النجم ٣٥: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=آیا نزد او است علم ناپیدا پس او می‌بیند | |-|معزی=آیا نزد او است علم ناپیدا پس او می‌بیند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النجم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النجم | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::35|٣٥]] | قبلی = النجم ٣٤ | بعدی = النجم ٣٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یَری»: می‌بیند. یعنی حقیقت را می‌بیند و می‌داند. | «یَری»: می‌بیند. یعنی حقیقت را می‌بیند و می‌داند. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۶
ترجمه
| النجم ٣٤ | آیه ٣٥ | النجم ٣٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یَری»: می‌بیند. یعنی حقیقت را می‌بیند و می‌داند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۳ - ۶۲، سوره نجم
- اشاره به مطالب و محتويات اين قسمت از سوره مباركه نجم
- مربوط به شخصى كه از انفاق در راه خدا اعراض كرد و دست نگه داشت
- شرحى درباره مفاد آيه : ((و ان ليس للانسان الا ما سعى )) و اينكهعمل انسان چه خوب و چه بد با او خواهد بود
- مقصود از اينكه فرمود: ((و ان الى ربك المنتهى )) منتهى شدن خلقت و تدبير به خداىسبحان است
- مراد از اينكه فرمود خدا است كه خنداند و گرياند، و توضيح عدم منافات بين آن و اسنادخنده و گريه به خود انسان و به اسباب خنده و گريه
- ذكر مصاديق ديگر از انتهاء خلقت و تدبير به خداوند: اماته ، احياء، خلق زوجين و...
- اشاره به اقوامى كه در گذشته دچار عذاب الهى شدند
- قيامت نزديك شد... آيا باز هم مى خنديد و نمى گرييد؟!
- چند روايت راجع به شاءن نزول آيات : ((افراءيت الذى تولى ...))
- چند روايت راجع به بهره مند شدن از اعمال ديگران
- رواياتى درباره انديشه كردن درباره خدا، درذيل آيه : ((و ان الى ربك المنتهى ))
- چند روايت در ذيل آيات : ((و انه هو اضحك و ابكى ))، ((و انه هو اغنى واقنى )) و...
نکات آیه
۱ - ترک انفاق از سوى انسان، نتیجه هراس از فرجام و آینده خویش (و أعطى قلیلاً و أکدى . أعنده علم الغیب فهو یرى) استفهام توبیخى در «أعنده...» مى تواند اشاره به زمینه ذهنى ترک انفاق باشد; یعنى، انسان ها چون از آینده خویش نگران اند، از انفاق خوددارى مى کنند.
۲ - علم غیب و آگاهى به فرجام امور، غیرقابل دسترسى براى انسان (أعنده علم الغیب)
۳ - ترک انفاق به بهانه پاکى و بى گناهى، فاقد هر گونه پشتوانه واقعى * (فلاتزکّوا أنفسکم ... و أعطى قلیلاً و أکدى . أعنده علم الغیب فهو یرى) جمله «أفرأیت...» پس از تخطئه خودستایى، مى تواند ناظر بدان باشد که ترک کنندگان انفاق، چون خویشتن را پاک مى شمردند، از انفاق سرباز مى زدند و خداوند در آیه «أعنده...» باور آنان را تخطئه مى کند.
۴ - اعتقاد به فلاح و سعادت خویش به اتکال انجام بخش اندک از اعمال نیک، باورى واهى * (و أعطى قلیلاً و أکدى . أعنده علم الغیب فهو یرى) از ارتباط «أعنده...» با آیات پیشین مى توان چنین بیان نمود که: دنیامداران با اعطاى مالى اندک، خویش را فلاح یافته مى انگاشتند و خداوند با نفى علم غیب از آنان، این اندیشه را تخطئه مى کند.
۵ - شهودى بودن علم غیب (أعنده علم الغیب فهو یرى) تفریع «فهو یرى» بر «أعنده علم الغیب»، نشانگر آن است که هر وقت علم به غیبى براى انسان حاصل شود، معلوم غیبى براى وى، شکل مشهود را پیدا مى کند.
موضوعات مرتبط
- انسان: عجز انسان ۲
- انفاق: اهمیت انفاق ۳; زمینه ترک انفاق ۱; سرزنش ترک انفاق ۳; عوامل ترک انفاق ۳
- ترس: آثار ترس از فرجام ۱
- سعادت: عوامل سعادت ۴
- عقیده: عقیده باطل ۴
- علم: علم حضورى ۵
- علم غیب: استحاله علم غیب ۲; ویژگیهاى علم غیب ۵
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۴
