البلد ٢٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بر ایشان است آتش افروخته (یا انبوه یا پوشیده) | |-|معزی=بر ایشان است آتش افروخته (یا انبوه یا پوشیده) | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البلد | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البلد | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::20|٢٠]] | قبلی = البلد ١٩ | بعدی = البلد ٢١ | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«عَلَیْهِمْ»: بر آنان گماشته شده است. ایشان را در برگرفته است. «مُؤْصَدَةٌ»: در بسته. سرپوشیده. بر کوره سوزان دوزخ سرپوش گذاشته شده، و درهایش بسته گشته است، آیا دوزخیان، در چنین جائی، چه حالی خواهند داشت؟! | «عَلَیْهِمْ»: بر آنان گماشته شده است. ایشان را در برگرفته است. «مُؤْصَدَةٌ»: در بسته. سرپوشیده. بر کوره سوزان دوزخ سرپوش گذاشته شده، و درهایش بسته گشته است، آیا دوزخیان، در چنین جائی، چه حالی خواهند داشت؟! |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۶
ترجمه
البلد ١٩ | آیه ٢٠ | البلد ٢١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«عَلَیْهِمْ»: بر آنان گماشته شده است. ایشان را در برگرفته است. «مُؤْصَدَةٌ»: در بسته. سرپوشیده. بر کوره سوزان دوزخ سرپوش گذاشته شده، و درهایش بسته گشته است، آیا دوزخیان، در چنین جائی، چه حالی خواهند داشت؟!
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۰، سوره بلد
- حقيقتى درباره خلقت انسان كه سوره مباركه بلد بيان مى كند صفحه
- سه وحه در معناى آيه : ((و انت حلّ بهذا البلد))
- بيان اينكه سوگند ((و والد و ما ولد)) سوگند به ابراهيم واسمعيل (عليهما السّلام ) است
- چند قول ديگر درباره مراد از ((والد و ما ولد))
- خلقت انسان در ((كبد)) و آميخته بودن حيات او با رنج و خستگى
- حكايت منت گذارى كسى كه مقدارى از مال خود را انفاق نموده ، مى گويد:مال هنگفتى را تلف كردم
- رد و انكار لازمه سخن كسى كه انفاق از مال بر او گران آمده گفت : ((اهلكت مالا لبدا))
- معناى ((عقبه )) و وجه تفسير آن به ((فك رقبه )) و ((اطعام در روز قحطى ))
- رواياتى درباره قسم به شهر مكه ، مراد از (( والد و ما ولد))
- رواياتى در ذيل ((هديناه النجدين )) و درباره اطعام مسكين و آزاد كردن برده
نکات آیه
۱ - کافران در آخرت، گرفتار آتشى مسلّط و فراگیرند، که تمام راه هاى گریز از آن بسته خواهد بود. (علیهم نار مؤصدة) «وَصیدَة»; یعنى، غرفه اى که در کوهستان براى حفاظت از اموال ساخته شود و جمله «اوصدت الباب»; یعنى، درب را بسته و محکم کردم (مفردات راغب). بنابراین «مؤصدة»، به معناى بسته شده و محکم است مانند محفظه اى که در دل کوه پدید آورند. حرف «على» در «علیهم»، بر سلطه کامل آتش و فراگیر بودن آن دلالت دارد.
۲ - عذاب کافران، همیشگى و فناناپذیر است. (علیهم نار مؤصدة) بسته بودنِ در، کنایه از استمرار عذاب است.
۳ - انکار آیات الهى، آزادنکردن بردگان و غذا ندادن به گرسنگان یتیم و مسکین و توصیه نکردن به صبر و ترحّم، مایه گرفتارى به آتش فراگیر و گریزناپذیر (فکّ رقبة ... و الذین کفروا ... علیهم نار مؤصدة)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: کیفر اخروى تکذیب آیات خدا ۳
- برده: کیفر اخروى اعراض از عتق برده ۳
- صبر: کیفر اخروى اعراض از توصیه به صبر ۳
- عذاب: جاودانگى عذاب اخروى ۳; موجبات عذاب اخروى ۳
- کافران: احاطه آتش اخروى بر کافران ۱; بى یاورى کافران در قیامت ۱; جاودانگى عذاب اخروى کافران ۲; عذاب اخروى کافران ۱; عذاب استیصال کافران ۱
- مساکین: کیفر اخروى اعراض از تأمین مساکین ۳
- یتیم: کیفر اخروى اعراض از تأمین یتیم ۳