أَشِحّة

آیات شامل این کلمه

«أَشِحَّةً» جمع «شحیح» از مادّه «شحّ» به معناى بخلى است که توأم با حرص باشد; و این کلمه در اینجا به گفته اکثر مفسران از نظر اِعراب «حال»است;امامنافات نداردکه«حال» در مقام بیان علت باشد (دقت کنید).

ریشه کلمه

• شحح‌ (۵ بار)

قاموس قرآن

بخلو حرص. (قاموس - اقرب) جوهرى و راغب و طبرسى ذيل آيه 19 احزاب آن را بخل توأم با حرص گفته‏اند ولى ذيل آيه 128 نساء حرص مفرط. [نساء:128]. صدر آيه درباره مصالحه زن و مرد است كه زن براى استمالت مرد از بعضى حق خود مى‏گذرد يعنى: سازش بهتر است و مفوس به بخل آماده شده‏اند (بخل در نهاد نفس آدمى است) و هر كس در گذشتن از حق خود بخيل است ولى با اين حال سازش بهتر است. [حشر:9] - تغابن:16. هر كه از بخل نفس خود باز داشته شود (ملحوظ ماند) آنها اند رستگاران. شحيح: بخيل و حريص جمع آن در قرآن اشحّه است [احزاب:18-19]. اشحّه را در هر دو آيه به خيلان گفته تاند يعنى بخيل اند كه به شما رسيده ولى به نظر مى‏آيد كه دومى به معنى حريصان باشد كه با خشونت سخن گفتن براى آن بود كه به آنها هم از غنيمت برسشد معنى آيه چنين مى‏شود: جز اندكى به جنگ نيايد و در يارى شما بخيل اند... و چون ترس رفت با با زبانهاى تيز بر شما بتازد در حاليكه به غنيمت حريص اند.

کلمات نزدیک مکانی

الْخَوْف فَإِذَا قَلِيلا عَلَى عَلَيْکُم حِدَاد إِلاّ الْخَيْر الْبَأْس بِأَلْسِنَة سَلَقُوکُم جَاء أُولٰئِک يَأْتُون وَ لا لَم يُؤْمِنُوا رَأَيْتَهُم ذَهَب فَأَحْبَط يَنْظُرُون إِلَيْنَا هَلُم إِلَيْک اللّه الْمَوْت أَعْمَالَهُم تَدُور مِن أَعْيُنُهُم عَلَيْه

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...