محمد ١١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=این بدان است که خدا دوست آنانی است که ایمان آوردند و کافران را نیست دوستی (سرپرستی)
|-|معزی=این بدان است که خدا دوست آنانی است که ایمان آوردند و کافران را نیست دوستی (سرپرستی)
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره محمد | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = محمد ١٠ | بعدی = محمد ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره محمد | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = محمد ١٠ | بعدی = محمد ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«مَوْلی»: (نگا: انفال / ، حج /  و ، دخان / ).
«مَوْلی»: (نگا: انفال / ، حج /  و ، دخان / ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۳


ترجمه

این برای آن است که خداوند مولا و سرپرست کسانی است که ایمان آوردند؛ امّا کافران مولایی ندارند!

|اين بدان سبب است كه خدا دوستدار و مولاى كسانى است كه ايمان آوردند، ولى كافران را مولايى نيست
چرا كه خدا سرپرست كسانى است كه ايمان آورده‌اند، ولى كافران را سرپرست [و يارى‌] نيست.
این (معامله خدا با کافران و مؤمنان) بدان سبب است که البته خدا یار و مولای مؤمنان است و کافران هیچ مولا و یاور و یاری ندارند.
این [پیروزی مؤمنان و نابودی کافران] به سبب این است که خدا سرپرست و یاور کسانی است که ایمان آورده اند، و کافران را سرپرست و یاری نیست.
اين بدان سبب است كه خدا ياور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. و كافران را هيچ ياورى نيست.
این از آن است که خداوند سرور مؤمنان است و کافران سروری ندارند
اين از آن روست كه خدا يار و ياور مؤمنان است و كافران را يار و ياورى نيست.
این (عاقبت نیک مؤمنان و عاقبت سوء کافران) بدان خاطر است که خداوند سرپرست و یاور مؤمنان است، ولیکن کافران هیچ گونه سرپرست و یاوری ندارند.
این همواره برای آن است که خدا مولا و سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند. همانا کافران را هیچ مولایی (ربّانی) نیست.
این بدان است که خدا دوست آنانی است که ایمان آوردند و کافران را نیست دوستی (سرپرستی)


محمد ١٠ آیه ١١ محمد ١٢
سوره : سوره محمد
نزول : ١ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَوْلی»: (نگا: انفال / ، حج / و ، دخان / ).


تفسیر

نکات آیه

۱- سعادت و نیک فرجامى مؤمنان، معلول ولایت و سرپرستى خداوند بر ایشان (ینصرکم و یثبّت أقدامکم ... ذلک بأنّ اللّه مولى الذین ءامنوا)

۲- خداوند، ولىّ (سرپرست و حامى) مؤمنان (بأنّ اللّه مولى الذین ءامنوا)

۳- ایمان، عامل قرار گرفتن تحت ولایت و سرپرستى خداوند (اللّه مولى الذین ءامنوا)

۴- ذلّت و بدفرجامى کافران، معلول برخوردار نبودن از ولایت و حمایت خداوند (دمّر اللّه علیهم ... ذلک ... و أنّ الکفرین لا مولى لهم)

۵- جز خداوند، سرپرست و حمایت کننده اى واقعى براى بشر نیست. (و أنّ الکفرین لا مولى لهم) از آیه شریفه استفاده مى شود: آن جا که خداوند ولىّ و حامى کسى نباشد، دیگر هیچ نیرویى قادر به حمایت و سرپرستى او نیست.

۶- هلاکت جوامع کفرپیشه در گذشته تاریخ، نشانى آشکار از بى یاورى کافران در قبال کیفر خداوند (دمّر اللّه علیهم ... و أنّ الکفرین لا مولى لهم) از ارتباط «دمّر اللّه علیهم...» با «مولى لهم»، مطلب بالا استفاده مى شود.

موضوعات مرتبط

  • انسان: مولاى انسان ها ۵
  • ایمان: آثار ایمان ۳
  • خدا: آثار محرومیت از حمایت خدا ۴; آثار محرومیت از ولایت خدا ۴; آثار ولایت خدا ۱; اختصاصات خدا ۵; زمینه ولایت خدا ۳; کیفرهاى خدا ۶; ولایت خدا ۲
  • سعادت: عوامل سعادت ۱
  • کافران: عوامل فرجام شوم کافران ۴; عومل ذلت کافران ۴; محرومیت کافران ۴; نشانه هاى بى یاورى کافران ۶; هلاکت کافران ۶
  • مؤمنان: سعادت مؤمنان ۱; مولاى مؤمنان ۲; ولایت بر مؤمنان ۱

منابع