القيامة ٣٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس روان شد بسوی خاندان خویش خرامان (خمیازهکشان) | |-|معزی=پس روان شد بسوی خاندان خویش خرامان (خمیازهکشان) | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::33|٣٣]] | قبلی = القيامة ٣٢ | بعدی = القيامة ٣٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَتَمَطّی»: مینازد و بزرگی میفروشد. تفرعُن و تکبّر میکند. | «یَتَمَطّی»: مینازد و بزرگی میفروشد. تفرعُن و تکبّر میکند. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۲
ترجمه
القيامة ٣٢ | آیه ٣٣ | القيامة ٣٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یَتَمَطّی»: مینازد و بزرگی میفروشد. تفرعُن و تکبّر میکند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ... (۱) إِنَّهُ کَانَ فِي أَهْلِهِ... (۱)
إِنَّهُ ظَنَ أَنْ لَنْ يَحُورَ (۰) بَلَى إِنَ رَبَّهُ کَانَ بِهِ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۴۰، سوره قيامت
- مقصود از نهى : ((لا تحرك به لسانك لتجعل به )) و مراد از ((علينا جمعه و قرآنه))
- وجوهى در معناى آيه ((فاذا قراءناه فاتبع قرآنه )) و آيه : ((ثم ان علينا بيانه ))
- مقصود از نهى : ((لا تحرّك به لسانك لتعجل به ...)) گفته شده است
- وصف حال طائفه اى كه در قيامت گشاده رويند
- اشكالى كه در مورد انحصار مستفاد از آيه : ((الى ربها ناظرة )) و پاسخ آن
- حكايت حال طائفه اى ديگر كه در قيامت گرفته رويند،
- مراد از جمله ((والتفّت السّاق بالسّاق ))
- مراد از اينكه در قيامت ((مساق )) به سوى پروردگار است
- وجوه مختلف درباره معناى آيه : ((اولى لك فاولى ثمّ اولى لك فاولى ))
- چند روايت درباره نزول آيات : ((لا تحرك به لسانك ...))
- رواياتى در معناى آيه : ((الى ربّها ناظرة ))
- رواياتى در توضيح آيات مربوط به دم مرگ ، ((اولى لك فاولى ...))، ((ايحسبالانسان ان يترك سدى ")) و قدرت خداوند بر احياء اموات
نکات آیه
۱ - تبختر و به خودبالیدن، از نشانه هاى کفر و از اوصاف کافران است. (ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى) مفسّران واژه «یتمطّى» را به معناى «تبختر» دانسته اند; زیرا این واژه یا از ماده «مط»(کشیدن پاها و گام ها) است و یا از ماده «مطا»(پشت). در هر دو صورت، مقصود تبختر و فخرفروشى است.
۲ - تبختر و خودبینى، از موانع پذیرش حقایق الهى (و لکن کذّب و تولّى . ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى) توصیف کافران تکذیب گر، به انسان هاى خودبین و مغرور، مى تواند اشاره به علّت تکذیب آنان داشته باشد.
۳ - تبختر و به خودبالیدن در میان کسان خویش، عملى ناپسند و مذموم (ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى) برداشت یاد شده، به سبب این نکته است که آیه شریفه، درصدد محکومیت و نکوهش کسانى است که چنین خصلتى را داشتند.
۴ - ابوجهل، فردى مغرور و فخرفروش در میان کسان خویش (ثمّ ذهب إلى أهله یتمطّى)
موضوعات مرتبط
- ابوجهل: تفاخر ابوجهل ۴; رذایل اخلاقى ابوجهل ۴; عجب ابوجهل ۴
- تفاخر: آثار تفاخر ۱، ۲
- حق: موانع قبول حق ۲
- عجب: آثار عجب ۱، ۲; ناپسندى عجب ۳
- کافران: تفاخر کافران ۱; صفات کافران ۱; عجب کافران ۱
- کفر: نشانه هاى کفر ۱