الذاريات ٤٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس سرکشیدند از فرمان پروردگار خویش پس بگرفتشان صاعقه و بودند نگرانان | |-|معزی=پس سرکشیدند از فرمان پروردگار خویش پس بگرفتشان صاعقه و بودند نگرانان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::44|٤٤]] | قبلی = الذاريات ٤٣ | بعدی = الذاريات ٤٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«عَتَوْا»: سرکشی کردند. از پذیرش فرمان سرباز زدند (نگا: فرقان / ). «وَ هُمْ یَنظُرُونَ»: در حالی که ایشان صاعقه را مینگریستند که دارد ایشان را هلاک میسازد. | «عَتَوْا»: سرکشی کردند. از پذیرش فرمان سرباز زدند (نگا: فرقان / ). «وَ هُمْ یَنظُرُونَ»: در حالی که ایشان صاعقه را مینگریستند که دارد ایشان را هلاک میسازد. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
الذاريات ٤٣ | آیه ٤٤ | الذاريات ٤٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«عَتَوْا»: سرکشی کردند. از پذیرش فرمان سرباز زدند (نگا: فرقان / ). «وَ هُمْ یَنظُرُونَ»: در حالی که ایشان صاعقه را مینگریستند که دارد ایشان را هلاک میسازد.
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - نزول عذاب بر قوم ثمود، در پى سرکشى از فرمان پروردگار (فعتوا ... فأخذتهم الصعقة)
۲ - سرپیچى از فرمان پروردگار، در پى دارنده عذاب او (فعتوا عن أمر ربّهم فأخذتهم الصعقة)
۳ - اوامر و دستورهاى الهى، در راستاى رشد و تکامل آدمیان است. (أمر ربّهم) اضافه «أمر» به «ربّ« - به جاى هر وصف دیگر - مى رساند که امر الهى از مقام ربوبیت و در راستاى رشد و تکامل آدمیان، صادر شده است.
۴ - صاعقه فراگیر و نیرومند، عامل نابودى قوم ثمود (فأخذتهم الصعقة)
۵ - فراگیرى صاعقه بر قوم ثمود، در عین هشیارى و در مقابل چشمان آنان (فأخذتهم الصعقة و هم ینظرون)
۶ - نظاره گرى قوم ثمود، بر مرگ دشوار و ناگزیر خویش، نوعى عذاب براى آنان بود.* (فأخذتهم الصعقة و هم ینظرون) تصریح به «و هم ینظرون» - در پى «أخذتهم...» - ظاهراًبه منظور بیان شدت ابتلا و گرفتارى قوم ثمود است.
موضوعات مرتبط
- تکامل: عوامل تکامل ۳
- خدا: آثار اوامر خدا ۳
- عذاب: صاعقه عذاب ۴، ۵; موجبات عذاب ۲
- عصیان: آثار عصیان از خدا ۲; کیفر عصیان از خدا ۱
- قوم ثمود: تاریخ قوم ثمود ۱، ۴، ۵، ۶; رؤیت هلاکت قوم ثمود ۶; صاعقه زدگى قوم ثمود ۴، ۵; عذاب قوم ثمود ۶; عوامل هلاکت قوم ثمود۴; کیفر عصیان قوم ثمود ۱; موجبات عذاب قوم ثمود ۱; هلاکت قوم ثمود ۵