نوح ١٨: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=سپس بازگرداند شما را در آن و برون آورد شما را برون‌آوردنی | |-|معزی=سپس بازگرداند شما را در آن و برون آورد شما را برون‌آوردنی | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره نوح | نزول = | {{آيه | سوره = سوره نوح | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::18|١٨]] | قبلی = نوح ١٧ | بعدی = نوح ١٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یُخْرِجُکُمْ إِخْراجاً»: ذکر مفعول مطلق، بیانگر غرابت و شگفتی نوع بیرون آوردن و زندگی دوباره بخشیدن است. | «یُخْرِجُکُمْ إِخْراجاً»: ذکر مفعول مطلق، بیانگر غرابت و شگفتی نوع بیرون آوردن و زندگی دوباره بخشیدن است. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۱
ترجمه
| نوح ١٧ | آیه ١٨ | نوح ١٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یُخْرِجُکُمْ إِخْراجاً»: ذکر مفعول مطلق، بیانگر غرابت و شگفتی نوع بیرون آوردن و زندگی دوباره بخشیدن است.
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح
- دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))
- بيان منظور از بعضى گناهان كه با ايمان آمرزيده مى شود (يغفركم من ذنوبكم )
- اشاره به اينكه وسعت آمرزش گناهان به مقدار وسعت ايمان وعمل صالح است .
- شرح مفاد آيه : ((و يؤ خركم الى اجل مسمى ....)) كه مى گويد اگر عبادت و تقوى واطاعت پيشه كنيد خدا اجل غير مسمايتان را تا اجل مسمى تاءخير مى اندازد
- گله و شكايت نوح (ع ) از قومش به خداى متعال
- اثر استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلايا و فتح باب نعمت ها
- معناى آيه : ((ما لكم لا ترجون للّه و قارا))
- و بيان احتجاجى كه بر ربوبيّت و معبود بودن خداى تعالى متضمّن است .
- اشاره به وجه اينكه ماه را نور در آسمانها، و خورشيد را چراغ ناميد.
- و مراد از اينكه فرمود شما را چون نبات از زمين رويانيد.
- شكوه دوباره نوح (عليه السّلام ) از اينكه قومش او را نافرمانى كرده از كسى كه مال و فرزند جز زبانش نيفزود پيروى كردند.
- روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...
نکات آیه
۱ - بازگشت انسان پس از مرگ، به عناصر نخستین آفرینش خود (خاک و...) (و اللّه أنبتکم من الأرض نباتًا . ثمّ یعیدکم فیها)
۲ - زنده شدن انسان پس از مرگ در قیامت، با همان عناصر نخستین آفرینش خود (و یخرجکم إخراجًا)
۳ - بازگشت انسان ها پس از مرگ، به عناصر نخستین آفرینش خود و زنده شدن مجدد آنان از همان عناصر، جلوه قدرت و عظمت خداوند (ما لکم لاترجون للّه وقارًا ... ثمّ یعیدکم فیها و یخرجکم إخراجًا)
۴ - معاد انسان، جسمانى است. (ثمّ یعیدکم فیها و یخرجکم إخراجًا)
۵ - چگونگى زنده شدن انسان ها در قیامت، همچون روییدن نباتات است. (و اللّه أنبتکم من الأرض نباتًا ... و یخرجکم إخراجًا)
۶ - رویش نباتات در زمین و سپس خشک شدن و تبدیل شدن آنها به خاک، نشانه قدرت خداوند بر احیاى مردگان در قیامت (و اللّه أنبتکم من الأرض نباتًا ... و یخرجکم إخراجًا)
۷ - مطالعه در آفرینش و رویش مداوم نباتات، راهبر انسان ها به مسأله معاد و آسان کننده درک و ایمان به آن است. (و اللّه أنبتکم من الأرض نباتًا ... و یخرجکم إخراجًا)
موضوعات مرتبط
- آفرینش: مطالعه آفرینش ۷
- انسان: انسان پس از مرگ ۱; تبدیل انسان به خاک ۱، ۳
- ایمان: زمینه ایمان به معاد ۷
- تشبیهات قرآن: تشبیه به رویش گیاهان ۵; تشبیه معاد ۵
- تعقل: تعقل در رویش گیاهان ۷
- خدا: دلایل قدرت خدا ۶; نشانه هاى عظمت خدا ۳; نشانه هاى قدرت خدا ۳
- قرآن: تشبیهات قرآن ۵
- گیاهان: رویش گیاهان ۶
- مردگان: احیاى مردگان ۶
- معاد: دلایل معاد جسمانى ۶; معاد جسمانى ۲، ۳، ۴، ۵
