روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۴۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن الحسن بن محبوب عن يعقوب السراج و علي بن رياب عن ابي عبد الله ع :

أَنَ‏ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ لَمَّا بُويِعَ بَعْدَ مَقْتَلِ‏ عُثْمَانَ‏ صَعِدَ اَلْمِنْبَرَ وَ خَطَبَ بِخُطْبَةٍ ذَكَرَهَا يَقُولُ فِيهَا أَلاَ إِنَّ بَلِيَّتَكُمْ قَدْ عَادَتْ‏ كَهَيْئَتِهَا يَوْمَ بَعَثَ اَللَّهُ‏ نَبِيَّهُ ص‏ وَ اَلَّذِي بَعَثَهُ بِالْحَقِّ لَتُبَلْبَلُنَّ بَلْبَلَةً وَ لَتُغَرْبَلُنَّ غَرْبَلَةً حَتَّى يَعُودَ أَسْفَلُكُمْ أَعْلاَكُمْ وَ أَعْلاَكُمْ أَسْفَلَكُمْ وَ لَيَسْبِقَنَّ سَبَّاقُونَ كَانُوا قَصَّرُوا وَ لَيُقَصِّرَنَّ سَبَّاقُونَ كَانُوا سَبَقُوا وَ اَللَّهِ مَا كَتَمْتُ وَسِمَةً وَ لاَ كَذَبْتُ‏ كَذِبَةً وَ لَقَدْ نُبِّئْتُ‏ بِهَذَا اَلْمَقَامِ وَ هَذَا اَلْيَوْمِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۷

امام صادق (ع) فرمود: چون پس از كشتن عثمان با امير المؤمنين (ع) بيعت شد، آن حضرت بر منبر بر آمد و خطبه‏اى ايراد كرد كه در آن مى‏فرمود: هلا به راستى گرفتارى شما بر گشته به مانند همان روزى كه خداوند پيغمبر خود را بر انگيخت، سوگند بدان كه او را برانگيخت، شما مانند گندمى كه غربال زنند زير و رو خواهيد شد تا پَست‏ترين شماها بر فراز آيد و فرازترين شماها به پستى گرايد، بايد پيشتازانى برآيند كه كوتاهى كرده بودند و به دنبال مانند پيشتازانى كه سبقت گرفته بودند، به خدا به اندازه خالى از من نهان نشده و كوچكترين دروغى نگفته‏ام (و يا از پيغمبر نشنفته‏ام) و محققاً اين مقام و اين روز به من آگهى شده.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۹۴

امام صادق عليه السلام فرمود: چون بعد از كشتن عثمان با امير المؤمنين عليه السلام بيعت شد، آن حضرت بر منبر بر آمد و سخنرانى و خطبه‏ئى القا كرد- كه امام صادق عليه السلام آن را ذكر كرد- و در ضمن آن چنين فرمود: همانا بليه و گرفتارى شما (كه خدا براى امتحان و آزمايشتان مقدر كرده است) مانند روزى كه خدا پيغمبرش صلّى اللَّه عليه و آله را مبعوث ساخت رجوع كرده است، سوگند بآن كه او را بحق برانگيخت كه شما وساوس و آراء مختلف پيدا كنيد و غربال شويد، تا آنجا كه افراد پائين از شما فراز گيرند و بالائيها بزير گرايند، و پيشى‏گيرندگانى كه كوتاهى ميكردند، بپيش تازند، و پيشى‏گيرندگانى كه پيش ميتاختند كوتاهى كنند، بخدا كه هيچ نشانه‏اى (از نشانه‏هاى حق) از من پوشيده نگشته و دروغى بمن گفته نشده، و بتحقيق كه اين مقام و اين روز را بمن آگهى داده‏اند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۲۷۹

على بن ابراهيم، از پدرش، از حسن بن محبوب، از يعقوب سرّاج و على بن رئاب، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه: «چون مردم بعد از كشتن عثمان، با امير المؤمنين-/ صلوات اللَّه عليه-/ بيعت كردند، آن حضرت بر منبر بر آمد، و خطبه خواند-/ كه آن حضرت، آن را ذكر فرموده-/ و در آن خطبه مى‏فرمايد: به درستى كه بليّه و رنج و سختى شما برگشت به همان صورتى كه داشت، در روزى كه خدا پيغمبر صلى الله عليه و آله خود را مبعوث گردانيد (يعنى كه چون اهل جاهليت صاحب حيرت گرديديد). و سوگند ياد مى‏كنم به آن خدايى كه پيغمبر صلى الله عليه و آله را به حق مبعوث گردانيده، كه هر آينه در گفتار مختلف شويد، و در رأى‏هاى شما اختلاف بسيار به هم رسد، و شما را در غربال كنند و ببيزند (چنانچه چيزى را در غربال مى‏كنند و خوب و بد آن را از هم جدا مى‏نمايند) تا به مرتبه‏اى كه زير شما بالا گردد، و بالاى شما زير شود (يعنى معلق و سرنگون شويد. و بعضى گفته‏اند كه: كوچكان و ذيلان شما، بزرگ و عزيز شوند، و بزرگان و عزيزان شما، كوچك و ذليل گردند). و پيشى گيرندگانى كه در اول امر كوتاهى كردند و بيعت ننمودند، پيشى گيرند و به غايت پيشى گيرندگانى كه در اول امر كوتاهى نكردند و به سوى بيعت پيشى گرفتند، كوتاهى كنند. به خدا سوگند كه يك سخن را نپوشيدم و يك دروغ نگفتم و رسول خدا مرا خبرداد به اين مقام (كه عبارت است از: بيعت و اتفاق بر آن حضرت) و اين روز».