الذاريات ٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و هر آینه دین است واقع | |-|معزی=و هر آینه دین است واقع | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::6|٦]] | قبلی = الذاريات ٥ | بعدی = الذاريات ٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الدِّینَ»: جزا و سزا. (نگا: فاتحه / حجر / ، شعراء / ). | «الدِّینَ»: جزا و سزا. (نگا: فاتحه / حجر / ، شعراء / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
الذاريات ٥ | آیه ٦ | الذاريات ٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الدِّینَ»: جزا و سزا. (نگا: فاتحه / حجر / ، شعراء / ).
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۹، سوره ذاريات
- بيان غرض و مفاد اين آيات شريفه
- اشاره به اينكه سوگندهاى چهارگانه در آيات : ((والذاريات ذروا...))سوگند به همهاسباب مؤ ثر در تدبير سراسر جهان است
- تاءكيد بر صدق و وقوع معاد و جزا
- معناى آيه : ((والسماء ذات الحبك )) و مقصود از اينكه كفار در((قول مختلف )) هستند
- وجوه مختلف در معناى جمله : ((يؤ فك عنه من افك ))
- توضيحى در مورد جمله : ((ايّان يوم الدين )) كه سؤال ((خراصون )) از زمان روز قيامت است
- معناى اينكه در وصف متقين فرمود: ((كانوا قليلا منالليل ما يهجعون ))
- چند روايت درباره مراد از ذاريات ، حاملات ، جاريات ، مقسمات ، و در معناى ((و السماء ذاتالحبك ))
- روايتى در معناى ((قليلا من الليل ما يهجعون )) و ((بالاسحارهم يستغفرون )) و مراد از((سائل )) و ((محروم ))
نکات آیه
۱ - تحقق روز جزا و اجراى قانون الهى، امرى حتمى و تخلف ناپذیر (و إنّ الدین لوقع) واژه «دین» در معانى بسیارى به کار مى رود که از جمله آنها «جزا» است. در آیه شریفه به مناسبت مورد، همین معنا اراده شده است.
۲ - برنامه و حساب دقیق حاکم بر هستى، خود دلیل ضرورت قیامت و محاسبه نهایى کردار آدمیان * (و الذریت ... و إنّ الدین لوقع) از مناسبت میان مقسم به و جواب قسم، استفاده مى شود: همان طور که تمام مظاهر طبیعت به گونه اى حساب شده در ارتباط باهم قرار دارند و هدفى را دنبال مى کنند; به طریق اولى حیات انسان بى فرجام نیست و بدون حساب پایان نمى پذیرد.
۳ - برپایى نظام کیفر و پاداش، از بارزترین و مهم ترین وعده هاى خداوند به خلق (إنّما توعدون ... و إنّ الدین لوقع) برداشت یاد شده بدان احتمال است که جمله «و إنّ الدین» عطف تفسیرى براى «إنّما توعدون» باشد.
موضوعات مرتبط
- آفرینش: آثار نظم آفرینش ۲
- انسان: دلایل حسابرسى اخروى انسان ها ۲
- خدا: وعده هاى خدا ۳
- قیامت: حتمیت قیامت ۱; دلایل قیامت ۲
- نظام جزایى: اهمیت نظام جزایى ۳