ریشه مجد: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
بزرگوارى. در قاموس: گويد:«اَلْمَجْدُ نيلُ الشَّرَفِ وَالْكَرَمُ» در مفردات آمده«اَلْمَجْدُ:الَسَّعةُ فِى الْكَرَم وَالْجَلالِ». در اقرب الموارد گفته:«اَلْمَجْدُ:اَلْعِزُّوَالرَّفْعَةُ» ناگفته نماند مجد آن بزرگوارى است كه از كثرت خير و فضل ناشى مىشود. زيرا اصل مجد چنانكه در اقرب الموارد تصريح شده به معنى كثرت است. راغب گويد:«مَجْدَتِالاِبِلُ» آنگاه گويند كه شتر درچراگاه وسيع و كثير العف قرار گيرد. و نيز گويد خدا را در اثر كثرت فضل مجيد گويند(نقل به معنى). * [هود:73]. رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بيت است كه او پسنديده و بزرگوار است [ق:1]. [بروج:22-21]. مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آن است. «مجيد» چهار بار در كلام الله بكار رفته دوبار در وصف خدا و دوبار در وصف قرآن. | بزرگوارى. در قاموس: گويد:«اَلْمَجْدُ نيلُ الشَّرَفِ وَالْكَرَمُ» در مفردات آمده«اَلْمَجْدُ:الَسَّعةُ فِى الْكَرَم وَالْجَلالِ». در اقرب الموارد گفته:«اَلْمَجْدُ:اَلْعِزُّوَالرَّفْعَةُ» ناگفته نماند مجد آن بزرگوارى است كه از كثرت خير و فضل ناشى مىشود. زيرا اصل مجد چنانكه در اقرب الموارد تصريح شده به معنى كثرت است. راغب گويد:«مَجْدَتِالاِبِلُ» آنگاه گويند كه شتر درچراگاه وسيع و كثير العف قرار گيرد. و نيز گويد خدا را در اثر كثرت فضل مجيد گويند(نقل به معنى). * [هود:73]. رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بيت است كه او پسنديده و بزرگوار است [ق:1]. [بروج:22-21]. مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آن است. «مجيد» چهار بار در كلام الله بكار رفته دوبار در وصف خدا و دوبار در وصف قرآن. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
قرء:100, بل:89, قرآن:89, هو:74, هم:74, ه:74, جىء:63, فعل:58, فى:58, ف:58, لوح:52, حمد:52, عجب:52, عرش:52, ل:52, لما:52, ودد:47, ان:47, ما:47, ذهب:47, حفظ:47, ذو:47, هل:42, رود:42, غفر:42, من:42, ق:42, انن:42, عن:42, بيت:36, حوط:36, عود:36, ابراهيم:36, اتى:36, ورى:31, ک:31, روع:31, نذر:31, بدء:31, اهل:31, کم:26, على:21, برک:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۲
تکرار در قرآن: ۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
بزرگوارى. در قاموس: گويد:«اَلْمَجْدُ نيلُ الشَّرَفِ وَالْكَرَمُ» در مفردات آمده«اَلْمَجْدُ:الَسَّعةُ فِى الْكَرَم وَالْجَلالِ». در اقرب الموارد گفته:«اَلْمَجْدُ:اَلْعِزُّوَالرَّفْعَةُ» ناگفته نماند مجد آن بزرگوارى است كه از كثرت خير و فضل ناشى مىشود. زيرا اصل مجد چنانكه در اقرب الموارد تصريح شده به معنى كثرت است. راغب گويد:«مَجْدَتِالاِبِلُ» آنگاه گويند كه شتر درچراگاه وسيع و كثير العف قرار گيرد. و نيز گويد خدا را در اثر كثرت فضل مجيد گويند(نقل به معنى). * [هود:73]. رحمت خدا و بركاتش بر شما اهل بيت است كه او پسنديده و بزرگوار است [ق:1]. [بروج:22-21]. مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آن است. «مجيد» چهار بار در كلام الله بكار رفته دوبار در وصف خدا و دوبار در وصف قرآن.
ریشه‌های نزدیک مکانی
قرء بل قرآن هو هم ه جىء فعل فى ف لوح حمد عجب عرش ل لما ودد ان ما ذهب حفظ ذو هل رود غفر من ق انن عن بيت حوط عود ابراهيم اتى ورى ک روع نذر بدء اهل کم على برک
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| مَجِيدٌ | ۲ |
| الْمَجِيدِ | ۱ |
| الْمَجِيدُ | ۱ |
