روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۹۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن يونس عن ابي بصير قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ لَقَدِ اِسْتَبْطَأْتُ اَلرِّزْقَ فَغَضِبَ ثُمَّ قَالَ لِي قُلِ‏ اَللَّهُمَّ إِنَّكَ تَكَفَّلْتَ بِرِزْقِي وَ رِزْقِ كُلِّ دَابَّةٍ يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ يَا خَيْرَ مَنْ أَعْطَى وَ يَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ وَ يَا أَفْضَلَ مُرْتَجًى اِفْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۴۹

از ابى بصير گويد: به امام صادق (ع) گفتم: آمدن روزى را كند مى‏شمارم. به خشم شد و به من فرمود: بگو: بار خدايا تو كفيل رزق من و هر جنبنده شدى، اى بهترين خوانده شده و اى بهترين عطا بخش، اى بهترين كسى كه از او خواهش شود و اى برتر كسى كه به او اميد دارند با من چنين و چنين كن.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۳۱

ابو بصير گويد: بحضرت صادق عليه السّلام عرضكردم: من رسيدن روزيم را كند ميشمارم (و روزى من بكندى ميرسد و بنظر خودم بيش از آن هم نخواهد رسيد؟) آن حضرت در خشم شد سپس بمن فرمود: بگو: «اللهم انك تكفلت برزقى و رزق كل دابة، يا خير مدعو و يا خير من اعطى، و يا خير من سئل و يا افضل مرتجى افعل بى كذا و كذا» (و بجاى كذا و كذا حاجت خود را در مقدار زياد شدن روزى بگويد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۸۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابن‏فضّال، از يونس، از ابوبصير روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: هر آينه روزى را كاهل شمرده‏ام و دير به من مى‏رسد؛ پس حضرت در خشم شد. بعد از آن به من فرمود كه: «بگو: اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَكَفَّلْتَ بِرِزْقِي وَرِزْقِ كُلِّ دَابَّةٍ يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ، وَيَا خَيْرَ مَنْ أَعْطى‏، وَيَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ، وَيَا أَفْضَلَ مُرْتَجًى، افْعَلْ بِي كَذَا وَكَذَا؛ خداوندا! به درستى كه تو [خود را] پابند كرده‏اى «۱» به روزى من و روزى هر جنبنده. اى بهتر خوانده شده! و اى بهتر كسى كه عطا كرده! و اى بهتر كسى كه __________________________________________________

(۱). نسخه خوشخوان نيست و معنا، به عهده گرفتن روزى است.‏                                                                                       سؤال شده! و اى بهتر اميد داشته شده! بكن با من چنين و چنين» «۱».                                                                             (۱). به جاى« افْعَلْ بِي كَذَا وَكَذَا»، حاجت خود را ذكر كند و نام آن را ببرد.( مترجم)