القيامة ٢٧: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و گفته شود کیست درمانبخش (فسونگر) | |-|معزی=و گفته شود کیست درمانبخش (فسونگر) | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره القيامة | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::27|٢٧]] | قبلی = القيامة ٢٦ | بعدی = القيامة ٢٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«رَاقٍ»: تعویذ نویس. افسونگر. «مَنْ رَاقٍٍ»: مراد این است هنگام نومیدی گفته میشود: چه کسی میتواند او را شفاء دهد و دردش را دوا کند؟! | «رَاقٍ»: تعویذ نویس. افسونگر. «مَنْ رَاقٍٍ»: مراد این است هنگام نومیدی گفته میشود: چه کسی میتواند او را شفاء دهد و دردش را دوا کند؟! |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۲
ترجمه
القيامة ٢٦ | آیه ٢٧ | القيامة ٢٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«رَاقٍ»: تعویذ نویس. افسونگر. «مَنْ رَاقٍٍ»: مراد این است هنگام نومیدی گفته میشود: چه کسی میتواند او را شفاء دهد و دردش را دوا کند؟!
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۴۰، سوره قيامت
- مقصود از نهى : ((لا تحرك به لسانك لتجعل به )) و مراد از ((علينا جمعه و قرآنه))
- وجوهى در معناى آيه ((فاذا قراءناه فاتبع قرآنه )) و آيه : ((ثم ان علينا بيانه ))
- مقصود از نهى : ((لا تحرّك به لسانك لتعجل به ...)) گفته شده است
- وصف حال طائفه اى كه در قيامت گشاده رويند
- اشكالى كه در مورد انحصار مستفاد از آيه : ((الى ربها ناظرة )) و پاسخ آن
- حكايت حال طائفه اى ديگر كه در قيامت گرفته رويند،
- مراد از جمله ((والتفّت السّاق بالسّاق ))
- مراد از اينكه در قيامت ((مساق )) به سوى پروردگار است
- وجوه مختلف درباره معناى آيه : ((اولى لك فاولى ثمّ اولى لك فاولى ))
- چند روايت درباره نزول آيات : ((لا تحرك به لسانك ...))
- رواياتى در معناى آيه : ((الى ربّها ناظرة ))
- رواياتى در توضيح آيات مربوط به دم مرگ ، ((اولى لك فاولى ...))، ((ايحسبالانسان ان يترك سدى ")) و قدرت خداوند بر احياء اموات
نکات آیه
۱ - مرگ، حقیقتى گریزناپذیر و غیر قابل درمان (و قیل من راق) واژه «راق» از ماده «رقیه» (دعا و اورادى که به گمان معتقدان آن، موجب نجات از مشکلات و امراض مى شود) است. به گفته مفسّران «من راق» (چه کسى شفادهنده است) کلمه یأس مى باشد که گوینده، آن را از سرِ ناامیدى مى گوید.
۲ - لحظه ناامیدى حاضران بر بستر محتضر و بر زبان آوردن کلمات یأس، شایان یادآورى براى دلبستگان دنیا (و قیل من راق)
۳ - ظهور و بروز ناتوانى انسان ها، در مقابل قدرت خداوند در آستانه مرگ (و قیل من راق)
موضوعات مرتبط
- احتضار: آثار احتضار ۳
- انسان: ظهور عجز انسان ۳
- دنیاطلبان: تذکر به دنیاطلبان ۲
- محتضر: یأس خویشاوندان محتضر ۲
- مرگ: حتمیت مرگ ۱; حقیقت مرگ ۱
- یأس: یأس از محتضر ۲