التغابن ١٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=خداوند نیست خدائی جز او و بر خدا باید توکّل کنند مؤمنان | |-|معزی=خداوند نیست خدائی جز او و بر خدا باید توکّل کنند مؤمنان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره التغابن | نزول = | {{آيه | سوره = سوره التغابن | نزول = [[نازل شده در سال::8|٨ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::13|١٣]] | قبلی = التغابن ١٢ | بعدی = التغابن ١٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فَلْیَتَوَکَّلِ»: باید توکّل کنند. | «فَلْیَتَوَکَّلِ»: باید توکّل کنند. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۹
ترجمه
التغابن ١٢ | آیه ١٣ | التغابن ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَلْیَتَوَکَّلِ»: باید توکّل کنند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۱۸، سوره تغابن
- مقصود از اذن كه فرمود هيچ مصيبتى نمى رسد مگر به اذن اذن تكوينى است نه اذنلفظى و نه اذن تشريعى
- مفاد جمله : ((و من يؤ من بالله يهد قلبه )) و رابطه بين اعتقاد به عموميت علم و مشيت خدابا سكون و آرامش قلبى
- اطاعت رسول (ص ) اطاعت خدا و نافرمانيش نافرمانى او است
- بيان اينكه اطاعت يك نحوه عبوديت است و فقط بايد از خدا و فرستاده اش اطاعت شود
- ايمان به خدا و اطاعت او يك نوع توكل بر او است
- مقصود از اينكه خطاب به مؤ منين فرمود: برخى از همسران و فرزندانتان دشمن شمايند،از آنان برحذر باشيد و....
- معناى اينكه فرمود:((فاتقوا الله ما استطعتم )) و جمع آن با آيه ((اتقوا الله حقتقاته ))
- معناى جمله : ((وانفقوا خيرا لانفسكم )) و وجه منصوب بودن كلمه ((خيرا))
- روايتى درباره دشمن بودن بعضى از همسران و فرزندان مؤ منين ونزول آيه : ((ان من ازواجكم و اولاد كم عدوا لكم ....))
- اشكال وارد بر چند روايت حاكى از اينكه پيامبر(ص ) راجع به حب خود حسنين را آيه((انما اموالكم و اولادكم فتنه )) را قرائت نموده است
- روايتى در ذيل آيه ((اتقوا الله حق تقاته )) و ((انقوا الله ما استطعتم )) و روايتىدرباره بخل ورزيدن
نکات آیه
۱ - هیچ معبود حقیقى، جز «اللّه» در عالم وجود ندارد. (اللّه لا إله إلاّ هو)
۲ - معبودى جز «اللّه» شایستگى عبادت ندارد. (اللّه لا إله إلاّ هو) برداشت یاد شده، مبتنى بر این نکته است که نفى در «لا إله إلاّ هو» نفى شایستگى باشد، نه نفى وجود; زیرا در عالم معبودهاى ادعایى بسیارى وجود دارد، ولى آنها شایستگى معبودیت را ندارند.
۳ - اطاعت و فرمان برى، تنها شایسته معبود حقیقى (اللّه) است. (أطیعوا اللّه ... اللّه لا إله إلاّ هو) جمله «لا إله إلاّ هو» مى تواند تعلیل براى «أطیعوا اللّه» باشد; یعنى، چون معبودى جز اللّه وجود ندارد، پس باید تنها از او اطاعت کرد.
۴ - توصیه خداوند، به توکل کردن مؤمنان بر او و نه بر دیگران (و على اللّه فلیتوکّل المؤمنون)
۵ - تنها خداوند، شایسته توکل است. (و على اللّه فلیتوکّل المؤمنون) تقدیم جار و مجرور (على اللّه) مفید اختصاص است.
۶ - توکل بر خداوند - نه بر دیگران - نشانه ایمان راستین است. (و على اللّه فلیتوکّل المؤمنون) آمدن وصف «المؤمنون»، مى تواند حاکى از حقیقت یاد شده باشد.
موضوعات مرتبط
- اطاعت: اطاعت از خدا ۳; اطاعت از معبودراستین ۳
- ایمان: نشانه هاى ایمان ۶
- توحید: توحید عبادى ۱، ۲
- توکل: توصیه به توکل ۴; توکل بر خدا ۴، ۵، ۶
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱، ۲
- خدا: اختصاصات خدا ۱، ۲، ۳، ۵; توصیه هاى خدا ۴
- مؤمنان: توصیه به مؤمنان ۴