روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۳۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن القاسم بن محمد عن المنقري عن حفص بن غياث عن ابي عبد الله ع قال :

قَالَ‏ عِيسَى اِبْنُ مَرْيَمَ ص‏ تَعْمَلُونَ لِلدُّنْيَا وَ أَنْتُمْ تُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ عَمَلٍ وَ لاَ تَعْمَلُونَ لِلْآخِرَةِ وَ أَنْتُمْ لاَ تُرْزَقُونَ فِيهَا إِلاَّ بِالْعَمَلِ وَيْلَكُمْ عُلَمَاءَ سَوْءٍ اَلْأَجْرَ تَأْخُذُونَ وَ اَلْعَمَلَ تُضَيِّعُونَ يُوشِكُ رَبُّ اَلْعَمَلِ أَنْ يُقْبَلَ عَمَلُهُ وَ يُوشِكُ أَنْ يُخْرَجُوا مِنْ ضِيقِ اَلدُّنْيَا إِلَى ظُلْمَةِ اَلْقَبْرِ كَيْفَ يَكُونُ مِنْ أَهْلِ اَلْعِلْمِ مَنْ هُوَ فِي مَسِيرِهِ إِلَى آخِرَتِهِ وَ هُوَ مُقْبِلٌ عَلَى دُنْيَاهُ وَ مَا يَضُرُّهُ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِمَّا يَنْفَعُهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۴۱

از امام صادق (ع) كه عيسى بن مريم (ع) فرمود: براى دنيا كار مى‏كنيد با اينكه در آن به شما روزى داده شود بى‏كار و عمل، و براى آخرت كار نمى‏كنيد با آنكه در آخرت به شما روزى داده نشود جز در برابر كردار، واى بر شما، علماى بدكردار، مزد را دريافت كنيد و كار را ضايع سازيد، صاحب كار نزديك است به اينكه كار را بپذيرد (كار خود را پس بگيرد خ ل) و نزديك است كه كارگران از تنگناى دنيا به تاريكى گور بروند. چگونه كسى دانشمند باشد كه در راه آخرت است و رو به دنيا دارد و آنچه به او زيان رساند، نزد او محبوب‏تر است از آنچه به او سود رساند؟

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۷

از امام صادق عليه السّلام حديث شده كه حضرت عيسى عليه السّلام فرمود: اى مردم شما، براى دنيا كار ميكنيد در صورتى كه بدون كار روزى بشما داده شود، و براى آخرت كار نميكنيد در حالى كه در آخرت‏ جز در برابر كردار بشما روزى داده نشود، واى بر شما علماى بدكردار، مزد را بگيريد و كار را ضايع سازيد، نزديك است كه صاحب كار، كارش را بپذيرد و نزديك است كاركنان از تنگناى دنيا بتاريكى گور روند، چگونه دانشمند است كسى كه در راه آخرت است و رو بدنيا دارد، و آنچه باو زيان رساند محبوبتر است نزدش از آنچه باو سود رساند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۵۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از قاسم بن محمد، از منقرى، از حفص بن غياث، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «عيسى بن مريم عليه السلام فرمود كه: از براى دنيا عمل مى‏كنيد، و حال آنكه در آن روزى داده مى‏شويد، بى‏آنكه عمل كنيد. و از براى آخرت عمل نمى‏كنيد، و حال آنكه در آن روزى داده نمى‏شود، مگر به عمل. واى بر شما! بد دانايانى هستيد. «۱» مزد را مى‏گيريد و عمل را ضايع مى‏كنيد. بسيار نزديك است كه عمل صاحب عمل مقبول گردد، و نزديك است كه از تنگى دنيا بيرون رويد، به سوى تاريكى قبر. چگونه از اهل علم باشد، كسى كه در كار رفتن به سوى آخرت خويش باشد، و حال آنكه رو به دنياى خود داشته باشد، و چيزى كه به او زيان مى‏رساند، به سوى او دوست‏تر باشد، از آنچه به او نفع مى‏بخشد». __________________________________________________

(۱). و شايد كه در اينجا تصحيفى شده باشد، و عبارت به وضعى بوده كه ترجمه آن اين باشد كه: بد كاركنانى هستيد؛ چرا كه، بعد از اين مى‏فرمايد كه: مزد را مى‏گيريد و عمل را ضايع مى‏كنيد. وليكن در همه نسخ كافى كه به نظر رسيد، به آن وضع است كه در اوّل ذكر شد، و دور نيست كه تتمّه حديث، مؤيّد صحّت آن باشد؛ چرا كه مى‏فرمايد: مزدرا. (مترجم)