الذاريات ٥: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=که آنچه وعده داده شوید همانا راست است | |-|معزی=که آنچه وعده داده شوید همانا راست است | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::5|٥]] | قبلی = الذاريات ٤ | بعدی = الذاريات ٦ | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«تُوعَدُونَ»: وعد و وعید داده میشوید. | «تُوعَدُونَ»: وعد و وعید داده میشوید. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
الذاريات ٤ | آیه ٥ | الذاريات ٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تُوعَدُونَ»: وعد و وعید داده میشوید.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۹، سوره ذاريات
- بيان غرض و مفاد اين آيات شريفه
- اشاره به اينكه سوگندهاى چهارگانه در آيات : ((والذاريات ذروا...))سوگند به همهاسباب مؤ ثر در تدبير سراسر جهان است
- تاءكيد بر صدق و وقوع معاد و جزا
- معناى آيه : ((والسماء ذات الحبك )) و مقصود از اينكه كفار در((قول مختلف )) هستند
- وجوه مختلف در معناى جمله : ((يؤ فك عنه من افك ))
- توضيحى در مورد جمله : ((ايّان يوم الدين )) كه سؤال ((خراصون )) از زمان روز قيامت است
- معناى اينكه در وصف متقين فرمود: ((كانوا قليلا منالليل ما يهجعون ))
- چند روايت درباره مراد از ذاريات ، حاملات ، جاريات ، مقسمات ، و در معناى ((و السماء ذاتالحبك ))
- روايتى در معناى ((قليلا من الليل ما يهجعون )) و ((بالاسحارهم يستغفرون )) و مراد از((سائل )) و ((محروم ))
نکات آیه
۱ - وعده هاى خداوند به خلق، صادق و تخلف ناپذیر است. (إنّما توعدون لصادق)
۲ - وعده رستاخیز، راست و غیر قابل تخلّف است. (إنّما توعدون لصادق) تعبیر «ما توعدون» گرچه عام و شامل همه وعده هاى الهى است; لکن ذکر مسأله قیامت و معاد در قسمت بعد، قرینه است بر این که مصداق مورد نظر از آن، وعده قیامت و حیات مجدد انسان ها پس از مرگ مى باشد.
۳ - انسان، به شدت در معرض ناباورى و بى توجهى نسبت به وعده هاى الهى قرار دارد. (إنّما توعدون لصادق) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که تأکید در جایى صورت مى گیرد که امرى مورد غفلت باشد و یا مورد انکار قرار گیرد و از این که سوگندهاى مکرر صورت گرفته، شدت غفلت و انکار استفاده مى شود.
۴ - خداوند جهان آفرینِ حکیم و قادر، بى نیاز از گزافه گویى و صادق در وعده هاى خویش (والذریت ذروًا . فالحملت وقرًا . فالجریت یسرًا . فالمقسّمت أمرًا . إنّما توعدون لصادق) با توجه به این که «إنّما...» جواب سوگندهاى آیات پیشین است، از ارتباط نزدیک میان جواب قسم و مقسم به، مطلب بالا استفاده مى شود.
۵ - موضع گیرى ناباورانه مشرکان صدراسلام، درباره وعده قیامت (إنّما توعدون لصادق)
۶ - تلاش پیگیر و مستمر پیامبر(ص)، براى متوجه ساختن مردم به مسأله معاد (إنّما توعدون لصادق) فعل مضارع «توعدون» - که مفید استمرار است - نشان مى دهد که مسأله قیامت، یکى از مسائل مهم است و پیامبر(ص) به صورت پیوسته مردم را به آن تذکر مى داد.
موضوعات مرتبط
- خدا: بى نیازى خدا ۴; تنزیه خدا ۴; حتمیت وعده هاى خدا ۱، ۲، ۴; حکمت خدا ۴; شک به وعده هاى خدا ۳; قدرت خدا ۴
- غفلت: غفلت از وعده هاى خدا ۳
- قیامت: حتمیت قیامت ۲; کافران به قیامت ۵
- محمد(ص): تلاش محمد(ص) ۶
- مشرکان: کفر مشرکان صدراسلام ۵; موضعگیریهاى مشرکان صدراسلام ۵
- معاد: اهمیت معاد ۶