القيامة ٣٣: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس روان شد بسوی خاندان خویش خرامان (خمیازه‌کشان)
|-|معزی=پس روان شد بسوی خاندان خویش خرامان (خمیازه‌کشان)
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::33|٣٣]] | قبلی = القيامة ٣٢ | بعدی = القيامة ٣٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::33|٣٣]] | قبلی = القيامة ٣٢ | بعدی = القيامة ٣٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«یَتَمَطّی»: می‌نازد و بزرگی می‌فروشد. تفرعُن و تکبّر می‌کند.
«یَتَمَطّی»: می‌نازد و بزرگی می‌فروشد. تفرعُن و تکبّر می‌کند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۲


ترجمه

سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت!

|سپس مغرورانه سوى كسانش رفت
سپس بسوى خانواده خود باز گشت در حالى كه متكبّرانه قدم برمى‌داشت!
و آن گاه با تکبر و نخوت به سوی اهل خویش روی آورد.
سپس متکبرانه و خرامان به سوی کسانش رفت.
آنگاه خرامان نزد كسانش رفته است.
سپس تبخترکنان به سوی خانواده‌اش رفت‌
سپس خرامان به سوى كسانش رفت
گذشته از این، مغرورانه و متکبّرانه (از کفر و عناد خود) نزد خانواده و کسانش برگشته است.
سپس سوی خانه‌ی خود بازگشت در حالی که چون خران (خرامان) قدم برمی‌داشت!
پس روان شد بسوی خاندان خویش خرامان (خمیازه‌کشان)


القيامة ٣٢ آیه ٣٣ القيامة ٣٤
سوره : سوره القيامة
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَتَمَطّی»: می‌نازد و بزرگی می‌فروشد. تفرعُن و تکبّر می‌کند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - تبختر و به خودبالیدن، از نشانه هاى کفر و از اوصاف کافران است. (ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى) مفسّران واژه «یتمطّى» را به معناى «تبختر» دانسته اند; زیرا این واژه یا از ماده «مط»(کشیدن پاها و گام ها) است و یا از ماده «مطا»(پشت). در هر دو صورت، مقصود تبختر و فخرفروشى است.

۲ - تبختر و خودبینى، از موانع پذیرش حقایق الهى (و لکن کذّب و تولّى . ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى) توصیف کافران تکذیب گر، به انسان هاى خودبین و مغرور، مى تواند اشاره به علّت تکذیب آنان داشته باشد.

۳ - تبختر و به خودبالیدن در میان کسان خویش، عملى ناپسند و مذموم (ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى) برداشت یاد شده، به سبب این نکته است که آیه شریفه، درصدد محکومیت و نکوهش کسانى است که چنین خصلتى را داشتند.

۴ - ابوجهل، فردى مغرور و فخرفروش در میان کسان خویش (ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى)

موضوعات مرتبط

  • ابوجهل: تفاخر ابوجهل ۴; رذایل اخلاقى ابوجهل ۴; عجب ابوجهل ۴
  • تفاخر: آثار تفاخر ۱، ۲
  • حق: موانع قبول حق ۲
  • عجب: آثار عجب ۱، ۲; ناپسندى عجب ۳
  • کافران: تفاخر کافران ۱; صفات کافران ۱; عجب کافران ۱
  • کفر: نشانه هاى کفر ۱

منابع