القيامة ٣٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بسوی پروردگار تو است در آن روز شدنگاه | |-|معزی=بسوی پروردگار تو است در آن روز شدنگاه | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::30|٣٠]] | قبلی = القيامة ٢٩ | بعدی = القيامة ٣١ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الْمَسَاقُ»: سوق دادن و راندن. مرجع و مسیر. | «الْمَسَاقُ»: سوق دادن و راندن. مرجع و مسیر. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۲
ترجمه
القيامة ٢٩ | آیه ٣٠ | القيامة ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْمَسَاقُ»: سوق دادن و راندن. مرجع و مسیر.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
ثُمَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ... (۰)
فَلَوْ لاَ إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (۰) وَ هُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۴۰، سوره قيامت
- مقصود از نهى : ((لا تحرك به لسانك لتجعل به )) و مراد از ((علينا جمعه و قرآنه))
- وجوهى در معناى آيه ((فاذا قراءناه فاتبع قرآنه )) و آيه : ((ثم ان علينا بيانه ))
- مقصود از نهى : ((لا تحرّك به لسانك لتعجل به ...)) گفته شده است
- وصف حال طائفه اى كه در قيامت گشاده رويند
- اشكالى كه در مورد انحصار مستفاد از آيه : ((الى ربها ناظرة )) و پاسخ آن
- حكايت حال طائفه اى ديگر كه در قيامت گرفته رويند،
- مراد از جمله ((والتفّت السّاق بالسّاق ))
- مراد از اينكه در قيامت ((مساق )) به سوى پروردگار است
- وجوه مختلف درباره معناى آيه : ((اولى لك فاولى ثمّ اولى لك فاولى ))
- چند روايت درباره نزول آيات : ((لا تحرك به لسانك ...))
- رواياتى در معناى آيه : ((الى ربّها ناظرة ))
- رواياتى در توضيح آيات مربوط به دم مرگ ، ((اولى لك فاولى ...))، ((ايحسبالانسان ان يترك سدى ")) و قدرت خداوند بر احياء اموات
نکات آیه
۱ - انسان پس از مرگ به سوى دادگاه عدل الهى، هدایت و سوق داده مى شود. (إلى ربّک یومئذ المساق)
۲ - استقلال روح از بدن و بقاى آن پس از مرگ (إلى ربّک یومئذ المساق) سوق داده شدن انسان پس از مرگ، بى تردید به جسم او نیست; بلکه به حقیقت دیگرى به نام «روح» است. پس مى توان دریافت که روح، حقیقتى مستقل از جسم است و همواره باقى خواهد بود.
۳ - لحظه مرگ، لحظه بروز ناتوانى کامل انسان و حاکمیت تام خداوند بر سرنوشت او (إلى ربّک یومئذ المساق) از آن جایى که قیامت روز حساب و مجازات است، سوق دادن انسان به درگاه خداوند در آن روز، مى تواند نشانگر این حقیقت باشد که سرنوشت انسان ها (بهشتى یا جهنمى شدن آنان)، در آن تعیین خواهد شد.
۴ - «عن أبى جعفر(ع) محمّد بن علىّ الباقر(ع) أنّه سُئِل عن قول اللّه عزّوجلّ: «و قیل من راق» قال: ذاک قولُ ابن آدم إذا حضره الموتُ قال: هل مِن طبیب، هل من راق، قال: «و ظنّ أنّه الفراق» یعنى فراق الأهل و الأحِبّة، عند ذلک قال: «و التفّت الساق بالساق» قال: التفّت الدنیا بالآخرة قال: «إلى ربّک یومئذ المساق» إلى ربّ العالمین یومئذ المصیر;(۱) از امام باقر(ع) روایت شده که از آن حضرت درباره سخن خداى عزّوجلّ: «و قیل من راق» سؤال شد، فرمود: این سخن فرزند آدم است که وقتى مرگش فرا رسد، گوید: آیا طبیبى هست؟ آیا شفادهنده اى هست؟ مقصود از [جدایى در آیه «و ظنّ أنّه الفراق» ]جدایى از اهل، عیال و دوستان است. از این جا است که خداوند
۱- . أمالى صدوق، ص ۲۵۳، ح ۱; تفسیربرهان، ج ۴، ص ۴۰۸، ح ۲. مى فرماید: «و التفّت الساق بالساق»; یعنى، دنیا به آخرت پیچیده است و نیز فرمود: «إلى ربّک یومئذ المساق»; یعنى، در این روز بازگشت همه به سوى پروردگار عالمیان است».
موضوعات مرتبط
- احتضار: سختیهاى احتضار ۴
- انسان: انسان پس از مرگ ۱، ۲; حسابرسى اخروى انسان ها ۱; ظهور عجز انسان ۳
- بازگشت به خدا :۱، ۴
- خدا: حاکمیت خدا ۳
- دنیا: دنیا و آخرت ۴
- روح: بقاى روح ۲; حقیقت روح ۲
- سرنوشت: حاکم سرنوشت ۳
- محتضر: سخنان محتضر ۴
- مرگ: آثار مرگ ۳