روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۷۷

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن ابيه عن النوفلي عن السكوني عن ابي عبد الله ع قال قال امير المومنين ع :

كَانَتِ اَلْفُقَهَاءُ وَ اَلْعُلَمَاءُ إِذَا كَتَبَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ كَتَبُوا بِثَلاَثَةٍ لَيْسَ مَعَهُنَّ رَابِعَةٌ مَنْ كَانَتْ هِمَّتُهُ آخِرَتَهُ كَفَاهُ اَللَّهُ هَمَّهُ مِنَ اَلدُّنْيَا وَ مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ أَصْلَحَ اَللَّهُ عَلاَنِيَتَهُ وَ مَنْ أَصْلَحَ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَصْلَحَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلنَّاسِ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۳۷

سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: رسم فقهاء و دانشمندان اين بود كه چون بيكديگر نامه مى‏نوشتند سه جمله در آن بود كه چهارمى نداشت: ۱- (اين بود كه مى‏نوشتند): هر كه همت و اندوهش آخرتش باشد خداوند اندوه دنياى او را كفايت كند. ۲- هر كه خود نهادش را اصلاح كند خداوند آشكار او را اصلاح گرداند. ۳- هر كه ميان خود و خداى عز و جل را اصلاح كند خداى تبارك و تعالى ميان او و مردم را اصلاح كند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۵۶

سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: شيوه فقها و دانشمندان اين بود كه چون به يك ديگر نامه‏اى مى‏نگاشتند سه جمله در آن ديده مى‏شد كه چهارمى نداشت: هر كه دلمشغولى آخرتش را داشته باشد، خداوند اندوه دنياى او را بسنده باشد، و هر كه سرشت خويش را سامان بخشد، خداوند آشكار او را اصلاح گرداند، و هر كه ميان خود و خداى خود را سامان بخشد، خداوند ميان او و مردم را اصلاح گرداند.