روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۳۹۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

روي معاويه بن عمار قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنَّ أَبِي قَدْ حَجَّ وَ وَالِدَتِي قَدْ حَجَّتْ وَ إِنَّ أَخَوَيَّ قَدْ حَجَّا وَ قَدْ أَرَدْتُ أَنْ أُدْخِلَهُمْ فِي حَجَّتِي كَأَنِّي قَدْ أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونُوا مَعِي فَقَالَ اِجْعَلْهُمْ مَعَكَ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَاعِلٌ لَهُمْ حَجّاً وَ لَكَ حَجّاً وَ لَكَ أَجْراً بِصِلَتِكَ إِيَّاهُمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۰

معاوية بن عمّار چنين روايت كرده است كه گفت بمحضر امام صادق عليه السّلام معروض داشتم كه: پدرم حجّ بجاى آورده، و مادرم حجّ گزارده، و دو برادرم حجّ كرده‏اند، و من خواستم تا ايشان را در حجّ خود وارد سازم، چنان كه گوئى دوست همى داشتم كه ايشان با من ميبودند. پس امام فرمود: ايشان را با خود قرار ده، زيرا خداى عزّ و جلّ براى ايشان حجّى و براى تو حجّى و تو را در برابر صله ايشان اجرى قرار دهنده است.