روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم
في نوادر محمد بن ابي عمير ان الصادق ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۶۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۸
در نوادر محمّد بن ابى عمير آمده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: در دهه اواخر ماه رمضان هر شبى ميگوئى: (خدايا) به جلال ذات كريم تو پناه مىبرم از اينكه ماه رمضان از من منقضى شود، يا فجر از همين شب من طلوع كند، در حالى كه تو را بر گردن من مسئوليّتى يا گناهى باشد، كه مرا به علّت آن عذاب فرمائى. [يا رحمن يا رحيم]. دعاى شب اوّل كه شب بيست و يكم ماه رمضان باشد چنين است:
«اى داخلكننده شب در روز، و داخلكننده روز در شب، و برآورنده زنده از مرده، و برآورنده مرده از زنده، اى روزى دهنده بىدريغ به هر كه بخواهى. يا اللَّه، يا رحمان، يا اللَّه و يا رحيم، يا اللَّه، يا اللَّه، يا اللَّه، نامهاى زيبا و مثلهاى والا، و كبريا و نعمتها مخصوص تو است، از تو مسألت دارم كه بر محمّد و اهل بيت او درود و رحمت فرستى، و نام مرا در اين شب در طومار سعدا، و روحم را با ارواح شهدا و اعمال نيكم را در علّيّين، قرار دهى، و كارهاى بدم را آمرزيده سازى و يقينى به من ارزانى دارى كه قلبم را با آن دمساز كنى، و ايمانى كه بوسيله آن زنگار شكّ را از خاطرم بزدائى، و مرا به آنچه قسمتم ساختهاى خشنود گردانى و مرا در دنيا بهرهاى نيك و در آخرت بهرهاى نيك عطا فرما، و از عذاب دوزخم بازدار، و در اين شب شكر خود، و ذكر خود، و توجّه به خودت، و انابه و توبه، و توفيقى از آن گونه كه محمّد و آل او- صلواتك عليهم اجمعين- را به آن موفّق داشتهاى نصيبم ساز».
دعاى شب دوم: «اى كسى كه نور روز را از شب بيرون مىكشى و ما را در تاريكى وامينهى و اى كسى كه خورشيد را، با تقدير خود، به سوى قرارگاهش روان ميسازى، اى خداى توانا و دانا، و اى كسى كه ماه را در منازل تقدير فرمودهاى، تا پس از طىّ مراحل و منازل مقرّر دو باره به شكل هلال درآيد، و بصورت شاخه نازك زرد رنگ خشكيده نخل، در گوشه افق پديدار گردد. اى نور هر نور، و اى منتهاى هر شوق و رغبت، و ولىّ هر نعمت. يا اللَّه، يا رحمان، يا قدّوس، يا احد [يا واحد] يا فرد، يا صمد، يا اللَّه اى خدا، اى خدا، اى خدا، نامهاى زيبا و مثلهاى والا و كبريا و نعمتها مخصوص تو است. از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمد درود و رحمت فرستى، و نام مرا در اين شب در طومار سعدا قرار دهى، ... تا آخر دعاى اوّل. دعاى شب سوّم- شب قدر- اى خداوند شب قدر، و اى كسى كه آن را از هزار ماه بهتر ساختى، و اى خداى شب و روز و [خداى] كوهها و درياها، و تاريكيها و روشنيها، و زمين و آسمان. اى آفريننده جهان، و اى نقشبند آفريدگان، اى مهربان اى نعمت رسان، اى خدا، اى گسترنده رحمت بر همگان، اى خدا اى بپا دارنده ملك وجود، اى خدا، اى نوآورنده هر چه هست و هر چه بوده و هر چه خواهد بود. اى خدا، اى خدا، اى خدا، نامهاى زيبا و مثلهاى والا و كبريا و نعمتها مخصوص تو است. از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى، و نام مرا در اين شب در طومار سعدا قرار دهى، ... تا آخر دعاء. و در همان شب مىگوئى: خدايا در آن امر قطعى و محتومى كه در اين شب بر لوح قضا و صحيفه قدر رقم ميزنى، و در آن امر مجملى كه در شب قدر آن را مورد تفصيل و تشريح قرار مىدهى، و در آن قضائى كه مردود نمىشود، و تغيير و تبديل نمىپذيرد، نام مرا در طومار حجّاج بيت محترمت قرار ده: همان حجّاج كه حجّشان مقبول، و سعيشان مشكور، و گناهانشان مغفور، و سيّئاتشان مستور است، و در آنچه در ديوان قضا و قدر مقدّر و مقرّر مىدارى چنان كن كه عمر مرا گسترده سازى، و روزيم را وسعت بخشى، و گردنم را از بند عذاب دوزخ برهانى اى مهربانترين مهربانان. و در آن شب ميگوئى: اى سامان دهنده امور، و اى برانگيزنده خفتگان در قبور، اى روان سازنده درياها، اى نرمكننده آهن براى داود، درود و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، و در همين شب! همين شب! همين ساعت! همين ساعت! حاجاتم را روا فرما. و در بارهام چنين و چنان كن. آنگاه هر دو دستت را به آسمان بردار و اين دعا را در حال سجود و ركوع، و قيام و قعود، تكرار كن، و همين دعا را در شب آخر ماه رمضان نيز بخوان. دعاى شب چهارم: اى كسى كه پردههاى ظلمت شب را به نور صبح بشكافتى، و اى كسى كه شب را براى آرامش، و خورشيد و ماه را براى حساب برقرار ساختى. اى صاحب نعمت بىتكلّف، و واهب فضل و عطا، و اى مالك قوّت و قدرت و تفضّل و انعام، اى صاحب جلال و اكرام، اى خدا، اى صاحب رحمت فراگير، اى خدا اى منفرد در ذات و صفات، اى خدا اى خالق يكتاى بىهمتا، اى خدا اى ظاهر در مجالى وجود و مرائى شهود، و اى باطن در سرادق غيب نامحدود، اى زنده ابدى و سرمدى، معبود حقى جز تو نيست. نامهاى زيبا و مثلهاى والا و كبريا و نعمتها مخصوص تو است. از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى، سپس تا پايان دعاى اوّل ادامه مىدهى. دعاى شب پنجم: اى كسى كه اطلس مشكين شب را جامه آسايشى ساختى، و روز را جولانگاه تحصيل وسائل معاش مقرّر داشتى، و زمين را مهد امن و امان، و كوهها را پايه استحكام آن قرار دادى، اى كسى كه همگى موجودات را به چنبر قهر و غلبه خود كشيدى، و اى قادرى كه همگان را در مسير اراده خود روان كردى. اى خدا، اى خدا، اى خدا، نامهاى زيبا و مثلهاى والا و كبريا و نعمتها مخصوص تو است، از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى، و نام مرا در طومار سعدا قرار دهى- تا آخر دعاى شب اوّل-. دعاى شب ششم: اى خداى قادرى كه شب و روز را دو نشانه از قدرت خود ساختى، اى كسى كه نشان شب را محو كرد، و نشان روز را روشن نمود، تا در پرتو آن فضلى و انعامى، از پروردگارمان طلب كنيم، و در مسير خشنودى و رضامندى او گام بسپريم، اى كسى كه اثر و خاصيّت، و كيفيّت و كميّت هر چيز را بطور كامل روشن و مبيّن ساختهاى، و مرز آن را با ساير اشيا تعيين و تحديد نمودهاى، اى خدا، اى صاحب عزّت و رفعت، اى خدا، اى عطابخش، اى خدا، اى صاحب جود، اى خدا، اى خدا، اى خدا، نامهاى زيبا و مثلهاى والا و كبريا و انواع نعمتها مخصوص تو است، از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى، و نام مرا در طومار سعدا قرار دهى- تا آخر دعاى شب اول-. دعاى شب هفتم: اى كسى كه سايه را مىگسترانى، و اگر بخواهى هر آينه آن را ساكن مىسازى، و خورشيد را دليلى بر آن قرار دادهاى، و آنگاه به آرامى آن را به سوى خود فرا كشيدهاى، اى صاحب جود و بخشندگى بىمنّت، و داراى عظمت و انواع نعمت معبود حقى جز تو نيست، اى منزّه از هر عيب و نقصان، و اى مظهر صلح و سلم با بندگان، و اى بخشنده امنيّت و تأمينكننده امان، و اى صاحب تسلّط و سيطره بر جهان و جهانيان، و اى غالبى كه هيچ نيرومندى او را مغلوب نمىسازد، و اى قاهرى كه اراده خود را بر همه چيز و همه كس همى گمارد، و اى جبّارى كه بر استخوان شكسته ستمزدهگان مرهم مىگذارد، و اى كسى كه خرگاه بزرگيش بر سراسر جهان گسترده است، و اى آفريننده هر موجود، و اى نوپديد آورنده عوالم وجود، و اى صورتگر هر چيز به شكل و صورتى مخصوص. اى خدا، اى خدا، اى خدا، نامهاى زيبا و مثلهاى والا و كبريا و نعمتها مخصوص تو است. از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى- تا آخر دعا- دعاى شب هشتم: اى خزانهدار شب در طبقات هوا، و گنجينهدار نور در آسمان و فضاى بىانتها، و بازدارنده آسمان از آنكه بىاذن تو بر زمين فرود آيد، و نگهدارنده آن دو از آنكه زوال پذيرند، و از مدار مقرّر و فلك مقدّر خود انحراف پذيرند، اى خداى بزرگ، اى پروردگار آمرزنده، اى هستى جاودان، اى خدا اى وارث كون و مكان، اى برانگيزنده در گور خفتگان، اى خدا، اى خدا، اى خدا، نامهاى زيبا و مثلهاى والا و كبريا و انواع نعمتها مخصوص تو است، از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى ... تا آخر دعا-. دعاى شب نهم: اى كه اطلس مشكين ظلمت شب را بر گستره روز در مىنوردى، و پرند سفيد نور روز را بر نورد شب همى پيچى، اى داناى اسرار، اى پروردگار بردبار، اى خالق حكمت شعار، اى خدا، اى ربّ ارباب، و سيّد سادات، معبود حقّى جز تو نيست، اى كسى كه از رشته رگ گردن به من نزديكترى، اى خدا، اى خدا، اى خدا، نامهاى زيبا و امثال والا و كبريا و انواع نعمتها مخصوص تو است، از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد، درود و رحمت فرستى ...- تا پايان دعا-. دعاى شب دهم: شب وداع- خدائى را ستايش و سپاس كه هيچ شريكى مر او را نيست. ستايش و سپاس خداى را چنان كه شايسته كرامت ذات و عزّت جلال او است، و بدان گونه كه او اهل آن و زيبنده آن است. اى نور و اى قدّوس، اى نور و اى قدّوس، اى ذات منزّه از هر عيب و نقصان، و اى آخرين هدف تنزيه و تنزيهكنندگان، اى صاحب رحمت گسترده بر دوستان و دشمنان، اى سازنده و پديد آورنده رحمت بر همگان اى خدا، اى كه به هر راز دانائى، اى خدا، اى كه از دسترس حواس برترى، و از دقايق امور باخبرى، و در هدايت بندگان نرمش و لطف بكار مىبرى. اى خدا اى بلند پايگاهى كه طاير و هم از رسيدن به اوج جلال و عظمتت فرو مىماند، اى خدا، نامهاى زيبا و مثلهاى والا، و كبريا و انواع نعمتها مخصوص تو است. از تو مسألت دارم كه بر محمّد و آل محمّد درود و رحمت فرستى ... تا پايان دعاء-.