاخ ثناى تو! تو ما را بر قيام به وظائف اين ماه يارى كردى، تا به گرفتن روزهاش و قيام به نمازش از سوى ما برگزار شد. پس هر كار نيكى يا هر شكرى يا ذكرى كه در اين ماه از جانب ما به وقوع پيوسته است- خدايا- آن را به بهترين نوع قبولت و گذشتت و عفوت و اغماضت و آمرزشت و خشنودى حقيقيت از ما بپذير، تا ما را به اين وسيله به هر خير دلخواه و عطاى سرشار موهوبى نائل سازى كه در پناه آن از هر پيشامد سهمگين، يا بلاى دستاورد از معصيت، يا گناه خود كردهاى در امانمان دارى، خدايا تو را به آن نام عظيم از نامهاى كريمت، و به آن ثناى جميل و دعاى مخصوصت، كه يكى از آفريدگانت تو را به آن نام و به آن ثنا و به آن دعا خوانده است، مسألت ميكنم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى، و اين ماه ما را از جهت بركت در نگهدارى دينم، و رهائى جسم و جانم، و روا شدن حاجتم و پذيرفته شدن شفاعت در خواهشهايم و كامل شدن نعمت بر من، و برگرداندن بديها از سوى من و پوشاندن خلعت عافيت بر من عظيمترين رمضانى قرار دهى كه از آغاز فرود آمدنمان از سوى تو به اين دنيا بر ما گذشته است. و از تو ميخواهم كه به رحمت خودت مرا از كسانى قرار دهى، كه شب قدر را در عظيمترين اجر، و گرامىترين ذخيره، و بهترين شكر، و طولانىترين عمر، و بر قرارترين رفاه، براى او اندوختهاى، و آن را براى او از هزار ماه بهتر ساختهاى. خدايا، و از تو مسألت دارم، به رحمتت و عزّتت و بخشش بىمنّت، و عفوت، و انواع نعمت، و جلالت قدر و علوّ منزلتت، و قديم احسان و سابق امتنانت، كه اين ماه را آخرين نوبت برخورد ما با ماه رمضان قرار ندهى، تا در سال آينده، با بهترين حال، ما را به ملاقات آن برسانى، و هلال آن را با نگرندگان به سوى آن، و جستجوگران براى آن در كاملترين مراتب عافيتت، و جامعترين انواع نعمتت، و گستردهترين رحمتت، و سرشارترين قسمتت قرار دهى. خدايا، اى آن پروردگار من كه مرا جز او پروردگارى نيست، اين وداع من با آن ماه را وداع فنا، و آخرين عهدم به لقا قرار مده، تا با فرا رسيدن سال آينده، آن را در گستردهترين نعمت، و برترين اميد به من بنمايانى، در حالى كه من در عهد خود با تو در بهترين شرائط وفا باشم زيرا كه تو شنونده و اجابتكننده هر دعائى. خدايا دعاى مرا بنيوش، و بر زارى، و اظهار خوارى، و نگونساريم در پيشگاه تو، و توكّلم بر تو، رحمت آور، زيرا كه من در برابر تو بر سر تسليمم، و هيچ رستگارى و كاميابى را جز بوسيله تو، و از جانب تو اميد نميدارم، پس اى خدائى كه ثناى تو از حدّ توصيف بالاتر است، و نامهايت در هالهاى از قد است قرار گرفته است، بر من منّت گذار، و مرا در حال عافيت از هر امر مكروه و محذورى به ماه رمضان ديگر برسان، و از همگى شرور دور بدار. ستايش و سپاس خدائى را كه ما را به روزه گرفتن اين ماه يارى كرد، تا به آخرين شب آن دست يافتيم.
