الحاقة ٣٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و ترغیب نمی‌کرد به خوراندن بینوا
|-|معزی=و ترغیب نمی‌کرد به خوراندن بینوا
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الحاقة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::34|٣٤]] | قبلی = الحاقة ٣٣ | بعدی = الحاقة ٣٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الحاقة | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::34|٣٤]] | قبلی = الحاقة ٣٣ | بعدی = الحاقة ٣٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«لا یَحُضُّ»: تشویق نمی‌کرد. ترغیب نمی‌نمود. «طَعَامِ»: به معنی اطعام، یعنی خوراک دادن است، یا این که مضافی همچون (بذل) محذوف است.
«لا یَحُضُّ»: تشویق نمی‌کرد. ترغیب نمی‌نمود. «طَعَامِ»: به معنی اطعام، یعنی خوراک دادن است، یا این که مضافی همچون (بذل) محذوف است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۱


ترجمه

و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‌نمود؛

|و به اطعام مسكين ترغيب نمى‌كرد
و به اطعام مسكين تشويق نمى‌كرد.
و هرگز مسکینی را بر سفره طعام خود به رغبت نخوانده است.
و مردم را به اطعام نیازمندان تشویق نمی کرده.
و به طعام‌دادن به مسكينان كسى را ترغيب نمى‌كرد.
و بر اطعام بینوایان ترغیب نمی‌کرد
و بر طعام دادن بينوايان بر نمى‌انگيخت- ترغيب نمى‌كرد-.
و مردمان را به دادن خوراک به بینوا، تشویق و ترغیب نمی‌کرد.
«و (خود و دیگران را) بر خوراک دادن بینوا وانمی‌داشته.»
و ترغیب نمی‌کرد به خوراندن بینوا


الحاقة ٣٣ آیه ٣٤ الحاقة ٣٥
سوره : سوره الحاقة
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لا یَحُضُّ»: تشویق نمی‌کرد. ترغیب نمی‌نمود. «طَعَامِ»: به معنی اطعام، یعنی خوراک دادن است، یا این که مضافی همچون (بذل) محذوف است.


تفسیر

نکات آیه

۱ - ترغیب نکردن دیگران به تغذیه بینوایان و گرسنگان، از علّت هاى عذاب شدن کافران صاحب زر و زور (اصحاب الشمال) (و لایحضّ على طعام المسکین)

۲ - ترغیب نکردن به تغذیه بینوایان و گرسنگان، از موجبات عذاب الهى در قیامت (و لایحضّ على طعام المسکین)

۳ - کافران، مکلّف به احکام و فروع دین اند. (و لایحضّ على طعام المسکین) برداشت یاد شده، با توجه به دو نکته به دست مى آید: ۱- مورد آیه شریفه درباره کافران است; ۲- طعام مسکین، از احکام فروع دین است.

۴ - انسان، در برابر تمامى رفتارهاى فردى و اجتماعى خویش، مسؤول بوده و همه آنها در نامه اعمال او ثبت است. (من أُوتى کتبه... و لم أدر ما حسابیه ... و لایحضّ على طعام المسکین)

۵ - تأمین نیازهاى غذایى گرسنگان و بینوایان و ترغیب کردن دیگران به آن، تکلیفى است همگانى. (و لایحضّ على طعام المسکین)

۶ - اهتمام شدید اسلام، به رفع گرسنگى در جامعه و تغذیه بینوایان (إنّه کان لایؤمن باللّه العظیم . و لایحضّ على طعام المسکین) از این که تکلیف تغذیه بینوایان و گرسنگان، در ردیف ایمان به خدا و به عنوان عامل عذاب الهى قرار گرفته است; مى توان به حقیقت یاد شده پى برد.

۷ - رسیدگى به امور تغذیه گرسنگان و بینوایان، برخوردار از اولویت نخستین در مقایسه با دیگر تکالیف حمایتى از آنان (و لایحضّ على طعام المسکین) برداشت یاد شده، از اختصاص به ذکر یافتن مسأله تغذیه گرسنگان و بینوایان - از میان مجموعه نیازمندى هاى این قشر - به دست مى آید.

۸ - گرسنگان و بینوایان، داراى حق تغذیه از اموال توانمندان (و لایحضّ على طعام المسکین)

موضوعات مرتبط

  • اسلام: ویژگیهاى اسلام ۶
  • انسان: مسؤولیت انسان ها ۴
  • ثروتمندان: مسؤولیت ثروتمندان ۸
  • جامعه: اهتمام به رفع گرسنگى جامعه ۶
  • عذاب: موجبات عذاب اخروى ۱، ۲
  • عمل: ثبت عمل ۴; مسؤولیت در عمل ۴
  • فقرا: اولویت اطعام فقرا ۷; اهتمام اسلام به فقرا ۶; اهتمام به اطعام فقرا ۶; تأمین معاش فقرا ۵; ترک تشویق به اطعام فقرا ۱، ۲; تشویق به تأمین فقرا ۵; حقوق فقرا۸; مسؤولیت اطعام فقرا ۷
  • کافران: تکلیف کافران ۳
  • مساکین: اولویت اطعام مساکین ۷; تأمین معاش مساکین ۵; ترک تشویق به اطعام مساکین ۱، ۲; تشویق به تأمین مساکین ۵; حقوق مساکین ۸; مسؤولیت اطعام مساکین ۷
  • مسؤولیت: مسؤولیت همگانى ۵
  • نامه عمل :۴

منابع