غافر ١٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=امروز پاداش داده شود هر کس بدانچه فراهم کرده است نیست ستمی امروز همانا خدا است شتابنده در شمار | |-|معزی=امروز پاداش داده شود هر کس بدانچه فراهم کرده است نیست ستمی امروز همانا خدا است شتابنده در شمار | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره غافر | نزول = | {{آيه | سوره = سوره غافر | نزول = [[نازل شده در سال::12|١٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::17|١٧]] | قبلی = غافر ١٦ | بعدی = غافر ١٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«تُجْزی ...»: (نگا: طه / ، یونس / ). | «تُجْزی ...»: (نگا: طه / ، یونس / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۹
ترجمه
غافر ١٦ | آیه ١٧ | غافر ١٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تُجْزی ...»: (نگا: طه / ، یونس / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۳ - ۲۰ سوره مؤ من
- اقامه دو حجت بر توحيد، با بيان اينكه ارسال وانزال رزق فقط از ناحيه خداى سبحان است
- معناى اينكه خداى تعالى رفيع الدرجات است
- مراد از اينكه خداوند بر هر كس كه بخواهد، از امر خود روح القاء مى كند
- وجه تسميه روز قيامت به يوم التلاق
- مقصود از بروز مردم براى خدا در روز قيامت
- توضيحى در مورد لا ظلم اليوم و تعليل آن به ان الله سريع الحساب
- احتجاج بر توحيد با بيان اينكه خدا قضاى به حق مى كند
- رواياتى درباره يوم التلاق ، فانى شدن دنيا به هنگام قيامت ، توبه ، و خانة الاعين
نکات آیه
۱ - نظام پاداش و کیفر الهى در قیامت، فراگیر همه انسان ها و شامل تمامى حرکات انسان ها است. (الیوم تجزى کلّ نفس بما کسبت) «ما» در «بما کسبت» موصول بوده و افاده کننده معناى جنس است. بنابراین «ما کسبت»; یعنى، هر آنچه که بشر انجام داده و هر حرکتى که از خود نشان دهد.
۲ - کیفر و پاداش الهى در قیامت، معلول چگونگى رفتار خوب و بد انسان ها است. (الیوم تجزى کلّ نفس بما کسبت) «باء» در «بما کسبت» براى سببیت است; یعنى، «تجزى بسبب ما کسبت و جزاء مناسباً لما کسبت».
۳ - رفتار انسان و استحقاق وى براى کیفر و پاداش، اساس و مبناى جزاى الهى در آخرت (الیوم تجزى کلّ نفس بما کسبت) از این که خداوند در پاداش و کیفر، مسأله کسب و تلاش انسان را مطرح ساخته است (بما کسبت) استفاده مى شود که همین اساس پاداش و کیفر آدمیان است; نه چیز دیگر.
۴ - انسان، موجودى مختار و در برابر تمامى تلاش ها و رفتارهایش، مسؤول است. (الیوم تجزى کلّ نفس بما کسبت)
۵ - در نظام کیفر و پاداش الهى در قیامت، به کسى کمترین ستمى نخواهد شد. (لا ظلم الیوم)
۶ - خداوند، سریع الحساب (زودشمار) است. (إنّ اللّه سریع الحساب)
۷ - خداوند، حسابرسى اعمال بندگان را در قیامت با سرعت انجام خواهد داد. (الیوم تجزى کلّ نفس بما کسبت ... إنّ اللّه سریع الحساب)
۸ - تأخیر در داورى و کیفر و پاداش، کارى ظالمانه و به دور از عدالت است. (لا ظلم الیوم إنّ اللّه سریع الحساب) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که جمله «إنّ اللّه سریع الحساب» در مقام تعلیل براى «لاظلم الیوم» مى باشد; یعنى، در محکمه عدل الهى به کسى ستم نمى شود; چون خداوند با سرعت به حساب بندگانش رسیدگى خواهد کرد.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: سریع الحساب ۶
- انسان: اختیار انسان ۴; مسؤولیت انسان ۴; ویژگیهاى انسان ۴
- پاداش: تأخیر در پاداش ۸; عمومیت پاداش اخروى ۱; عوامل پاداش اخروى ۲، ۳
- جبرواختیار: ۴
- خدا: خدا و ظلم ۵; سرعت حسابرسى خدا ۷; ویژگى کیفرهاى خدا ۵
- ظلم: موارد ظلم ۸
- عمل: آثار اخروى عمل ۲، ۳; حسابرسى اخروى عمل ۷; مسؤول عمل ۴
- قضاوت: تأخیر در قضاوت ۸
- قیامت: پاداش در قیامت ۱، ۵; حسابرسى در قیامت ۷; کیفر در قیامت ۱، ۵; ویژگیهاى قیامت ۱
- کیفر: تأخیر در کیفر ۸; عمومیت کیفر اخروى ۱; عوامل کیفر اخروى ۲، ۳; مراتب کیفر ۳
- نظام جزایى: ۱، ۳، ۵
- نظام کیفرى: ۱، ۵