غافر ٧٣: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۱#link339 | آيات ۶۹ - ۷۸ سوره مؤ من]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۱#link339 | آيات ۶۹ - ۷۸ سوره مؤ من]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۱#link340 | بيان حال مجادله كنندگان در آيات خدا و سرانجام سختى كه در جهنم خواهند داشت]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۱#link340 | بيان حال مجادله كنندگان در آيات خدا و سرانجام سختى كه در جهنم خواهند داشت]] | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۲#link342 | اشاره به سنت الهى درباره نصرت رسولان و عدم آن از جانب خداوند]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۷_بخش۴۲#link342 | اشاره به سنت الهى درباره نصرت رسولان و عدم آن از جانب خداوند]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۹#link84 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۰_بخش۵۹#link84 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ «73» | |||
سپس به آنان گفته مى‌شود: «آن چه (براى خدا) شريك قرار مى‌داديد كجا هستند؟ | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73) | |||
ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ: پس گفته شود مرايشان را يعنى ملائكه آنها را گويند، أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ: كجايند آنانكه شما شريك قرار مى‌داديد و مى‌پرستيديد. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ (71) فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (72) ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73) مِنْ دُونِ اللَّهِ قالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَكُنْ نَدْعُوا مِنْ قَبْلُ شَيْئاً كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِينَ (74) ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ (75) | |||
ترجمه | |||
هنگاميكه غلها در گردنهاى آنها است و زنجيرها كشيده ميشوند | |||
در آب داغ پس در آتش سوزانده شوند | |||
پس گفته شود مر آنها را كجايند آنچه بوديد كه شريك قرار ميداديد | |||
غير از خدا آنانرا گويند گم شدند از ما بلكه نبوديم كه بخوانيم پيش از اين چيزى را اين چنين بگمراهى واميگذارد خدا كافران را | |||
اين براى آنستكه بوديد خوشحال ميشديد در زمين بناحق و براى آنستكه بوديد چنانكه نشاط داشتيد. | |||
تفسير | |||
ظاهرا اذا الاغلال متعلّق است بسوف يعلمون در آيه سابقه يعنى ميدانند نتيجه سوء اعمال خودشان را وقتى كه غلها در گردنهاشان باشد و با زنجيرها كشيده شوند در كنار آب جوشانى كه براى تشريفات ورودى آنها تهيه شده و بعدا هيزم آتش جهنم شوند و ظاهرا و السلاسل عطف بر اغلال است و يسحبون حال است از آنها و محتمل است و السّلاسل مبتدا باشد و يسحبون خبر آن و در هر حال كلمه بها كه راجع بسلاسل است حذف شده چون با زنجيرها كشيده ميشوند پس ملائكه غضب بآنها گويند كجايند آنانكه شما براى خدا شريك قرار ميداديد در دنيا و آنها جواب گويند ما گم كرديم آنها را يا اثرى از آنها ظاهر نيست بلكه مانند آن است حال ما كه در دنيا ابدا عبادت نكرده باشيم چيزيرا چون بهيچ وجه خيرى از آنها بما نميرسد اين چنين خدا بحال گمراهى واميگذارد و سلب توفيق مينمايد از كسانيكه از روى عناد و لجاج و تعصّب و تكبّر منكر آيات | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 540 | |||
الهى شدند كه معبودهاى خودشان را از دست داده و از عبادتشان ثمرى نبرده‌اند و حال آنها گرديده مانند شخص متحيّرى كه اول اقرار ميكند و بعدا انكار مينمايد چون بعضى گفته‌اند واقعا ميگويند ما در دنيا مشرك نبوديم يا چيزى را كه مستحق عبادت باشد پرستش ننموديم و بنابر اين صدر و ذيل كلامشان خالى از تنافى و تشويش نيست چون اولا گفتند آنچه شريك قرار داديم گم شدند از ما و ثانيا گفتند ما آنها را در دنيا پرستش ننموديم و اين خذلان و سلب توفيق الهى از آنها براى آن بود كه خوشحال بودند در دنيا بمخالفت پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و سركشى از فرمان خدا و پرستش بتها و سرگرم بودند بعيش و نوش و نشاط و عشرت و يادى از آخرت نمى‌نمودند و براى مبالغه در توبيخ و ملامت در آيه اخيره عدول از غيبت بخطاب شده است و گفته‌اند فرح اعمّ از حق و باطل است لذا مقيّد بغير حق شده و مرح مخصوص بباطل است و از بعضى روايات استفاده ميشود كه دشمنان ائمه اطهار هم از مصاديق اين آياتند و اين عذابها شامل حال آنها خواهد شد و چنانچه خداوند كسانيرا كه تكذيب نمودند كتاب را مشرك و كافر خوانده كسانى هم كه تكذيب نمودند بيانات پيغمبر صلى اللّه عليه و اله را در تأويل كتاب مشرك و كافرند و بعضى مرح را بفرح زياد تفسير نموده‌اند. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
ثُمَّ قِيلَ لَهُم أَين‌َ ما كُنتُم تُشرِكُون‌َ (73) مِن دُونِ اللّه‌ِ قالُوا ضَلُّوا عَنّا بَل لَم نَكُن نَدعُوا مِن قَبل‌ُ شَيئاً كَذلِكَ يُضِلُّ اللّه‌ُ الكافِرِين‌َ (74) | |||
پس گفته ميشود براي آنها که كجايند آنچه بوديد شما شرك مي‌آوريد از غير خداي متعال گويند گم شده‌اند از نظر ما آنها را نمي‌يابيم بلكه نبوديم ما بخوانيم از پيش شيئي را همين نحو گمراه ميفرمايد خداوند كفّار را. | |||
ثُمَّ قِيلَ لَهُم ظاهرا قائل ملائكه عذاب هستند پس از آنكه آنها را در آتش مي‌اندازند بر وجه توبيخ و سرزنش. | |||
أَين‌َ ما كُنتُم تُشرِكُون‌َ مِن دُونِ اللّه‌ِ از اصنام بتهايي که ميپرستيديد از غير خدا و در حديث مروي از كافي كليني و تفسير علي بن ابراهيم مسندا از حضرت باقر (ع) که فرمود از امامي که شما بوديد پيشواي خود قرار داديد غير از امامي که خداوند نصب فرموده بود و ظاهرا مراد تأويل است يا تشبيه. | |||
قالُوا ضَلُّوا عَنّا نمي‌بينيم آنها را و پيدا نمي‌كنيم از نظر ما مفقود هستند بَل لَم نَكُن نَدعُوا مِن قَبل‌ُ شَيئاً انكار ميكنند که ما آنها را نميپرستيديم زيرا | |||
جلد 15 - صفحه 400 | |||
كلمه «بل» اضراب از ما قبل است كأنّه ميگويند ما آلهه‌اي غير از خدا نمي‌بينيم بل ما آلهه غير از خدا را نمي‌پرستيم و اينکه از روي ترس است که مرتكب قبيح مثل سارق و قاتل در محكمه مؤاخذه انكار ميكنند. | |||
كَذلِكَ يُضِلُّ اللّه‌ُ الكافِرِين‌َ همين نحو است حال ساير كفّار و معاندين و ناصبين و كساني که اهل آتش هستند که ملحق بكافرين هستند و مكرّر معني اضلال الهي را تذكّر داده‌ايم که آنها را بخود واميگذارد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 73)- علاوه بر این عذابهای جسمانی آنها را با یک سلسله عذابهای دردناک روحی مجازات می‌کنند، از جمله همان است که در این آیه به آن اشاره کرده، می‌فرماید: «سپس به آنها گفته می‌شود: کجایند آنچه را همتای خدا قرار می‌دادید»؟! (ثُمَّ قِیلَ لَهُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ تُشْرِکُونَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
نسخهٔ ۲۳ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۴۱
ترجمه
| غافر ٧٢ | آیه ٧٣ | غافر ٧٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کُنتُمْ تُشْرِکُونَ»: انباز خدا می‌دانستید. مراد از انباز قرار دادن، پرستیدن است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ «73»
سپس به آنان گفته مى‌شود: «آن چه (براى خدا) شريك قرار مى‌داديد كجا هستند؟
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73)
ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ: پس گفته شود مرايشان را يعنى ملائكه آنها را گويند، أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ: كجايند آنانكه شما شريك قرار مى‌داديد و مى‌پرستيديد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ (71) فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (72) ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73) مِنْ دُونِ اللَّهِ قالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَكُنْ نَدْعُوا مِنْ قَبْلُ شَيْئاً كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِينَ (74) ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ (75)
ترجمه
هنگاميكه غلها در گردنهاى آنها است و زنجيرها كشيده ميشوند
در آب داغ پس در آتش سوزانده شوند
پس گفته شود مر آنها را كجايند آنچه بوديد كه شريك قرار ميداديد
غير از خدا آنانرا گويند گم شدند از ما بلكه نبوديم كه بخوانيم پيش از اين چيزى را اين چنين بگمراهى واميگذارد خدا كافران را
اين براى آنستكه بوديد خوشحال ميشديد در زمين بناحق و براى آنستكه بوديد چنانكه نشاط داشتيد.
تفسير
ظاهرا اذا الاغلال متعلّق است بسوف يعلمون در آيه سابقه يعنى ميدانند نتيجه سوء اعمال خودشان را وقتى كه غلها در گردنهاشان باشد و با زنجيرها كشيده شوند در كنار آب جوشانى كه براى تشريفات ورودى آنها تهيه شده و بعدا هيزم آتش جهنم شوند و ظاهرا و السلاسل عطف بر اغلال است و يسحبون حال است از آنها و محتمل است و السّلاسل مبتدا باشد و يسحبون خبر آن و در هر حال كلمه بها كه راجع بسلاسل است حذف شده چون با زنجيرها كشيده ميشوند پس ملائكه غضب بآنها گويند كجايند آنانكه شما براى خدا شريك قرار ميداديد در دنيا و آنها جواب گويند ما گم كرديم آنها را يا اثرى از آنها ظاهر نيست بلكه مانند آن است حال ما كه در دنيا ابدا عبادت نكرده باشيم چيزيرا چون بهيچ وجه خيرى از آنها بما نميرسد اين چنين خدا بحال گمراهى واميگذارد و سلب توفيق مينمايد از كسانيكه از روى عناد و لجاج و تعصّب و تكبّر منكر آيات
جلد 4 صفحه 540
الهى شدند كه معبودهاى خودشان را از دست داده و از عبادتشان ثمرى نبرده‌اند و حال آنها گرديده مانند شخص متحيّرى كه اول اقرار ميكند و بعدا انكار مينمايد چون بعضى گفته‌اند واقعا ميگويند ما در دنيا مشرك نبوديم يا چيزى را كه مستحق عبادت باشد پرستش ننموديم و بنابر اين صدر و ذيل كلامشان خالى از تنافى و تشويش نيست چون اولا گفتند آنچه شريك قرار داديم گم شدند از ما و ثانيا گفتند ما آنها را در دنيا پرستش ننموديم و اين خذلان و سلب توفيق الهى از آنها براى آن بود كه خوشحال بودند در دنيا بمخالفت پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و سركشى از فرمان خدا و پرستش بتها و سرگرم بودند بعيش و نوش و نشاط و عشرت و يادى از آخرت نمى‌نمودند و براى مبالغه در توبيخ و ملامت در آيه اخيره عدول از غيبت بخطاب شده است و گفته‌اند فرح اعمّ از حق و باطل است لذا مقيّد بغير حق شده و مرح مخصوص بباطل است و از بعضى روايات استفاده ميشود كه دشمنان ائمه اطهار هم از مصاديق اين آياتند و اين عذابها شامل حال آنها خواهد شد و چنانچه خداوند كسانيرا كه تكذيب نمودند كتاب را مشرك و كافر خوانده كسانى هم كه تكذيب نمودند بيانات پيغمبر صلى اللّه عليه و اله را در تأويل كتاب مشرك و كافرند و بعضى مرح را بفرح زياد تفسير نموده‌اند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
ثُمَّ قِيلَ لَهُم أَين‌َ ما كُنتُم تُشرِكُون‌َ (73) مِن دُونِ اللّه‌ِ قالُوا ضَلُّوا عَنّا بَل لَم نَكُن نَدعُوا مِن قَبل‌ُ شَيئاً كَذلِكَ يُضِلُّ اللّه‌ُ الكافِرِين‌َ (74)
پس گفته ميشود براي آنها که كجايند آنچه بوديد شما شرك مي‌آوريد از غير خداي متعال گويند گم شده‌اند از نظر ما آنها را نمي‌يابيم بلكه نبوديم ما بخوانيم از پيش شيئي را همين نحو گمراه ميفرمايد خداوند كفّار را.
ثُمَّ قِيلَ لَهُم ظاهرا قائل ملائكه عذاب هستند پس از آنكه آنها را در آتش مي‌اندازند بر وجه توبيخ و سرزنش.
أَين‌َ ما كُنتُم تُشرِكُون‌َ مِن دُونِ اللّه‌ِ از اصنام بتهايي که ميپرستيديد از غير خدا و در حديث مروي از كافي كليني و تفسير علي بن ابراهيم مسندا از حضرت باقر (ع) که فرمود از امامي که شما بوديد پيشواي خود قرار داديد غير از امامي که خداوند نصب فرموده بود و ظاهرا مراد تأويل است يا تشبيه.
قالُوا ضَلُّوا عَنّا نمي‌بينيم آنها را و پيدا نمي‌كنيم از نظر ما مفقود هستند بَل لَم نَكُن نَدعُوا مِن قَبل‌ُ شَيئاً انكار ميكنند که ما آنها را نميپرستيديم زيرا
جلد 15 - صفحه 400
كلمه «بل» اضراب از ما قبل است كأنّه ميگويند ما آلهه‌اي غير از خدا نمي‌بينيم بل ما آلهه غير از خدا را نمي‌پرستيم و اينکه از روي ترس است که مرتكب قبيح مثل سارق و قاتل در محكمه مؤاخذه انكار ميكنند.
كَذلِكَ يُضِلُّ اللّه‌ُ الكافِرِين‌َ همين نحو است حال ساير كفّار و معاندين و ناصبين و كساني که اهل آتش هستند که ملحق بكافرين هستند و مكرّر معني اضلال الهي را تذكّر داده‌ايم که آنها را بخود واميگذارد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 73)- علاوه بر این عذابهای جسمانی آنها را با یک سلسله عذابهای دردناک روحی مجازات می‌کنند، از جمله همان است که در این آیه به آن اشاره کرده، می‌فرماید: «سپس به آنها گفته می‌شود: کجایند آنچه را همتای خدا قرار می‌دادید»؟! (ثُمَّ قِیلَ لَهُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ تُشْرِکُونَ).
نکات آیه
۱ - سرزنش شدن کافران حق ستیز در قیامت از سوى خداوند (ثمّ قیل لهم أین ما کنتم تشرکون) استفهام در «أین ما کنتم...» توبیخى است.
۲ - وجود عذاب هاى روحى (چون سرزنش)، براى دوزخیان (ثمّ قیل لهم أین ما کنتم تشرکون)
۳ - پرسش عتاب آمیز خداوند از مشرکان حق ستیز و لجوج، درباره معبودهاى ادعایى آنان (ثمّ قیل لهم أین ما کنتم تشرکون)
۴ - در قیامت، اثرى از معبودهاى ادعایى مشرکان نخواهد بود. (ثمّ قیل لهم أین ما کنتم تشرکون)
۵ - انسان ها، در برابر عقاید دینى خویش و انتخاب آن، مسؤول بوده و در قیامت باید پاسخگو باشند. (ثمّ قیل لهم أین ما کنتم تشرکون)
موضوعات مرتبط
- انسان: مسؤولیت انسان ۵
- جهنمیان: سرزنش جهنمیان ۲; عذاب روحى جهنمیان ۲
- حق: پرسش از حق ستیزان ۳; سرزنش اخروى حق ستیزان ۱
- خدا: پرسشهاى خدا ۳; سرزنشهاى خدا ۱
- عقیده: پرسش از عقیده ۵
- قیامت: پرسش در قیامت ۵
- کافران: سرزنش اخروى کافران ۱
- مشرکان: پرسش از مشرکان ۳
- معبودان باطل: پرسش درباره معبودان باطل ۳; معبودان باطل در قیامت ۴
