روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۹۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد و غيره عن سهل بن زياد عن محمد بن الوليد شباب الصيرفي عن مالك بن اسماعيل النهدي عن عبد السلام بن حارث عن سالم بن ابي حفصه العجلي عن ابي جعفر ع قال :

كَانَ فِي‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ ثَلاَثَةٌ لَمْ تَكُنْ فِي أَحَدٍ غَيْرِهِ لَمْ يَكُنْ لَهُ فَيْ‏ءٌ وَ كَانَ لاَ يَمُرُّ فِي طَرِيقٍ فَيُمَرُّ فِيهِ بَعْدَ يَوْمَيْنِ أَوْ ثَلاَثَةٍ إِلاَّ عُرِفَ‏ أَنَّهُ قَدْ مَرَّ فِيهِ لِطِيبِ عَرْفِهِ‏ وَ كَانَ لاَ يَمُرُّ بِحَجَرٍ وَ لاَ بِشَجَرٍ إِلاَّ سَجَدَ لَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۶۵

از امام باقر (ع)، فرمود: در رسول خدا (ص) سه كرامت بود كه در ديگرى نبود: ۱- براى او سايه نبود. ۲- براهى نمى‏گذشت جز اين كه هر كه پس از وى تا دو روز يا سه روز از راه مى‏گذشت مى‏دانست كه پيغمبر از آن راه گذشته است براى بوى خوشى كه از او به جا مى‏ماند. ۳- به هيچ سنگ و درختى نمى‏گذشت جز آنكه براى آن حضرت سجده مى‏كرد (تواضع مى‏نمود).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۲۹

امام باقر عليه السلام فرمود: در رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله سه چيز بود كه در هيچ كس جز او نبود: ۱- سايه نداشت (زيرا نور او تحت الشعاع خورشيد نميگشت) ۲- از راهى نميگذشت جز آنكه هر كس بعد از دو روز و سه روز از آنجا ميگذشت بواسطه بوى خوشش ميفهمد پيغمبر از آنجا عبور كرده است. ۳- از هيچ سنگ و درختى عبور نميكرد، جز آنكه براى او سجده مى‏كرد. (و اين سجده بعنوان احترام بود نه عبادت و معنوى بود نه ظاهرى نظير تسبيح موجودات خدا را).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۲۵

على بن محمد و غير او، از سهل بن زياد، از محمد بن وليد- يعنى: شباب صيرفى- از مالك بن اسماعيل نَهْدى، از عبدالسّلام بن حارث، از سالم بن ابى حفصه عِجلى، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده‏اند كه فرمود: «سه چيز در رسول خدا صلى الله عليه و آله بود كه در كسى غير از آن حضرت نبود: يكى آن‏كه آن حضرت را سايه نبود، و ديگر آن‏كه در راهى نمى‏گذشت كه كسى بعد از دو روز يا سه روز در آن بگذرد، مگر آن‏كه معلوم مى‏شد كه آن حضرت در آن راه گذشته به جهت بوى خوشى كه داشت، و سيم آن‏كه به هيچ سنگ و درختى نمى‏گذشت، مگر آن‏كه براى او سجده مى‏كردند و تعظيم مى‏نمودند».