القمر ٢٠

تَنْزِعُ‌ النَّاسَ‌ کَأَنَّهُمْ‌ أَعْجَازُ نَخْلٍ‌ مُنْقَعِرٍ

ترجمه

که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند!

|[كه‌] مردم را از جا مى‌كند، گويى تنه‌هاى نخلى بودند كه ريشه كن شده‌اند

[كه‌] مردم را از جا مى‌كند؛ گويى تنه‌هاى نخلى بودند كه ريشه‌كن شده بودند.

که آن باد مردم را از جا بر می‌کند چنانکه ساق درخت خرما از ریشه افکنند.

که مردم را [از زمین] برمی کند [و بعد از آن عذاب،] گویی تنه های نخلی بودند که ریشه کن شده اند.

كه مردمان را از زمين، همانند ريشه‌هاى از جاى‌كنده نخل، برمى‌كند.

که مردمان را از جا می‌کند، گویی که ایشان خرمابنان ریشه‌کن شده‌اند

مردمان را برمى‌كند، گويى كه آنها خرمابنهايى بودند از بيخ بركنده شده.

بادی که مردمان را از زمین برمی‌داشت، بگونه‌ای که گوئی تنه‌های درختان خرمائی هستند که از جا کنده شده باشند.

(که) مردم را از جای می‌کَنَد؛ گویی تنه‌های نخلی بودند که ریشه کن شده‌اند.

برمی‌انداخت مردم را گوئیا آنانند بنهای نخلهای کنده‌شده‌

القمر ١٩	آیه ٢٠	القمر ٢١
سوره : سوره القمر نزول : ٤ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَنزِعُ»: برمی‌داشت. از جا بر می‌کند. «أَعْجَازُ»: جمع عَجُز، تنه‌ها. «مُنْقَعِرٍ»: از ریشه کنده شده. قلع شده. «کَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ ...»: مردمان آن روزی به سبب قد بلندی که داشته‌اند، به تنه درختان خرما تشبیه شده‌اند.

تفسیر

• آيات ۹ - ۴۲، سوره قمر
• وجه تكرار تكذيب در آيه : ((كذبت قلبهم قوم نوح فكذبوا عبدنا...))
• بيان چگونگى و فور آب بر سراسر زمين پس از نفرين نوح عليه السلام
• توضيحى درباره اين كه راجع به كشتى نوح (عليه السلام ) فرمود: ((و لقد تركناهاآية ...))
• معناى ((ذكر)) و مقصود از تيسير قرآن براى آن ذكر
• بيان كيفيت عذاب قوم عاد
• ۱ سعادت و نحوست ايام (از نظر عقل ، قرآن و سنت )
• سعادت و نحوست در آيات قرآن كريم
• سعادت و نحوست در احاديث و روايات
• نمونه اى از احاديث ائمه اطهار عليه السلام كه دلالت بر عدم نحوست ذاتى زمان مى كند
• رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام در بين اهل سنت وحمل روايات وارده از طرق شيعه در اين باره بر تقيه
• ۲ سعادت و نحوست كواكب (از نظر عقل و شرع )
• اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى
• اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند
• حمل آن دسته روايات كه بر سعد و نحس بودن بعضى كواكب دلالت دارند بر تقيه ووجوهى ديگر در اين باره
• ۳ تفال خوب و بد
• بيان اينكه تاءثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كهتفال و تطير مى كند
• نهى از فال بد زدن و توصيه توكل بر خدا در موارد تطير
• بحث از ساير امورى كه در نظر عامه مردم شوم و نحس است
• مقصود از تكذيب قوم ثمود به ((نذر))
• ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود
• سرگذشت قوم لوط عذابى كه دامنگيرشان شد
• (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - شدت بادهاى عذاب، موجب برکنده شدن قوم عاد از زمین (تنزع الناس کأنّهم أعجاز نخل منقعر)

۲ - اجساد قوم عاد، پس از عذاب، همانند نخل هاى ریشه کن شده از اعماق خاک (تنزع الناس کأنّهم أعجاز نخل منقعر) «عجز» (مفرد «أعجاز»)به معناى تنه و «منقعر» به معناى کنده شده از ریشه است (مختارالصحاح).

۳ - قوم عاد، مردمانى تناور و بلند قامت بودند.* (کأنّهم أعجاز نخل منقعر) تشبیه قوم عاد به «نخل» مى تواند نظر به مطلب بالا داشته باشد.

۴ - شدت بادهاى عذاب، موجب بیرون کشیده شدن قوم عاد از حفره ها و پناهگاه هایشان * (تنزع الناس کأنّهم أعجاز نخل منقعر) برداشت یاد شده بنابراین نکته است که واژه «منقعر»، نظر به حفره ها و پناهگاه هایى داشته باشد که قوم عاد براى زندگى یا فرار از شدت باد، حفر کرده و مانند ریشه هاى نخل، خود را در اعماق آن پنهان کرده بودند.

۵ - کوبندگى عذاب، موجب جدا شدن سرهاى قوم عاد * (کأنّهم أعجاز نخل منقعر) تعبیر «أعجاز» (تنه ها) ممکن است اشاره به این داشته باشد که اندام قوم عاد، بدون سر بر زمین افتاده بود; همچون تنه نخل هایى که قسمت بالاى آن بریده شده و تنها پایین آن، مانده و از ریشه کنده شده باشد.

موضوعات مرتبط

• تشبیهات قرآن: تشبیه به درخت خرما ۲; تشبیه جسد قوم عاد ۲
• قرآن: تشبیهات قرآن ۲
• قوم عاد: بلندقامتى قوم عاد ۳; جدایى سرهاى قوم عاد ۵; شدت عذاب قوم عاد۱، ۴، ۵; صفات جسمانى قوم عاد ۳; ویژگیهاى عذاب قوم عاد۱، ۴، ۵