الزمر ١٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=آیا آنکه استوار شد بر او سخن عذاب آیا تو میرهانی آن را که در آتش است | |-|معزی=آیا آنکه استوار شد بر او سخن عذاب آیا تو میرهانی آن را که در آتش است | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الزمر | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الزمر | نزول = [[نازل شده در سال::13|١ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::19|١٩]] | قبلی = الزمر ١٨ | بعدی = الزمر ٢٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::12|١٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«حَقَّ»: ثابت و واجب شده است. (نگا: اعراف / ، حجّ / ، ص / ). «کَلِمَةُ الْعَذَابِ»: فرمان عذاب (نگا: یونس / و ، نحل / ). «أَفَمَنْ ... أَفَأَنتَ ...»: تکرار استفهام برای تأکید انکار و نفی است. یعنی اصلاً نمیتوانی. «تُنقِذُ»: نجات میدهی و میرهانی. | «حَقَّ»: ثابت و واجب شده است. (نگا: اعراف / ، حجّ / ، ص / ). «کَلِمَةُ الْعَذَابِ»: فرمان عذاب (نگا: یونس / و ، نحل / ). «أَفَمَنْ ... أَفَأَنتَ ...»: تکرار استفهام برای تأکید انکار و نفی است. یعنی اصلاً نمیتوانی. «تُنقِذُ»: نجات میدهی و میرهانی. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۹
ترجمه
الزمر ١٨ | آیه ١٩ | الزمر ٢٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«حَقَّ»: ثابت و واجب شده است. (نگا: اعراف / ، حجّ / ، ص / ). «کَلِمَةُ الْعَذَابِ»: فرمان عذاب (نگا: یونس / و ، نحل / ). «أَفَمَنْ ... أَفَأَنتَ ...»: تکرار استفهام برای تأکید انکار و نفی است. یعنی اصلاً نمیتوانی. «تُنقِذُ»: نجات میدهی و میرهانی.
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۲۰ سوره زمر
- بيان جمله امرت لان اكون اول المسلمين و اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله نيز پيشاپيش ديگران مكلف و ماءمور به اسلام وعبادت مخلصانه است
- مقصود از خسران نفس و اهل ، و اينكه چنين زيانى خسران مبين است
- مفاد جمله الذين يستمعون القول فيتبعون احسنه كه در وصف بندگان خود فرموده است
- چند روايت درباره خسران نفس و اهل ، اطاعت جباران ، و...
نکات آیه
۱ - نجات محکومان به عذاب قطعى الهى، در توان هیچ کس - حتى پیامبر(ص) - نیست. (أفمن حقّ علیه کلمة العذاب أفأنت تنقذ من فى النار) و «حقّ»; یعنى، «ثَبَتَ» و «وَجَبَ» (ثابت و واجب شد) و «کلمة» در آیه شریفه به معناى وعده و یا فرمان است و همزه در «أفأنت...» استفهام انکارى مى باشد. بر این اساس پیام آیه چنین مى شود: آیا کسى که وعده و فرمان عذاب بر آنان قطعى شده است، تو مى توانى نجاتش بخشى؟ هرگز!
۲ - عذاب مردم حق ناپذیر و لجوج، امرى قطعى و سنت تغییرناپذیر الهى (أفمن حقّ علیه کلمة العذاب أفأنت تنقذ من فى النار)
۳ - محکومان به عذاب قطعى الهى، هیچ راه گریز و رهایى از آن ندارند. (أفمن حقّ علیه کلمة العذاب أفأنت تنقذ من فى النار)
۴ - علاقه شدید و کوشش فراوان پیامبر به هدایت و نجات مردمان گمراه از عذاب و بدبختى (أفأنت تنقذ من فى النار) از آهنگ آیه شریفه، استفاده مى شود که پیامبر(ص) تلاشى فراوان براى هدایت مردم کافر و لجوج مکه داشتند. این آیه درصدد بیان این حقیقت به آن حضرت است که این کافران مردمى حق گریزاند و بیش از این خود را به رنج و سختى مینداز.
۵ - برخى از مردم، چنان هدایت ناپذیر و حق گریزاند که حتى سخنان پیامبران نیز در آنان کارساز نیست. (أفأنت تنقذ من فى النار) تردیدى نیست بر کسانى عذاب الهى قطعى خواهد شد که هیچ امیدى به هدایت آنان نباشد. بنابراین مى توان استفاده کرد که هدایت این گروه امکان پذیر نخواهد بود، حتى اگر هادى شخصیتى چون رسول اللّه باشد.
موضوعات مرتبط
- حق: حتمیت عذاب حق ناپذیران ۲; لجاجت حق ناپذیران ۵
- خدا: حتمیت عذابهاى خدا ۳; سنتهاى خدا ۲
- عذاب: بى یاورى اهل عذاب ۱، ۳
- گمراهان: هدایت گمراهان ۴
- محمد(ص): تلاش محمد(ص) ۴; علایق محمد(ص) ۴; محدوده قدرت محمد(ص) ۱; هدایتگرى محمد(ص) ۴
- هدایت ناپذیران: ۵